Η Ελλάδα τα πήγε εξαιρετικά καλά την πρώτη περίοδο της πανδημίας, λόγω της γρήγορης ανταπόκρισης της πολιτείας και του πληθυσμού, μέχρι το καταστροφικό τσουνάμι θανάτων στη Βόρεια Ελλάδα τον Οκτώβρη του 2020. Δυστυχώς σήμερα είναι στην πρώτη 20άδα χωρών σε συνολικούς θανάτους παγκόσμια. Ο περσινός χειμώνας ήταν ο χειρότερος της επιδημίας στην Ελλάδα, ενώ άλλες χώρες κατάφεραν να περιορίσουν τις απώλειες. Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι έχουμε τα εργαλεία να σταματήσουμε την επιδημία.

Η εμφάνιση της κυβέρνησης στη ΔΕΘ (πρωθυπουργού και υπουργών) επιβεβαίωσε ότι κινούνται σε μια παράλληλα πραγματικότητα και για τη χώρα και για το σύστημα Υγείας ειδικότερα. Δεν εξηγείται αλλιώς η αίσθηση επιτυχίας (sic) τους στον χώρο της Υγείας που εξέπεμψαν τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο Υπουργός Υγείας. Παρ’ όλο που η πανδημία, αλλά πολύ περισσότερο η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην Υγεία έχουν αφήσει βαρύ αποτύπωμα στη χώρα και στο ΕΣΥ.

Πώς καταλάβατε ότι το κινητό σας έχει επιμολυνθεί με το κακόβουλο λογισμικό Predator;

Την προηγούμενη Δευτέρα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με θεσμικό ρόλο πήραμε απόφαση και καταθέσαμε αίτημα στην ΑΔΑΕ ώστε να διερευνηθεί εάν τα τηλέφωνά μας παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ. Μετά τις αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις Ανδρουλάκη και Κουκάκη έψαξα εάν είχα λάβει κάποιο SMS με ύποπτο σύνδεσμο. Μέσα σε χιλιάδες μηνύματα εντόπισα έξι που μου φάνηκαν ύποπτα. Τα έστειλα σε ειδικούς επιστήμονες με αντικείμενο την πληροφορική και την ασφάλεια των επικοινωνιών που συνεργάζονται με εργαστήρια του εξωτερικού.

Αυτό που είθισται να λέγεται κι ακούγεται ευχάριστα, ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δυναμώνει και αναπτύσσεται μέσα από τις κρίσεις της, ισχύει πλην αν / μέχρι να διαψευστεί. Αυτή τη φορά ο κίνδυνος διάψευσης δεν είναι αμελητέος.

Εν αρχή, περί της ενεργειακής κρίσης. Μπορεί να αντιμετωπιστεί υπό προϋποθέσεις. Μία, να αφεθούν στην άκρη οι ιδεοληψίες:

Σήμερα γίνεται η κηδεία του μέσα σε κλίμα αμηχανίας του ρωσικού κράτους και απουσίας της ρωσικής κοινωνίας. Στην ουσία, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ κείτεται σαν άταφος νεκρός στην ίδια την πατρίδα του. Σαν σύγχρονος Πολυνείκης σε μια χώρα που οι Αντιγόνες δολοφονήθηκαν ή ξενιτεύτηκαν για να γλιτώσουν τη φυλακή. Μια χώρα που δεν ξέρει πώς να θάψει τον νεκρό της γιατί η ίδια δεν μπόρεσε να τα βρει με τον εαυτό της.

Την προπερασμένη εβδομάδα διάβασα σε ελληνική ιστοσελίδα μια ανάλυση του πολέμου στην Ουκρανία που είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα Guardian και την υπέγραφε ο Φίλιπ Σορτ. Ο οποίος πέρασε κάμποσα χρόνια στη Μόσχα ως ανταποκριτής του BBC και έχει γράψει ένα βιβλίο για τον Πούτιν. Αρα καθ’ ύλην αρμόδιος.

Παρά την έξοδο από την «ενισχυμένη επιτήρηση», δρομολογημένη από το 2018, η Ελλάδα δεν επιστρέφει στην «ευρωπαϊκή κανονικότητα», όπως ισχυρίζεται ο κ. Μητσοτάκης. Αντίθετα, με αποκλειστική ευθύνη δική του, η Ελλάδα γίνεται ξανά «ειδική περίπτωση», όχι μόνο από τη σκοπιά της οικονομίας αλλά και από εκείνη της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Το δείχνουν οι διεθνείς αντιδράσεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Οι δύο σημαντικότερες παρεμβάσεις του Κ. Μητσοτάκη για τις υποκλοπές (8 Αυγούστου και πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή) υπήρξαν, ως προς την ουσία, κατώτερες του μεγέθους του προβλήματος αλλά και χωρίς επικοινωνιακή δύναμη. Υστέρησαν και στην ηθική της ευθύνης και στην ηθική της πεποίθησης. Ο πρωθυπουργός, χωρίς ορμή, δε φάνηκε να κατανοεί ότι το μέγεθος του προβλήματος που δημιουργήθηκε δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τους τρόπους δράσης και τα αφηγηματικά σχήματα που χαρακτήριζαν την περίοδο πριν τη δημιουργία του.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών έχει δημιουργήσει πολύ μεγάλο - και ενδεχομένως ανεπανόρθωτο - ρήγμα στις σχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον λεγόμενο κεντρώο χώρο. Το ρήγμα αυτό βαθαίνει μάλιστα όσο άνθρωποι με σημαίνουσα παρουσία στο δημόσιο διάλογο και μεγάλη επιρροή σε αυτόν το χώρο βγαίνουν ανοιχτά απέναντι του.

Η αντισυνταγματική και παράνομη παρακολούθηση του αρχηγού του τρίτου κόμματος στην ελληνική Βουλή αποτελεί το πιο πρόσφατο και κρισιμότερο πλήγμα που δέχθηκαν η δημοκρατία και οι δημοκρατικοί θεσμοί στη χώρα τα τελευταία χρόνια.

Με αφορμή την πανδημία, παρατηρήθηκε μια συστηματική διολίσθηση του κράτους δικαίου με καταπάτηση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, είτε αφορούσαν το δικαίωμα συγκεντρώσεων είτε την πανεπιστημιακή αστυνομία ή το μεταναστευτικό. Η ομολογία, όμως, του πρωθυπουργού ότι ο αρχηγός του τρίτου κόμματος στη Βουλή παρακολουθούνταν κατά την προεκλογική περίοδο για την επιλογή νέας ηγεσίας στο κόμμα του αποτελεί ένα κορυφαίο γεγονός που καμία κυβερνητική αφήγηση δεν μπορεί να ξεπεράσει.

Η ευθύνη του πρωθυπουργού στο σκάνδαλο των υποκλοπών είναι αντικειμενική και αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τις παραιτήσεις του γενικού γραμματέα του και του διοικητή της ΕΥΠ. Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να αποφύγει την ευθύνη του ούτε επικαλούμενος άγνοια. Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα, γιατί ενδεχόμενη άγνοιά του είτε δείχνει ότι το σύστημα του οποίου είναι επικεφαλής είναι εκτός ελέγχου είτε ότι πίσω από την πλάτη του στήθηκε ένας παράλληλος μηχανισμός.

Οι ευρωπαϊκές χώρες προετοιμάζονται για έναν πολύ δύσκολο χειμώνα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η μετατροπή του από το Κρεμλίνο σε ενεργειακό πόλεμο με πρώτο στόχο την ύφεση στις ευρωπαϊκές οικονομίες και απώτερο στόχο φιλικές προς αυτό ανατροπές των πολιτικών συσχετισμών στη Γηραιά Ηπειρο. Οι νέες περισσότερο μεταδοτικές παραλλαγές και το αναμενόμενο κύμα πανδημίας. Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης που επιτείνουν την ενεργειακή κρίση, δοκιμάζουν τις (εν πολλοίς πεπαλαιωμένες) ευρωπαϊκές υποδομές και δυσκολεύουν την επίτευξη των (αρχικά φιλόδοξων, αλλά ήδη μάλλον ανεπαρκών) στόχων για περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ο συνδυασμός όλων αυτών ορίζει μια νέα κανονικότητα, δυστοπική και με διάρκεια. Κορωνίδα, η παράλυση της Κομισιόν.