Η θεματική μας είναι «Η Ελλάδα και ο καταιγισμός των νέων προκλήσεων: Αναζητώντας πλαίσιο αναφοράς». Η άποψή μου είναι ότι αυτό το πλαίσιο αναφοράς δεν χρειάζεται αναζήτηση. Λίγο ή πολύ το γνωρίζουμε όλοι μας, ανεξαρτήτως αν σε πολλές περιπτώσεις δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε. Το πλαίσιο αυτό υφίσταται και επιδρά πάνω μας κάθε στιγμή.

Δεν είμαι ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, πολύ περισσότερο στα ελληνοτουρκικά. Αλλά με την ιδιότητα του ιστορικού, πάντοτε μου έκανε εντύπωση η μεγάλη στροφή που παρατηρείται στην ελληνική εξωτερική πολιτική με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Και οι εντυπώσεις αυτές μου έρχονται στο μυαλό κάθε φορά που ακούω σχόλια για τις επιλογές της κυβέρνησης, αλλά και τις αντιδράσεις της τελευταίας σε αυτές τις τοποθετήσεις.

...Δεν έχω τίποτε εναντίον των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αδυνατώ όμως να καταλάβω πως θα βελτιωθεί το επίπεδο της Ανώτατης Παιδείας με την είσοδο ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Στην ουσία πρόκειται για μία προσπάθεια να αποφευχθεί η κατά μέτωπο αντιμετώπιση του προβλήματος της Ανώτατης Παιδείας, η οποία θα εξακολουθεί να πορεύεται χωρίς στρατηγική και απαιτήσεις, επιδεινώνοντας τους δείκτες κοινωνικής δικαιοσύνης.

Νομίζω ότι οι πιο θλιβερές προσωπικότητες στις μέρες μας δεν είναι οι κάτοχοι ή οι παρατρεχάμενοι της εξουσίας, που πηγαίνουν πέρα-δώθε προσπαθώντας, όταν δεν καταστρέφουν τα πάντα γύρω τους, να κατανοήσουν τι έχει συμβεί και οι μαγικές συνταγές τους για να αλλάξουν την Ευρώπη έχουν ως μόνο αποτέλεσμα να οδηγούν στην άβυσσο την Ελλάδα.