Δεν δεχόταν υποδείξεις
Μιχάλης Μητσός, Τα Νέα, Δημοσιευμένο: 2022-05-03
Υπάρχουν τρεις δυνατές αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης στον εξαναγκασμό του εκτελεστικού διευθυντή της Frontex σε παραίτηση. Η πρώτη είναι αυτό που έκανε τα τελευταία χρόνια: να καταγγείλει τη νέα ανθελληνική συνωμοσία, στην οποία συμμετέχουν διεθνείς οργανισμοί, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ξένοι και έλληνες δημοσιογράφοι. Μια συνωμοσία που εκπορεύεται, φυσικά, από την Τουρκία.
Η δεύτερη αντίδραση είναι να πέσει από τα σύννεφα. Γίνονταν εν αγνοία μας παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων στο Αιγαίο και τις συγκάλυπτε αυτός ο μπαγάσας ο Γάλλος; Τρομερό. Εμείς ως τώρα ξέραμε ότι κάνουμε «αναχαιτίσεις», φροντίζαμε δηλαδή να πετυχαίνουμε τους πρόσφυγες σε διεθνή ύδατα και να τους ζητάμε ευγενικά να επιστρέψουν στην Τουρκία. Με τα άλλα, τα παράνομα, δεν έχουμε σχέση.
Η τρίτη αντίδραση είναι και η μόνη που δεν προσβάλλει τη νοημοσύνη μας: να δοθούν εξηγήσεις και να υπάρξει τουλάχιστον μια παραίτηση. Oι εξηγήσεις πρέπει να ξεκινήσουν από τον Πρωθυπουργό (ο οποίος στις κατηγορίες - με ιταμό ομολογουμένως ύφος - εκείνης της ολλανδής δημοσιογράφου είχε απαντήσει ότι προσέβαλλε τον ίδιο και τον ελληνικό λαό), να συνεχιστούν από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη (ο οποίος διέψευσε πρόσφατα καταγγελία ενός διερμηνέα της Frontex για σύλληψη, κακοποίηση και επαναπροώθηση εκατό προσφύγων) και να φτάσουν στον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Μαργαρίτη Σχοινά (ο οποίος έχει εκφράσει τη λύπη του για το υποτιθέμενο «Frontex bashing»). Οσο για την παραίτηση, δεν μπορεί να αφορά παρά τον αρμόδιο υπουργό, τον Νότη Μηταράκη, ο οποίος σε κάθε καταγγελία απαντούσε ότι «η Ελλάδα δεν δέχεται υποδείξεις». Με κάθε ευκαιρία υπερηφανευόταν ότι επί των ημερών του έχουν μειωθεί οι ροές. Και έφτασε να παρασημοφορήσει τον Φαμπρίς Λετζερί για «τη σημαντική του συμβολή στη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης».
Η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες του Νότου, δικαίως διαμαρτύρεται ότι η Ευρώπη την άφησε μόνη στη διαχείριση του Προσφυγικού. Δικαίως κατηγορεί πολλές χώρες του Βορρά για υποκρισία και πολλές χώρες της Ανατολής για παραβίαση των κανόνων. Αυτό δεν δικαιολογεί όμως την καταπάτηση των συνθηκών, της νομιμότητας και του διεθνούς δικαίου. Ο Λετζερί υπαινίσσεται ότι για χρόνια όλοι ήξεραν και δεν μιλούσαν: «Φαίνεται ότι η αποστολή της Frontex για την οποία εξελέγην και επανεξελέγην, σιωπηρά αλλά αποτελεσματικά τροποποιήθηκε», γράφει στην επιστολή παραίτησής του. Η απάντηση του ΔΣ της οργάνωσης ήταν κατηγορηματική: «Ο αποτελεσματικός έλεγχος των συνόρων είναι απολύτως συμβατός με την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων».
Aντί να ακολουθεί αυτή την αρχή, η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να συνυπογράψει πέρυσι με τους «σκληρούς» κείμενο με το οποίο ζητούσε από την ΕΕ να χρηματοδοτήσει την κατασκευή «φυσικών εμποδίων» στα σύνορα, ενώ ακόμη και την περασμένη Πέμπτη, στη συνεδρίαση του ΔΣ της Frontex, υπερασπίστηκε τα πεπραγμένα του Λετζερί - μαζί με την Πολωνία και την Ουγγαρία. Ηρθε η ώρα να το πάρει αλλιώς.
Η δεύτερη αντίδραση είναι να πέσει από τα σύννεφα. Γίνονταν εν αγνοία μας παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων στο Αιγαίο και τις συγκάλυπτε αυτός ο μπαγάσας ο Γάλλος; Τρομερό. Εμείς ως τώρα ξέραμε ότι κάνουμε «αναχαιτίσεις», φροντίζαμε δηλαδή να πετυχαίνουμε τους πρόσφυγες σε διεθνή ύδατα και να τους ζητάμε ευγενικά να επιστρέψουν στην Τουρκία. Με τα άλλα, τα παράνομα, δεν έχουμε σχέση.
Η τρίτη αντίδραση είναι και η μόνη που δεν προσβάλλει τη νοημοσύνη μας: να δοθούν εξηγήσεις και να υπάρξει τουλάχιστον μια παραίτηση. Oι εξηγήσεις πρέπει να ξεκινήσουν από τον Πρωθυπουργό (ο οποίος στις κατηγορίες - με ιταμό ομολογουμένως ύφος - εκείνης της ολλανδής δημοσιογράφου είχε απαντήσει ότι προσέβαλλε τον ίδιο και τον ελληνικό λαό), να συνεχιστούν από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη (ο οποίος διέψευσε πρόσφατα καταγγελία ενός διερμηνέα της Frontex για σύλληψη, κακοποίηση και επαναπροώθηση εκατό προσφύγων) και να φτάσουν στον αντιπρόεδρο της Κομισιόν Μαργαρίτη Σχοινά (ο οποίος έχει εκφράσει τη λύπη του για το υποτιθέμενο «Frontex bashing»). Οσο για την παραίτηση, δεν μπορεί να αφορά παρά τον αρμόδιο υπουργό, τον Νότη Μηταράκη, ο οποίος σε κάθε καταγγελία απαντούσε ότι «η Ελλάδα δεν δέχεται υποδείξεις». Με κάθε ευκαιρία υπερηφανευόταν ότι επί των ημερών του έχουν μειωθεί οι ροές. Και έφτασε να παρασημοφορήσει τον Φαμπρίς Λετζερί για «τη σημαντική του συμβολή στη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης».
Η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες του Νότου, δικαίως διαμαρτύρεται ότι η Ευρώπη την άφησε μόνη στη διαχείριση του Προσφυγικού. Δικαίως κατηγορεί πολλές χώρες του Βορρά για υποκρισία και πολλές χώρες της Ανατολής για παραβίαση των κανόνων. Αυτό δεν δικαιολογεί όμως την καταπάτηση των συνθηκών, της νομιμότητας και του διεθνούς δικαίου. Ο Λετζερί υπαινίσσεται ότι για χρόνια όλοι ήξεραν και δεν μιλούσαν: «Φαίνεται ότι η αποστολή της Frontex για την οποία εξελέγην και επανεξελέγην, σιωπηρά αλλά αποτελεσματικά τροποποιήθηκε», γράφει στην επιστολή παραίτησής του. Η απάντηση του ΔΣ της οργάνωσης ήταν κατηγορηματική: «Ο αποτελεσματικός έλεγχος των συνόρων είναι απολύτως συμβατός με την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων».
Aντί να ακολουθεί αυτή την αρχή, η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να συνυπογράψει πέρυσι με τους «σκληρούς» κείμενο με το οποίο ζητούσε από την ΕΕ να χρηματοδοτήσει την κατασκευή «φυσικών εμποδίων» στα σύνορα, ενώ ακόμη και την περασμένη Πέμπτη, στη συνεδρίαση του ΔΣ της Frontex, υπερασπίστηκε τα πεπραγμένα του Λετζερί - μαζί με την Πολωνία και την Ουγγαρία. Ηρθε η ώρα να το πάρει αλλιώς.
