ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ : συνέχεια, ρήξη, διεύρυνση

Χθες ίσως ήταν νωρίς, αύριο θα είναι σίγουρα αργά. Σήμερα λοιπόν είναι η ιστορική στιγμή. Η ιδρυτική πράξη συγκρότησης του νέου φορέα της Δημοκρατικής Αριστεράς (Δ.Α), την Κυριακή, 27/6/10, είναι πριν απ` όλα μια πράξη προσωπικής και συλλογικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης ενέχοντας ταυτοχρόνως ως στοιχεία τη συνέχεια, τη ρήξη και τη διεύρυνση.

Συνέχεια, γιατί η αντίληψη για ένα πολιτικό υποκείμενο που θα υπερβαίνει την παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία και το δογματικό κομμουνισμό είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ, καθώς, εξαιτίας της πολύπλευρης κρίσης, φαίνεται πιο ξεκάθαρα από προηγούμενες δεκαετίες η δεξιά και νεοφιλελεύθερη διολίσθηση της ευρωπαϊκής και ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας από τη μια και ο απομονωτισμός και τα αδιέξοδα των ποικίλων εκδοχών της αριστεράς και του αριστερισμού από την άλλη. Ιδού λοιπόν το τεράστιο πολιτικό κενό που καλείται να καλύψει το νέο πολιτικό υποκείμενο.

Ρήξη, γιατί επιτέλους ένα ολόκληρο ιδεολογικό, πολιτικό και ανθρώπινο δυναμικό απεγκλωβίζεται από οργανωτικά σχήματα και από συνακόλουθους πολιτικούς και ιδεολογικούς καταναγκασμούς που δεν παρεμπόδιζαν μόνο την ανάπτυξή του, αλλά, καθηλώνοντάς το, το οδηγούσαν σε μαρασμό και σε εξαφάνιση.

Διεύρυνση, γιατί απελευθερωμένος επιτέλους και με αυτόνομη πολιτική παρουσία ο χώρος της μέχρι σήμερα ανανεωτικής μόνο αριστεράς μπορεί ως Δημοκρατική Αριστερά, με σοβαρότητα, υπευθυνότητα, με θέσεις και με πρόγραμμα να απευθυνθεί πραγματικά σε ευρύτερες δυνάμεις της οικολογίας και του σοσιαλισμού και σε δημοκρατικούς πολίτες που αναζητούν εναλλακτικές πολιτικές και διεξόδους από τα σημερινά παρακμιακά αδιέξοδα.

Οι θεμελιώδεις ανανεωτικές κατευθύνσεις που πυροδοτούν το εγχείρημα της Δημοκρατικής Αριστεράς – Δημοκρατικός Σοσιαλισμός, Αριστερός Ευρωπαϊσμός, Οικολογική εγρήγορση – διατηρούν ακέραια την επικαιρότητά τους ως οδικοί άξονες για την υπέρβαση των σημερινών πολλαπλών αδιεξόδων.

Γι` αυτό θέλουμε μια Αριστερά με τη δημοκρατία αδιαπραγμάτευτα εγγεγραμμένη στο γενετικό της υλικό, η οποία ενώ θα κινητοποιεί με τη δύναμη των ιδεών της τους πολίτες, θα σέβεται απόλυτα τους δημοκρατικούς κοινοβουλευτικούς κανόνες. Μόνο έτσι, ως συνειδητή επιλογή της πλειοψηφίας των πολιτών για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, νοείται ο σοσιαλισμός με δημοκρατία και ελευθερία, χωρίς περιθώρια και υπονοούμενα προσφυγής σε βίαιες επιβολές.

Γι` αυτό θέλουμε μια Αριστερά που αποστρέφεται το διάχυτο αντιευρωπαϊσμό και αναγνωρίζει χωρίς συμπλέγματα τα υπαρκτά οφέλη της ευρωπαϊκής ενοποίησης και της ευρωπαϊκής ιδέας. Επιμένουμε στον αριστερό ευρωπαϊσμό όχι από δογματική εμμονή αλλά, εκτός άλλων, επειδή απέναντι στην παγκόσμια ισχύ του χρηματοπιστωτικού τομέα και των χρηματαγορών μόνο ευρύτερες κρατικές συνενώσεις, όπως η ΕΕ, μπορούν να αντιταχθούν και να διεκδικήσουν την επανάκτηση της κυριαρχίας της πολιτικής δημοκρατίας απέναντι στη δικτατορία των αγορών. Γι` αυτό αντί να απορρίπτουμε συλλήβδην, επιλέγουμε να προτείνουμε δημιουργικά και να προωθήσουμε μαζί με τα άλλα κόμματα της ευρωπαϊκής αριστεράς, με τα πράσινα κόμματα, με τα συνδικάτα και τα κινήματα, τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα διαμορφώνουν ένα δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας των ευρωπαϊκών θεσμών σε ομοσπονδιακή κατεύθυνση, που θα επιτρέπει την εφαρμογή εναλλακτικών πολιτικών ανάλογα με τη δημοκρατική διαμόρφωση του συσχετισμού των δυνάμεων στα κράτη – μέλη.

Επειδή η κλιματική αλλαγή είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια περιβαλλοντική κρίση, γι` αυτό θέλουμε μια Αριστερά σε διαρκή οικολογική εγρήγορση. Πρόκειται για την κρίση της κυριαρχίας της οικονομίας στο σύνολο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, κυριαρχία την οποία ο νεοφιλελευθερισμός ως πολιτικό πρόγραμμα την έχει φέρει στα απώτατα όριά της. Η πολύπλευρη κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση είναι τα συμπτώματα μιας γενικευμένης κρίσης ενός μοντέλου που έχει ανάγει το οικονομικό όφελος και την άμεση αποδοτικότητα σε ουσία των κοινωνιών. Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και η κοινωνική οπισθοδρόμηση συμβαδίζουν αποτελώντας δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Η ανακοπή και η αντιστροφή της σημερινής καταστροφικής πορείας δεν μπορεί να είναι υπόθεση μόνο ειδικών οικονομολόγων, εκπροσώπων διεθνών οργανισμών και μη εκλεγμένων ευρωπαϊκών οργάνων. Αφορά όλους τους πολίτες επειδή αφορά την ίδια τους την ύπαρξη και την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους. Απαιτεί την ευρύτερη δυνατή συστράτευση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων και φορέων που θέτουν ως απόλυτη προτεραιότητα τη δημοκρατία, την αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη, τα δικαιώματα και το περιβάλλον στο επίκεντρο της δράσης τους.

Οι πολίτες φαίνεται να προσβλέπουν σε μια σύγχρονη Δημοκρατική Αριστερά, πρωταγωνίστρια στην κατεύθυνση μεγάλων κοινωνικών προοδευτικών συσπειρώσεων που δεν βολεύεται στα εύκολα και στις απλοϊκές διαζεύξεις «ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες», «ή με το μνημόνιο ή με τους αγώνες», δεν θεωρεί άκριτα ως δίκαιο αίτημα την υπεράσπιση κάθε κεκτημένου, δεν χαϊδεύει συντεχνίες στο όνομα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων και δεν αναλώνεται σε ανέξοδο και αδιέξοδο καταγγελτισμό, αδιαφορώντας επί της ουσίας για το παρόν και το μέλλον των πολιτών και του τόπου.

Θέλουμε επιτέλους απελευθερωμένοι να προχωρήσουμε. Γιατί αλλάζοντας την Αριστερά, μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι συμβάλλοντας για θετικές υπέρ της κοινωνίας αλλαγές στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.