Ενωτική δημοκρατική απάντηση στη ρατσιστική διάβρωση

Στη χώρα εξελίσσεται μια δυναμική διείσδυση των ρατσιστικών απόψεων και νοοτροπιών, με αιχμή την ιθαγένεια των παιδιών που γεννιούνται στην Ελλάδα και το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών.

Μάχη ευρύτερων επιπτώσεων και διαστάσεων γύρω από το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια - Τι κάνουν οι αριστερές δυνάμεις; - Δυστυχώς, άλλες είναι οι προτεραιότητες της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Η επιχειρηματολογία κατά των ρυθμίσεων (των περιορισμένων ρυθμίσεων, που αφορούν λίγους μετανάστες) που προωθεί η κυβέρνηση όταν δεν είναι γελοίος ή φανατικός ρατσισμός είναι ραφιναρισμένος εθνικισμός και κρυμμένη ακροδεξιά λογική υπέρ των διακρίσεων. Ενδεικτικά είναι τα λόγια του προέδρου της Ν.Δ.: “Το νομοσχέδιο διευκολύνει την είσοδο μεταναστών παράνομα, ώστε να κάνουν παιδιά στην Ελλάδα, στη συνέχεια να παίρνουν τα παιδιά τους αυτόματα ιθαγένεια”... Με λίγα λόγια, και μέσα και από τη συνωμοσιολογία του αποσπάσματος, προσδιορίζεται η μεγάλη και αγεφύρωτη διαφοράς.

Γι’ αυτούς, η γέννηση παιδιών στην Ελλάδα από γονείς που δεν είναι Έλληνες υπήκοοι είναι πράξη ύποπτη, είναι εθνική διάβρωση. Για όσους σκέφτονται με ανοικτούς ορίζοντες και κοιτούν τι γίνεται γύρω τους η ένταξη νέων παιδιών στην κοινωνική μας ζωή είναι δύναμη για τη χώρα μας.

Γι’ αυτούς, τα πολιτικά δικαιώματα είναι προνόμιο που δεν εκχωρείται από τους κατέχοντες. Για τους δημοκράτες είναι στοιχειώδης δημοκρατικός κανόνας ομαλής κοινωνικής και πολιτικής ζωής.

Η αντιπαράθεση που πάει σε βάθος στην κοινωνία, οι φοβίες των απλών ανθρώπων και εν μέσω των κυβερνητικών οικονομικών μέτρων, η διάδοση των ακροδεξιών αντιλήψεων ακόμη και σε στρώματα και τόπους με δημοκρατική πολιτική παράδοση, κάνει τη μάχη γύρω από το νομοσχέδιο πολύ ευρύτερης σημασίας.

Η πλάστιγγα γέρνει όλο και περισσότερο. Τώρα είναι η στιγμή της αντίδρασης, της αντίστασης. Της πλατιάς δημοκρατικής κινητοποίησης ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ, ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΙΣΟΤΙΜΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ, ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ.

Αντιρατσιστικές πρωτοβουλίες και δράσεις, είναι αλήθεια, πραγματοποιούνται στη χώρα. Δεν έχουν όμως αποτέλεσμα. Ας μην κρυβόμαστε.

Για δύο λόγους: Ο πρώτος, γιατί δεν συγκεντρώνονται οι δυνάμεις σε κοινές πρωτοβουλίες που να γίνονται αισθητές, σε παρεμβάσεις στα Μέσα Ενημέρωσης που όλο και πιο συστηματικά δίνουν βήμα στους Βορίδηδες και τους δήθεν πατριώτες.

Ο δεύτερος λόγος είναι η επικράτηση αριστερίστικων πρακτικών αυτοκατανάλωσης σε πολλές προσπάθειες και συσπειρώσεις. Αποκόπτονται από τους πολλούς πολίτες, αποφεύγουν τους θεσμικούς στόχους. Η δίκαιη κριτική προς τις αυταρχικές αντιλήψεις που εκφράζονται και από το ΠΑΣΟΚ καταλήγει σε άρνηση κοινής δράσης με τους δημοκράτες, τους ανθρώπους αρχών.

Ενωτική δημοκρατική απάντηση σημαίνει συσπείρωση ευρέος πολιτικού φάσματος με καθηγητές, πνευματικούς ανθρώπους, πολιτικούς, δημοσιογράφους, εκπροσώπους μη κυβερνητικών οργανώσεων, κινήσεων δικαιωμάτων, ειδικούς επιστήμονες.

Ενωτική δημοκρατική απάντηση σημαίνει δράσεις σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο (συνεντεύξεις, δημόσιες προτάσεις), στα Μέσα Ενημέρωσης και αποκεντρωμένα, ιδιαίτερα όπου εμφανίζονται προβλήματα και εντάσεις - μακρυά από αριστερισμούς.

Η ενωτική δημοκρατική απάντηση χρειάζεται σήμερα πανελλήνιο φορέα συνάντησης και συνεργασίας των κοινωνικών δυνάμεων, πολιτικών φορέων, οργανώσεων και προσώπων.

Άμεσος στόχος δεν μπορεί παρά να είναι η αποτροπή της απόσυρσης του νομοσχεδίου ή της ουσιαστικής ακύρωσής του με τροποποιήσεις που θα δεχθεί η κυβέρνηση. Γενικότεροι στόχοι αξίζει να είναι η ανάδειξη της συνύπαρξης και της δημιουργικής συμβολής των μεταναστών, η διαμόρφωση και στήριξη θετικών νομοθετικών προτάσεων, η ενδυνάμωση αντιρατσιστικών ενεργειών της αυτοδιοίκησης και οργανώσεων.

Έτσι θα πολλαπλασιαστεί η πολιτική αποτελεσματικότητα των αντιρατσιστικών θέσεων. Θα δοθεί ενωτική δημοκρατική έκφραση και διέξοδος στις αντιρατσιστικές στάσεις, που δεν είναι ανίσχυρες στην κοινωνία μας.

Θα περίμενε κανείς να είχε εντοπιστεί η επείγουσα αυτή ανάγκη. Και όμως παρατηρούμε μια αδικαιολόγητη αδράνεια. Όχι μόνον από τολμηρούς και επίμονους σε προηγούμενους αγώνες. Αλλά και στους χώρους της αριστεράς. Και το μεν ΚΚΕ έχει άλλες προτεραιότητες και επιλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν ρίχνουμε λάδι στη φωτιά, αλλά είναι προφανές ότι για τα μέλη της Γραμματείας του άλλη είναι δυστυχώς η πρώτη προτεραιότητα: η επίθεση στις ανανεωτικές ιδέες και στον Φώτη Κουβέλη. Δυστυχώς, όχι για κείνους που το επέλεξαν - αυτοί ξέρουν τι κάνουν.

Αλλά δυστυχώς για τον κόσμο της αριστεράς, για τις αξίες της, στο όνομα των οποίων κάνουν ό,τι κάνουν. Απαξιώνοντας αγώνες και δημοκρατικά οράματα. Εκείνοι ας μείνουν στις επιλογές τους.

Όσοι αντιλαμβανόμαστε τη σοβαρότητα της κατάστασης ας προχωρήσουμε.