Το πρόγραμμά μας διευκολύνει την ενότητα στον προοδευτικό χώρο

«Η στρατηγική και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον μια σαφής προγραμματική πρόταση που διευκολύνει την ενότητα στον προοδευτικό χώρο»

Μία εβδομάδα μετά την Προγραμματική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, που ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία το περασμένο σαββατοκύριακο αλλά και με ευρεία αποδοχή των προγραμματικών θέσεων από τους συνέδρους, μιλάει στην ΑΥΓΗ ο επικεφαλής της Επιτροπής Προγράμματος. Μια Επιτροπή που έφερε εις πέρας το απαιτητικό έργο τής εκπόνησης των προγραμματικών θέσεων για το κόμμα της Αριστεράς και τις προκλήσεις της προοδευτικής διακυβέρνησης στη νέα εποχή λαμβάνοντας υπόψη τα νέα διεθνή δεδομένα, τις ανισότητες, την κλιματική κρίση, τον νέο κόσμο μετά την πανδημία και φυσικά ενσωματώνοντας την εμπειρία τής κυβερνητικής περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ. “Η στρατηγική και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον μια σαφής προγραμματική πρόταση που διευκολύνει την ενότητα στον προοδευτικό χώρο” αναφέρει ο Γιώργος Σταθάκης, τονίζοντας ότι το πρόγραμμα είναι μια ενωτική κατάκτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία.

Πώς απολογίζετε την Προγραμματική Συνδιάσκεψη; Ποια είναι τα ζητήματα που απασχόλησαν το σώμα με βάση τις τροπολογίες και τις προσθήκες που προέκυψαν στη διαδικασία;

Η βασική δομή, η φιλοσοφία και οι προτάσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, η διπλή δηλαδή στρατηγική της δίκαιης πράσινης μετάβασης και της παραγωγικής ανασυγκρότησης, όπως και η μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων μέσω της ενίσχυσης της εργασίας και του κοινωνικού κράτους και η ενίσχυση των δικαιωμάτων και των δημοκρατικών θεσμών, έτυχαν ευρείας αποδοχής. Με μια λέξη, η επιλογή των πεδίων σύγκρουσης Αριστεράς και Δεξιάς και οι βασικές στρατηγικές μας για την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων της εποχής, πρακτικά το 95% του προγράμματος, είχαν ομόθυμη συμφωνία. Οι τροπολογίες, που ήταν αρκετές, περίπου 200 σελίδες, αφορούσαν επιμέρους τομείς, όπως ο πολιτισμός, η Παιδεία, το φορολογικό σύστημα, ο αθλητισμός, τα θέματα ισότητας και τα θέματα δικαιωμάτων. Πολλά από αυτά ήταν κείμενα με εκτενή, συχνά με πιο ειδικά μέτρα. Στο πρόγραμμα ενσωματώσαμε αρκετές παρατηρήσεις που ήταν συμβατές με τον στρατηγικό χαρακτήρα του προγράμματος και παραπέμψαμε αρκετά ειδικότερα θέματα στο προεκλογικό πρόγραμμα.

Υπήρξαν και τροπολογίες που απορρίφθηκαν, καθώς αφορούσαν αλλαγή φιλοσοφίας σε θέματα περιβάλλοντος ή μεταρρυθμίσεων και δικαιωμάτων. Θεωρώ εκ του αποτελέσματος της ψηφοφορίας, του 97% δηλαδή των συμμετεχόντων, πως το πρόγραμμα είναι πλέον μια ενωτική κατάκτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία.

Πόσο λαμβάνει υπόψη του το πρόγραμμα τη διεθνή συζήτηση που εκκινεί με εμβληματικό τρόπο από τη διοίκηση Μπάιντεν για αλλαγή του μοντέλου;

Κοιτάξτε, μελετήσαμε τα προγράμματα των αριστερών και πράσινων κομμάτων τής Ευρώπης και φυσικά το Green New Deal της αριστερής πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, το οποίο συνδέει τη γρηγορότερη πράσινη μετάβαση με την παραγωγική ανασυγκρότηση της αμερικάνικης οικονομίας, την ενίσχυση των μισθών και της εργασίας και βαθιές τομές στο ατελές κοινωνικό κράτος σε Υγεία και Παιδεία. Θα έλεγα ότι μεθοδολογικά ακολουθήσαμε μια κοινή ρότα.

Εξάλλου, η διακυβέρνηση Μπάιντεν μέσα σε έξι μήνες έφερε τρομερές επιτυχίες. Η οικονομία επέστρεψε τον Απρίλιο στα προ κρίσης επίπεδα και οι εμβολιασμοί έφτασαν στο 70% του πληθυσμού. Ο συνδυασμός «ρευστότητας χωρίς όρια», αύξησης μισθών, μαζικών προγραμμάτων υποδομών και ισχυρών κοινωνικών προγραμμάτων «γύρισε» την οικονομία. Και φυσικά η ιδέα τής φορολόγησης επιχειρήσεων και πλουσίων, που απολάμβαναν συνεχείς φοροαπαλλαγές είτε «εντός» είτε «εκτός των τειχών».

Η κλιματική κρίση αναδεικνύεται δυστυχώς όλο και πιο δυναμικά ως η κορυφαία πρόκληση για την ανθρωπότητα και άρα για τις πολιτικές ηγεσίες στο άμεσο μέλλον. Τι μπορεί και πρέπει να γίνει τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό - διεθνές επίπεδο; Ποιος ο ρόλος των προοδευτικών δυνάμεων;

Μετά τη Συμφωνία του Παρισιού το 2016, όπου 200 χώρες συμφώνησαν σε δεσμευτικό νομικά κείμενο (με εξαίρεση την Τουρκία, τη Συρία, την Υεμένη και δυο - τρεις άλλες) ότι το 2030 οι ρύποι θα είναι στο μισό και το 2050 θα μηδενιστούν, η πράσινη μετάβαση είναι δεδομένη. Θα έλεγα ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Η γεωργία, η βιομηχανία, οι μεταφορές, η κατοικία, ο τουρισμός, η ναυτιλία θα μετασχηματιστούν κι αν λάβουμε υπόψη και την ψηφιακή επανάσταση και την αυτοματοποίηση στην παραγωγή, μιλάμε για μια νέα οικονομία, με ριζικά διαφορετικά χαρακτηριστικά και τεράστιες επιπτώσεις στην απασχόληση, την εκπαίδευση, πρακτικά στο σύνολο της κοινωνίας.

Εκ των πραγμάτων αποτελεί το κατεξοχήν πεδίο αντιπαράθεσης Δεξιάς και Αριστεράς. Η Δεξιά προσβλέπει σε μια μετάβαση μέσω ενίσχυσης των αγορών, των ιδιωτικών επενδύσεων και νέων ολιγοπωλιακών επιχειρήσεων. Η Αριστερά προσβλέπει στην αποτροπή του κοινωνικού αποκλεισμού (ενεργειακή φτώχεια), τη διασπορά του οφέλους και των κερδών από την πράσινη μετάβαση στην κοινωνία (ενεργειακές κοινότητες, νοικοκυριά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις) και στην περίπτωσή μας στην παραγωγική και τεχνολογική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας με πρασίνισμα της γεωργίας και της βιομηχανίας και νέες παραγωγικές και τεχνολογικές δραστηριότητες στους πράσινους τομείς, με καλά αμειβόμενη εργασία και νέα πεδία δημιουργικής επιχειρηματικότητας.

Το πρόγραμμα συνιστά και το πλαίσιο για τις αναγκαίες πολιτικές συμμαχίες προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της προοδευτικής διακυβέρνησης;

Είναι νομίζω ξεκάθαρο για την Αριστερά, με μια γρήγορη ματιά στην Ευρώπη, ότι οι εκλογές πλέον στις περισσότερες χώρες γίνονται με κάποιο σύστημα απλής αναλογικής και ότι οι δύο πόλοι, ο συντηρητικός και ο προοδευτικός, είναι διακριτοί. Όπου κυβερνάει ο προοδευτικός πόλος, όπως στην Ισπανία και την Πορτογαλία για παράδειγμα, η ενότητα των αριστερών, πράσινων και σοσιαλιστικών πολιτικών σχηματισμών είναι εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη. Οι συντηρητικές κυβερνήσεις προσφεύγουν συχνά σε κάποιας μορφής συμμαχίες με την Ακροδεξιά. Σε ελάχιστες εξαιρέσεις έχουμε δεξιά και κεντρώα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα να συγκυβερνούν.

Η στρατηγική και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον μια σαφής προγραμματική πρόταση που διευκολύνει την ενότητα στον προοδευτικό χώρο. Εν πολλοίς περιλαμβάνει ένα φάσμα ιδεών που αποτελούν κοινή συνισταμένη, η εν δυνάμει κοινή συνισταμένη των αριστερών, πράσινων και αριστερών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην Ευρώπη. Συνεπώς, σε ό,τι μας αφορά, διευκολύνει τη συγκρότηση ενός προοδευτικού πόλου που θα νικήσει τη Δεξιά στις επόμενες εκλογές.