Οι τιμές πολλών προϊόντων της καθημερινότητας είναι εξαιρετικά, μέχρι παράλογα, υψηλές. Εν μέσω κρίσης, αντί να μειώνονται, ακολούθησαν ανοδική πορεία. Πολλά δε προϊόντα πολυεθνικών πωλούνται στην Ελλάδα πιο ακριβά από ό,τι σε άλλες χώρες, αδικαιολόγητα... Το δε πιο εξωφρενικό είναι ότι ακόμα και ελληνικά προϊόντα στο εξωτερικό πωλούνται φθηνότερα απ’ ό,τι στην Ελλάδα!

Κλειστές ολιγοπωλιακές αγορές μαζί με τα καρτέλ διαμορφώνουν ακριβές τιμές, με υπερκέρδη. Αντί λοιπόν να γίνουν διαρθρωτικές παρεμβάσεις στο κύκλωμα παραγωγής και εμπορίας, που να εξασφαλίζουν έναν υγιή ανταγωνισμό, ο οποίος να διαμορφώνει ένα μόνιμο όφελος στους καταναλωτές, και να στηρίζουν την παραγωγή προωθούνται μεμονωμένες επιλογές υπέρ των πολυεθνικών, με βάση διάφορες ιδεολογικές εμμονές και προκαταλήψεις, όπου το μακροπρόθεσμο όφελος του καταναλωτή κάθε άλλο παρά δεδομένο είναι.

Αυτό γίνεται λ.χ. με το γάλα. Το εντυπωσιακό είναι ότι εστιάζουν στο γάλα, με τον τρόπο που περιγράψαμε, ενώ αφήνουν ανεξέλεγκτες εκατοντάδες άλλες ολιγοπωλιακές καταστάσεις στην αγορά που ληστεύουν τον καταναλωτή, στο όνομα ενός «σημαδεμένου» ανταγωνισμού...

Κάτι ανάλογο έγινε και με το περίφημο άνοιγμα των «κλειστών επαγγελμάτων» (δικηγόρους, φαρμακοποιούς, γιατρούς, μηχανικούς, ταξιτζήδες κ.λπ.), όπου στους κλάδους αυτούς έχουμε τους περισσότερους αναλογικά επαγγελματίες από οποιαδήποτε άλλη χώρα! Αντί να εστιάσουμε στη διαμόρφωση ανταγωνιστικών όρων στις τιμές και στην αναβάθμιση της ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών.

Εξυγίανση χρειαζόμαστε και καταπολέμηση των ολιγοπωλιακών καταστάσεων, με σαφείς ποιοτικές προδιαγραφές που θα προάγουν τον ανταγωνισμό και την ποικιλία των τιμών υπέρ των πολιτών - καταναλωτών.

Δυστυχώς, σε πολλά που γίνονται τον τελευταίο καιρό (παρά τις τεράστιες στρεβλώσεις που υπάρχουν όντως), η «προστασία του καταναλωτή» είναι το πρόσχημα, ενώ στην ουσία εγκαθίσταται ένα «νεοφιλελεύθερο καθεστώς» παντού που εξυπηρετεί συγκεκριμένα εμπορικά και παραγωγικά συμφέροντα, αντί να εξυγιαίνει δομικά το κύκλωμα παραγωγής και εμπορίας και να στηρίζει με σωστό τρόπο την ελληνική παραγωγή. Συμφέροντα και συντεχνίες υπάρχουν πολλές και ποικιλώνυμες. Το ζητούμενο είναι η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Δουλειά όμως καθόλου εύκολη και αυτονόητη, σε «θολές εποχές» κρίσης...