Η σε ζωντανή μετάδοση άσκηση βίας του εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής σοκάρισε το τηλεοπτικό πανελλήνιο. Δεν είχε γίνει το ίδιο με ενέργειες βαρύτερες όπως τα συνεχή μαχαιρώματα και οι ξυλοδαρμοί αλλοδαπών από τα πεζά η μηχανοκίνητα τάγματα εφόδου των νεοναζιστών. Και αν δεν είχε μεσολαβήσει το επεισόδιο με τον Κασιδιάρη, πολύ πιθανόν να ήσαν οι Χρυσαυγίτες στην Παιανία , να ζητούσαν τον ελεύθερο εξοπλισμό των κατοίκων, να υποστήριζαν την αυτοδικία ( το έκανε ο ΛΑΟΣ που έσπευσε να «υιοθετήσει» τον νεαρό που χρησιμοποίησε την καραμπίνα) και να συναντούσε την συμπάθεια των κατοίκων που αγανακτούν από την απουσία του κράτους και της αστυνομίας από την γειτονιά τους. Η εγκληματικότητα ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και εθνικότητας σε συνδυασμό με την κραυγαλέα απουσία του κράτους καθιστά μεγάλα στρώματα του πληθυσμού ευάλωτα σε απλουστευτικές λύσεις που στο τέλος προκαλούν μεγαλύτερες παρενέργειες από αυτά που υποτίθεται ότι θα θεράπευαν ( κλασσικό παράδειγμα η οπλοχρησία στις ΗΠΑ που οδήγησε σε αλλεπάλληλες εκατόμβες).

Η Χρυσή Αυγή, ακούμπησε σε ένα υπόστρωμα λαϊκισμού, ρατσισμού και εθνικισμού που καλλιέργησαν στην ελληνική κοινωνία χρόνια τώρα δυνάμεις διαφορετικής προέλευσης και πολιτικού χρώματος. Η κατάσταση παροξύνθηκε με την κρίση, αλλά τα αίτια της φασιστικής ανόδου πάνε πιο βαθειά. Η ανοχή σε αντικοινοβουλευτικές κι αντιδημοκρατικές ενέργειες, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα συνθήματα των «αγανακτισμένων» της πάνω πλατείας Συντάγματος νομιμοποίησε την Χρυσή Αυγή σε ούτως η άλλως ελαστικές συνειδήσεις. Πρόκειται για την περίφημη αντισυστημική ψήφο που ορισμένοι ανιστόρητοι νόμιζαν ότι είναι δικαιωματικά κτήμα μια ορισμένης Αριστεράς. Και επειδή είμαι βαθύτατα πεισμένος ότι η αντισυστημική ψήφος είναι ψήφος κατά της δημοκρατίας δεν αισθάνομαι την ανάγκη να δικαιολογήσω τους δήθεν παραπλανημένους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, όπως έκαναν χτες στις τηλεοράσεις η Παπαρήγα και ο Βαρεμένος.

Ελπίζω επίσης να κατάλαβαν οι αντιεξουσιαστές και ορισμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που ερωτοτρόπησαν με το μπάχαλο και «χαμηλές» μορφές βίας ότι η βία είναι μπαστούνι με δύο άκρες. Ότι αν χαϊδεύεις την επαναστατική βία δεν μπορείς να είσαι πειστικός όταν εξεγείρεσαι κατά της φασιστικής βίας. Εμείς που δεν συμβιβαστήκαμε με Κεραταίες και με προπηλακισμούς πολιτικών μας αντιπάλων, έχουμε το ηθικό δικαίωμα και την αξιοπιστία να στεκόμαστε απέναντι στους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Που και αυτοί, πολύ σύντομα, αν συνεχίσουν έτσι θα καταλάβουν ότι η βία προκαλεί αντιβία. Και για να μην γίνουμε ζούγκλα δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την δημοκρατία και την επιβολή του νόμου. Η Χρυσή Αυγή κινείται στο όριο της νομιμότητας με τάση να βγει έξω. Αν επιμένει πρέπει η δημοκρατία μας να της κάνει το χατίρι.