Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης δεν είναι μόνο θέμα διαχείρισης. Είναι πρωτίστως ζήτημα κατεύθυνσης και ιδεολογίας

Γιατί να ζητήσει κάποιος συγγνώμη όταν πιστεύει ότι όλα έγιναν καλώς στις πυρκαγιές, ότι έγιναν όσα ήταν ανθρωπίνως δυνατά κι όταν μαζί μ’ αυτά απαριθμεί και τις άλλες «εθνικές» του επιτυχίες; Επιτυχία στην πανδημία. Επιτυχία στους εμβολιασμούς.

«Η προστασία της ανθρώπινης ζωής, η προστασία των κατοικιών και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος είναι ένα αυτοτελές θέμα»

Ο Νίκος Μπόκαρης είναι δασολόγος - περιβαλλοντολόγος στη Γενική Διεύθυνση Δασών και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων. Η ΑΥΓΗ συζήτησε μαζί του για τις πρόσφατες πυρκαγιές καθώς και για τα αναγκαία μέτρα πρόληψης για την προστασία των δασών, που απαιτούν γενναίες πολιτικές αποφάσεις με διακομματική και ουσιαστική συναίνεση.

Η Dixie, η δεύτερη μεγαλύτερη πυρκαγιά στην ιστορία της Καλιφόρνιας, και δεκάδες άλλες κατακαίνε τη δυτική ακτή των ΗΠΑ εδώ και έναν έως τέσσερις μήνες. Τριακόσιες πυρκαγιές στη Βρετανική Κολούμπια, στον Καναδά. Πρωτοφανείς καύσωνες στις βορειοδυτικές περιοχές των ΗΠΑ, σε Καναδά και Σιβηρία. Καύσωνες έστρωσαν χαλί σε μεγάλες πυρκαγιές στη χώρα μας, στην Ιταλία, στην Τουρκία, στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά και σε χώρες του ευρωπαϊκού βορρά, όπως Σουηδία, Νορβηγία, Φινλανδία.

Θυμός. Μόνο θυμός και ένα μεγάλο γιατί. Αυτά είναι τα συναισθήματα μετά από ένα οδοιπορικό στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου παραμονές της 47ης επετείου της κατάληψής της από τον τουρκικό στρατό στις 15 Αυγούστου 1974. Μέχρι τότε η Αμμόχωστος ήταν μια αμυδρή ανάμνηση των παιδικών χρόνων. Τώρα πήρε «σάρκα και οστά» με τρόπο επώδυνο.

Το ΣτΕ όχι μόνο δεν εμπόδισε τις επενδύσεις, αλλά παρακίνησε τον Νομοθέτη και τη Διοίκηση να υλοποιήσουν τη συνταγματική περί σχεδιασμού υποχρέωσή τους, να «ξεκαθαρίσουν» τους κανόνες του παιχνιδιού, ούτως ώστε ο καθένας να γνωρίζει εκ των προτέρων πού, πότε και πώς μπορεί να ασκηθεί κάθε επιχειρηματική και μη δραστηριότητα, όπως γίνεται σε όλες τις πολιτισμένες χώρες.

Η επόμενη μέρα θα είναι διαφορετική; Εχουμε συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος; Οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης για γρήγορη και πλήρη αποκατάσταση των περιοχών που έχουν πληγεί είναι ρεαλιστικές; Εχουμε συζητήσει σε βάθος για τις αιτίες των φαινομένων και έχουμε καταλήξει σε συμπεράσματα και στις πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν; Υπάρχει ένα μίνιμουμ συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων, ώστε να αποφύγουμε τις μικροπολιτικές και άγονες αντιπαραθέσεις;

Ο διευθυντής Ερευνών στον Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό ΔΗΜΗΤΡΑ του Ινστιτούτου Μεσογειακών και Δασικών Οικοσυστημάτων, Γαβριήλ Ξανθόπουλος, μιλάει στην «Εφ.Συν.» για την τακτική της εκκένωσης που ακολούθησε κατά κόρον η κυβέρνηση, επιβεβαιώνει ότι η έκθεση Γκολντάμερ δεν αξιοποιήθηκε ποτέ και θεωρεί επιτακτική την ανάγκη ενίσχυσης και στελέχωσης της Δασικής Υπηρεσίας.

Με εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα αποτεφρωμένα, με εκατοντάδες σπίτια και επιχειρήσεις κατεστραμμένα και με πολλούς συμπολίτες μας να βρίσκονται ξαφνικά στη δεινή θέση του περιβαλλοντικού πρόσφυγα ή του καταδιωκόμενου από τις φλόγες εσωτερικού μετανάστη, γυμνοί από κάθε περιουσία, είναι αδύνατο να περπατήσουν τα αφηγήματα αυτοθαυμασμού που διακινούνται με τίτλο «Τα πάμε εξαιρετικά» ή «Η αντιπυρική προετοιμασία μας είναι πρότυπη». Οσοι συνεχίζουν να τα υποστηρίζουν, απλώς συδαυλίζουν την αγανάκτηση των πυροπλήκτων.

Πώς είναι να ξυπνάς στον τόπο σου αλλά ο τόπος σου να μην είναι πια εκεί; Το σπίτι όπου μεγάλωσες ή όπου συνόδευσες το πρώτο βήμα του παιδιού σου. Το καταφύγιο των διακοπών σου. Η εκκλησία στην κορυφή όπου στηνόταν κάθε καλοκαίρι πανηγύρι. Ο κήπος που φρόντιζες με τα χέρια σου. Το δάσος που έμπαινε ώς τις αυλές – που έφθανε μέχρι τη θάλασσα. Πώς είναι όταν αυτά εξαϋλώνονται; Οταν γίνονται κυριολεκτικά καπνός;

Είναι γεγονός ότι η περίοδος της Μεταπολίτευσης σημαδεύτηκε από καταστροφικές πυρκαγιές ως αποτέλεσμα των νέων κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών και χωροταξικών συνθηκών που άλλαξαν ριζικά. Είναι οι εξελίξεις αυτές που συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα και το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκδηλώνονται οι πυρκαγιές από εμπρησμούς, αμέλεια ή άλλες αιτίες.