Εθνική ομοψυχία στο λάθος

Τρεις δηλώσεις χαρακτηρίζουν το νέο ναυάγιο στο Κυπριακό. Η πρώτη του ΓΓ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες : "Εύχομαι ότι καλύτερο στους Κύπριους, στον Βορά και τον Νότο". Η δεύτερη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Τσαβούσογλου ότι " το Κυπριακό δεν μπορεί πλέον να λυθεί στο πλαίσιο των παραμέτρων και των καλών υπηρεσιών του ΟΗΕ". Τέλος η πιο δραματική και ανθρώπινη από τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί : "απέτυχε η τελευταία προσπάθεια της γενιάς μου . Ελπίζω οι προσπάθειες των επόμενων γενιών να έχουν καλύτερο αποτέλεσμα". Ο καλύτερος συνομιλητής που μπορούσε να συναντήσει η ελληνοκυπριακή πλευρά - και του οποίου το κεφάλι ζητάει τώρα η τουρκοκυπριακή εθνικιστική δεξιά- φωτογραφίζει το μέγεθος της αποτυχίας . Οι δύο πρώτες δηλώσεις δεν παραπέμπουν στις επόμενες γενιές αλλά στο όνειρο των απορριπτικων και στις δύο πλευρές που φαίνεται πλέον να υλοποιείται . Την διχοτόμηση.

Την Τρίτη η ελληνική Βουλή συζήτησε για τις εξελίξεις. Και όλοι συμφώνησαν ότι για το ναυάγιο ευθύνεται μόνο η Τουρκία, ότι Κοτζιάς και Αναστασιάδης έπραξαν ως συνήθως το ορθόν. Και στο τέλος ευχήθηκαν συνέχιση των ...προσπαθειών για λύση.

Εν τω μεταξύ στην Κύπρο το ΑΚΕΛ με δήλωση του ΓΓ Άνδρου Κυπριανου αμφισβητεί ευθέως την βούληση του Αναστασιάδη να διαπραγματευθεί ουσιαστικά στο Κραν Μοντάνα. Παράλληλα «Καλή σύνοψη» των όσων έλαβαν χώραν στην Ελβετία χαρακτήρισε o επίσημος εκπρόσωπος της Κομισιόν στις διαδικασίες Kjartan Björnsson το δημοσίευμα της Cyprus Mail με τίτλο «ο Αναστασιάδης τίναξε μια τόσο καλή συμφωνία» . Το αναλυτικό ρεπορτάζ όχι μόνο επιβεβαιώνει τον γραμματέα του ΑΚΕΛ αλλά δεν αφήνει και περιθώριο αμφιβολίας για το τι πράγματι συνέβη.

Τίποτε από αυτά δεν ήταν ικανό να διαταράξει την εθνική ομοψυχία στο λάθος. Όλο εξάλλου το ελεγχόμενο ρεπορτάζ ξεκινάει και τελειώνει με την " τουρκική αδιαλλαξία " και τον Κοτζιά που " αντιστάθηκε επιτυχώς". Σύμφωνα δε με αυτό" οι λίγοι που αμφισβητούν αυτή την εικόνα αναπαράγουν επιχειρήματα του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών". Αμφισβητείται κοντολογίς ο πατριωτισμός μας από εκείνους που πανηγυρίζουν γιατί κατάφεραν να παραμεινει ο στρατός κατοχής ( 40 000) και να εδραιωθεί έτι περαιτέρω η διχοτόμηση επί του εδάφους. Γιατί αυτά είναι τα απτά αποτελέσματα του ναυαγίου. Οι σταθεροί οπαδοί της μη λύσης, οι πολέμιοι της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας δικαιούνται πράγματι να πανηγυρίζουν.Κατά πάσα πιθανότητα κατόρθωσαν να ενταφιάσουν την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Δηλαδή την λύση γιατί άλλη δεν υπάρχει Οι άλλοι και μαζί εκείνα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που παρακολουθούσαν τα αχτίφ του Τουμάζου Τσελεπή του ΑΚΕΛ για την αναγκαιότητα της λύσης , έχουν κάτι να μας πούνε η θα συνεχίσουν συρόμενοι και αυτοεξευτελιζόμενοι;

Όποιος έχει παρακολουθήσει τις εξελίξεις βγάζει αβίαστα το συμπέρασμα ότι πέραν των τουρκικών ευθυνών οι ευθύνες Κοτζιά και Αναστασιαλδη είναι μεγάλες και προφανείς. Ο πρώτος ήξερε τι ήθελε (ναυάγιο των διαπραγματεύσεων) κυριως τι δεν ήθελε ( λύση με βάση την ΔΔΟ) και πως θα το πετύχει. Ο δεύτερος άλλαξε στρατηγική την πιο κρίσιμη στιγμή και θυσίασε ότι είχε πετύχει στον βωμό των προεδρικών εκλογών.

Ο Κοτζιάς φυσικά δεν είναι μόνος του. Έχει πίσω του ένα διακομματικό λόμπι απορριπτικών , υπερπατριωτών και εθνικιστών καλά δικτυομένο σε πολιτικό, οικονομικό και δημοσιογραφικό επίπεδο. Το τελευταίο έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί βομβαρδίζει με τα γνωστά στερεότυπα την κοινή γνώμη και " τρομοκρατεί" εκείνους από το πολιτικό προσωπικό της χώρας που θα επιθυμούσαν να αποκλίνουν από την πεπατημένη. Ο Κοτζιάς δεν στερείται ικανοτήτων. Απλώς με αυτές μπορεί να υπηρετήσει διαμετρικά αντίθετες πολιτικές. Την πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου του οποίου υπήρξε στενός συνεργάτης και αυτήν που υλοποιεί σήμερα. Με πρωθυπουργό τον αδαή και ευθυνόφοβο στα θέματα εξωτερικής πολιτικής Τσίπρα, -που θύμιζε Καραμανλή την περίοδο του Σχεδίου Ανάν- κατέλαβε όλο τον χώρο και οδήγησε την διαπραγμάτευση στα βράχια . Όσο ο Αναστασιάδης προχωρούσε ο Κοτζιάς του έθετε συνεχή εμπόδια με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την διαπραγμάτευση στο Μοντ Πελεράν. Δημιουργούσε συνεχώς κλίμα έντασης με τον ειδικό απεσταλμένο του ΓΓ του ΟΗΕ Έιντε. Ήταν ο αγαπημένος των καιροφυλακτούντων απορριπτικών σε Κύπρο και Ελλάδα . Οι συγκρούσεις του με τον Αναστασιάδη και οι οργισμένες παραστάσεις του τελευταίου προς τον Τσίπρα ήταν σύνηθες φαινόμενο. Όταν βέβαια ο Αναστασιάδης προσχώρησε στην πολιτική του είχε εύκολο έργο.Όλες οι πληροφορίες τον φέρουν την κρίσιμη στιγμή που στο τραπέζι ήταν το θέμα της σταδιακής αποχώρησης των στρατευμάτων κατοχής και των παρεμβατικών δικαιωμάτων, να επιμένει στην διατύπωση immediately. Για όποιον έχει στοιχειώδη αίσθηση του κυπριακού είναι σαφές ότι immediately σημαίνει ποτέ .

Ο Αναστασιάδης έφτασε στην βρύση και εκεί έσπασε την στάμνα. Είχε μαζί του σε μια πρωτοφανή συμπαράταξη το ΑΚΕΛ. Είχε συνομιλητή τον Ακιντζί. Και είχε απέναντι του τους εθνικιστές του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου , την εκκλησία της Κύπρου και οικονομικά συμφέροντα που αντιτίθενται στην λύση για ιδιοτελείς λόγους. Δεν άντεξε στην επίθεση όλων αυτών που έχουν ισχυρές προσβάσεις στο εσωτερικό του κόμματος του και με το βλέμμα στραμμένο στην προεδρική κάλπη έστρεψε την πλάτη του στην λύση. Και εν μιά νυκτί τα στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού στρέφουν κατά του ΑΚΕΛ τα ίδια " επιχειρήματα" με τα οποία τους καταδίωκαν οι εθνικιστές. Τώρα πια δεν είναι αυτοί οι μειοδότες και υποχωρητικοί στις τουρκικές απαιτήσεις. Είναι η Αριστερά. Και εφόσον έσπασε η άτυπη συμφωνία των δύο βασικών πολιτικών δυνάμεων για την διαχείριση του Κυπριακού δεν υπάρχει έδαφος ουτε πλειοψηφία για λύση. Καλή τύχη. λοιπόν, όπως είπε και ο Γκουτιέρες.