Η πυρκαγιά του Κιθαιρώνα
Θανάσης Λεβέντης, Κυριακάτικη Αυγή, Δημοσιευμένο: 2009-08-30
Ο Κιθαιρώνας, ύψους 1409 μέτρων (Πάρνηθα 1413 μ.), αποτελεί τα φυσικό όριο που χωρίζει την Αττική από τη Βοιωτία στο βορειοδυτικό τμήμα της. Ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα βουνά των αρχαίων και αναφέρεται συχνά στη Μυθολογία και στα αρχαιοελληνικά κείμενα.
Ήταν τυχαίο που και οι δυο φωτιές ξέσπασαν συγχρόνως; Σίγουρα όχι. Οι πυρκαγιές ήσαν ανθρωπογενείς και καθόλου τυχαίες. Η φωτιά που κατέκαυσε μεγάλο μέρος του δάσους του Κιθαιρώνα, ξεκίνησε με λίγες ώρες διαφορά από αυτή του Γραμματικού, το πρωί του Σαββάτου 22 Αυγούστου από ένα ελαιώνα στις παρυφές του δρόμου, κοντά στο χωριό Αγ. Βασίλης Βοιωτίας.
Η ανεπάρκεια των πυροσβεστικών κρατικών μηχανισμών και η έλλειψη οποιουδήποτε συντονισμού όπως και οι τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες αναδείχθηκαν εδώ σε όλο του το μεγαλείο. Μια φωτιά που μπορούσε εύκολα να αντιμετωπισθεί τις πρώτες ώρες με επίγειες δυνάμεις και ακόμη καλύτερα, με ελάχιστες εναέριες ρίψεις, αφέθηκε να καίει ανενόχλητη επί δυο και πλέον ημέρες ώσπου έφθασε σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το ελατόδασος.
Οι αγωνιώδεις εκκλήσεις κατοίκων, νομάρχη Δυτ. Αττικής, δημάρχων Βιλλίων και Πλαταιών, παρεμβάσεις μας όπως και πολλών άλλων παραγόντων και η ευαισθητοποίηση του υπουργού Εσωτερικών κ. Παυλόπουλου έσωσα τη τελευταία στιγμή το ελατόδασος, τα άλλα δάση του Κιθαιρώνα και τα σπίτια του Πόρτο Γερμενού. Το δυτικό τμήμα του όμως στο Προσήλι τα διαπέρασε η πυρκαγιά έως τη θάλασσα.
Ο έλεγχος της φωτιάς επιτεύχθηκε με τέσσερα ελικόπτερα που έπεσαν στη μάχη από το μεσημέρι της Δευτέρας και κατόρθωσαν κάτω από εντελώς αντίξοες συνθήκες (πυκνό αδιαπέραστο δάσος-άνεμοι που ξεπερνούσαν τα 7 και 8 μποφόρ, κλίση του βουνού πάνω από 50 μοίρες, φλόγες δεκάδων μέτρων που εξακόντιζαν σύννεφα καπνού σαν πυρηνικά μανιτάρια, ύψους χιλιομέτρων), να τιθασεύσουν τη φωτιά και έως το βράδυ της Δευτέρας να την σβήσουν εντελώς.
Η σχετική μείωση της έντασης τω ανέμων τις απογευματινές ώρες υπήρξε επίσης καθοριστικός ευνοϊκός παράγων. Πολύτιμη βέβαια ήταν και η βοήθεια των επίγειων πυροσβεστικών δυνάμεων που τις τελευταίες ώρες της κατάσβεσης κινήθηκαν συντονισμένα και αποτελεσματικά. Εξαιρετική δουλειά έκαναν και οι 60 υλοτόμοι της Χαλκιδικής, δημιουργώντας με την κοπή των δέντρων αντιπυρικές ζώνες, αλλά και οι κάτοικοι της περιοχής και εκατοντάδες εθελοντές που έσπευσαν αυτοβούλως να προσφέρουν τη βοήθειά τους. Σε όλους αξίζουν συγχαρητήρια και ευχαριστίες για το έργο που επετέλεσαν.
Ο θαυμασμός όμως και η ευγνωμοσύνη μας, ανήκουν πρώτα και κύρια στους ηρωικούς πιλότους των ελικοπτέρων που κυριολεκτικά διακινδύνευαν τη ζωή τους κάθε λεπτό σʼ αυτό το πολύ δύσκολο και επικίνδυνο έργο. Πολλές φορές παρακολουθούσαμε τα ελικόπτερα να υποχωρούν αντί να προχωρούν προς τα εμπρός από το δυνατό αντίθετο άνεμο.
Ας ευχηθούμε να μην χρειασθεί να αντιμετωπίσουμε ξανά τέτοιες πυρκαγιές που αποτελούν οικολογική, οικονομική, πολιτισμική καταστροφή, μια κυριολεκτικά εθνική τραγωδία. Ας ελπίσουμε δε ότι ο κρατικός μηχανισμός και όλες οι σχετικές υπηρεσίες θα αναδιοργανωθούν και θα συντονισθούν ώστε να δράσουν αποτελεσματικά στο μέλλον και ότι το χάσμα που άνοιξε η φωτιά δεν θα γεμίσει με τσιμέντο, αλλά με άνθη και δέντρα.
Ήταν τυχαίο που και οι δυο φωτιές ξέσπασαν συγχρόνως; Σίγουρα όχι. Οι πυρκαγιές ήσαν ανθρωπογενείς και καθόλου τυχαίες. Η φωτιά που κατέκαυσε μεγάλο μέρος του δάσους του Κιθαιρώνα, ξεκίνησε με λίγες ώρες διαφορά από αυτή του Γραμματικού, το πρωί του Σαββάτου 22 Αυγούστου από ένα ελαιώνα στις παρυφές του δρόμου, κοντά στο χωριό Αγ. Βασίλης Βοιωτίας.
Η ανεπάρκεια των πυροσβεστικών κρατικών μηχανισμών και η έλλειψη οποιουδήποτε συντονισμού όπως και οι τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες αναδείχθηκαν εδώ σε όλο του το μεγαλείο. Μια φωτιά που μπορούσε εύκολα να αντιμετωπισθεί τις πρώτες ώρες με επίγειες δυνάμεις και ακόμη καλύτερα, με ελάχιστες εναέριες ρίψεις, αφέθηκε να καίει ανενόχλητη επί δυο και πλέον ημέρες ώσπου έφθασε σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το ελατόδασος.
Οι αγωνιώδεις εκκλήσεις κατοίκων, νομάρχη Δυτ. Αττικής, δημάρχων Βιλλίων και Πλαταιών, παρεμβάσεις μας όπως και πολλών άλλων παραγόντων και η ευαισθητοποίηση του υπουργού Εσωτερικών κ. Παυλόπουλου έσωσα τη τελευταία στιγμή το ελατόδασος, τα άλλα δάση του Κιθαιρώνα και τα σπίτια του Πόρτο Γερμενού. Το δυτικό τμήμα του όμως στο Προσήλι τα διαπέρασε η πυρκαγιά έως τη θάλασσα.
Ο έλεγχος της φωτιάς επιτεύχθηκε με τέσσερα ελικόπτερα που έπεσαν στη μάχη από το μεσημέρι της Δευτέρας και κατόρθωσαν κάτω από εντελώς αντίξοες συνθήκες (πυκνό αδιαπέραστο δάσος-άνεμοι που ξεπερνούσαν τα 7 και 8 μποφόρ, κλίση του βουνού πάνω από 50 μοίρες, φλόγες δεκάδων μέτρων που εξακόντιζαν σύννεφα καπνού σαν πυρηνικά μανιτάρια, ύψους χιλιομέτρων), να τιθασεύσουν τη φωτιά και έως το βράδυ της Δευτέρας να την σβήσουν εντελώς.
Η σχετική μείωση της έντασης τω ανέμων τις απογευματινές ώρες υπήρξε επίσης καθοριστικός ευνοϊκός παράγων. Πολύτιμη βέβαια ήταν και η βοήθεια των επίγειων πυροσβεστικών δυνάμεων που τις τελευταίες ώρες της κατάσβεσης κινήθηκαν συντονισμένα και αποτελεσματικά. Εξαιρετική δουλειά έκαναν και οι 60 υλοτόμοι της Χαλκιδικής, δημιουργώντας με την κοπή των δέντρων αντιπυρικές ζώνες, αλλά και οι κάτοικοι της περιοχής και εκατοντάδες εθελοντές που έσπευσαν αυτοβούλως να προσφέρουν τη βοήθειά τους. Σε όλους αξίζουν συγχαρητήρια και ευχαριστίες για το έργο που επετέλεσαν.
Ο θαυμασμός όμως και η ευγνωμοσύνη μας, ανήκουν πρώτα και κύρια στους ηρωικούς πιλότους των ελικοπτέρων που κυριολεκτικά διακινδύνευαν τη ζωή τους κάθε λεπτό σʼ αυτό το πολύ δύσκολο και επικίνδυνο έργο. Πολλές φορές παρακολουθούσαμε τα ελικόπτερα να υποχωρούν αντί να προχωρούν προς τα εμπρός από το δυνατό αντίθετο άνεμο.
Ας ευχηθούμε να μην χρειασθεί να αντιμετωπίσουμε ξανά τέτοιες πυρκαγιές που αποτελούν οικολογική, οικονομική, πολιτισμική καταστροφή, μια κυριολεκτικά εθνική τραγωδία. Ας ελπίσουμε δε ότι ο κρατικός μηχανισμός και όλες οι σχετικές υπηρεσίες θα αναδιοργανωθούν και θα συντονισθούν ώστε να δράσουν αποτελεσματικά στο μέλλον και ότι το χάσμα που άνοιξε η φωτιά δεν θα γεμίσει με τσιμέντο, αλλά με άνθη και δέντρα.