Η καταβαράθρωση της τουρκικής οικονομίας δεν είναι καλό νέο για την Ελλάδα. Δεν είναι βέβαια και «νέο» με όλη τη σημασία της λέξης. Οι αυτοσχεδιασμοί του δεσπότη Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τα επιτόκια δεν άρχισαν μόλις χθες. Πάνε χρόνια που, εκτός από το πεδίο της πολιτικής (εσωτερικής και διεθνούς), της δικαιοσύνης, της ενημέρωσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, εφαρμόζει και στην οικονομία το δόγμα «αποφασίζω, διατάσσω και λογαριασμό δεν δίνω». Το συνηθίζουν οι απολυτόφρονες.

Μια ιστορία μετ’ εμποδίων

Εδώ και χρόνια ακούγεται και γράφεται πως εκτός από την άνοδο και την πτώση, την άνθηση και το μαρασμό της σοσιαλδημοκρατίας σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, υπάρχει ένα ιδιαίτερο ελληνικό ζήτημα σε σχέση με τη σοσιαλδημοκρατική υπόθεση και την υποδοχή της. Ιστορικοί και κοινωνικοί λόγοι εμπόδισαν, αλλοίωσαν ή υπονόμευσαν εξαρχής την τύχη μιας αντίστοιχης κουλτούρας και πολιτικής.