Για την ΔΗΜΑΡ - ΔΗΣΥ

Αγαπητοί συντρόφισσες και σύντροφοι,

Επιτρέψτε μου να πω δυό λόγια για το κόμμα μας. Η ΔΗΜΑΡ, κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, παρά τις σημερινές της δυσκολίες, αποτελεί ουσιαστικό και αναπόσπαστο τμήμα της πολιτικής ζωής του τόπου και είναι χρέος μας να της δώσουμε τις δυνατότητες να παίξει το ρόλο που της αξίζει. Σε ένα πολιτικό τοπίο τόσο ευμετάβλητο και ασταθές, σε μια κινούμενη άμμο, σε μια κοινωνία που προσπαθεί να διακρίνει ποιός λέει αλήθειες και ποιός εκμεταλλεύεται καταστάσεις, με έναν ταλαιπωρημένο λαό που αγωνιά και προσπαθεί να γαντζωθεί από κάπου, δεν είναι καθόλου παράξενο που κόμματα με έντονο λαϊκισμό εμφανίζουν κατακόρυφη άνοδο. Σ’ αυτή τη δύσκολη αλλά και ασαφή συγκυρία, η παρουσία και παρέμβαση μας, είναι όχι μόνο χρήσιμη για τον τόπο, αλλά και επιβεβλημένη.

Σε τούτο το σύντομο σημείωμα θέλω να αναφερθώ σε μερικά - ίσως επί μέρους ζητήματα- που όμως τα θεωρώ σοβαρά και δεν θα ήταν κακό τα θέματα αυτά να μας απασχολήσουν.

1)Το πρώτο συνθετικό του τίτλου μας είναι η λέξη «Δημοκρατική» και θεωρώ ότι κάθε λόγος και κάθε πράξη μας πρέπει να διέπεται από το πραγματικό νόημα της Δημοκρατίας. Κύριο χαρακτηριστικό της ΔΗΜΑΡ σε λόγους και πράξεις, εσωκομματικά και εξωκομματικά, πρέπει να είναι η Σαφήνεια, η Ειλικρίνεια και το Δημοκρατικό πνεύμα.

2)Οι ανακοινώσεις, οι δηλώσεις και τοποθετήσεις σε θέματα που αφορούν την κοινωνία, πρέπει να είναι διατυπωμένες σε γλώσσα απλή και κατανοητή από όλους, και να μην αφήνουν κανένα περιθώριο πολλαπλών ερμηνειών.

3)Εκλογικός νόμος. Ο ισχύον εκλογικός νόμος είναι βαθιά αντιδημοκρατικός και με το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, παραμορφώνει βάναυσα τη βούληση του εκλογικού σώματος. Αποτελεί εμπαιγμό του εκλογικού σώματος και των αρχών της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, το 40% του εκλογικού σώματος να σχηματίζει κυβέρνηση και το 60% na είναι αντιπολίτευση!!! Στο επιχείρημα ότι η απλή αναλογική δίνει αδύναμες και ασταθείς κυβερνήσεις είναι δυνατές μια σειρά άλλες ρυθμίσεις που ισχυροποιούν την κυβέρνηση χωρίς να καταστρατηγούν υη βούληση του εκλογικού σώματος. Θα μπορούσε π.χ. να δοθεί ένα μπόνους 5-6 εδρών σε κείνο το κόμμα ή στο συνασπισμό κομμάτων που συγκεντρώνουν ήδη (χωρίς το μπόνους) το 50 % των ψήφων.

α)Το θέμα της αλλαγής του εκλογικού νόμου πρέπει, αν είναι δυνατόν, να βρίσκεται καθημερινά σε δημόσια συζήτηση, να καταγγέλλεται η αντιδημοκρατικότητα του και η σοβαρή παραποίηση της βούλησης του εκλογικού σώματος. Μέχρις τώρα η ανακίνηση του είναι σποραδική και χλιαρή.

β) Η απλή αναλογική να εφαρμοστεί στην πρώτη συνταγματική δυνατότητα και να γίνει άρθρο του συντάγματος στην προσεχή αναθεώρηση του.

γ) Όλοι οι βουλευτές να εκλέγονται από το λαό.

δ) Να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα το δικαίωμα της επιστολικής ψήφου. Να τονίσω ότι από όλες τις χώρες της Ευρώπης, μόνο η Ελλάδα, και η Αλβανία δεν έχουν ακόμη καθιερώσει αυτό το δικαίωμα. Δεν μπορούμε να είμαστε περήφανοι για αυτήν την κατάσταση.

ε) Να εισαχθεί ο θεσμός των βουλευτών απόδημου ελληνισμού. Μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Ιταλία κ.α.) το έχουν ήδη από χρόνια εφαρμόσει. Στο εξωτερικό βρίσκονται περίπου 5,5 εκατομμύρια Έλληνες. Από αυτούς κάπου ένα εκατομμύριο εξακολουθούν να έχουν την ελληνική υπηκοότητα και είναι εγγεγραμμένοι σε ελληνικούς εκλογικούς καταλόγους, όμως πρακτικά δεν έχουν καμιά δυνατότητα να λάβουν μέρος στις εκλογές ακόμη και αυτοί που διαμένουν σε χώρες της Ε.Ε. Σας επισυνάπτω τον ιταλικό νόμο σχετικά με την συμμετοχή των αποδήμων στις εθνικές εκλογές.

στ) Κάθε Έλληνας να γίνεται δημότης του τόπου της μόνιμης κατοικίας του και αυτή να είναι η εκλογική του περιφέρεια χωρίς γραφειοκρατικές διατυπώσεις και σε σύντομο χρονικό διάστημα από την ημέρα της εκεί εγκατάσταση του.

4)Για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Δεν είμαι εκείνος που είναι σε θέση να προτείνει ένα πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης. Όμως δεν βλέπω - πέρα από ευχολόγια και ελπίδες - να υπάρχει από κανένα κόμμα κάποιος μελετημένος και τεκμηριωμένος σχεδιασμός. Εκείνο που η οικονομική κρίση έκανε φανερό είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να αυξήσει κατά πολύ τα παραγόμενα προϊόντα, να καταστεί σε μια σειρά τομείς αυτάρκης, και να έχει θετικό πρόσημο στο ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών. Μια σωστά οργανωμένη γεωργική οικονομία μπορεί να αποτελέσει τον ισχυρότερο πυλώνα ανάπτυξης της χώρας. Θεωρώ απαράδεκτο να κάνουμε εισαγωγές οπωροκηπευτικών τη στιγμή που το κλίμα της χώρας μας επιτρέπει την εγχώρια παραγωγή αυτών των προϊόντων. Με σωστό σχεδιασμό η Ελλάδα μπορεί όχι μόνον να καλύψει τις ανάγκες της, αλλά ακόμη και να εξάγει στις ευρωπαϊκές αγορές σχεδόν όλες τις εποχές του έτους. Θα μπορούσε να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η αρκετά ανεπτυγμένη ιχθυοκαλλιέργεια και να καλύψει επίσης ένα μέρος των εξαγωγών μας. Εδώ να αναφέρω ένα απλό παράδειγμα. Η Δανία, μια χώρα με σχεδόν τα ίδια με την Ελλάδα μεγέθη σε έκταση και πληθυσμό, δεν διαθέτει καμιά αξιόλογη βιομηχανία, και καμιά πηγή ορυκτού πλούτου. Παρά ταύτα έχει να επιδείξει ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο και μια υγιή οικονομία που στηρίζεται κυρίως στην αγροτική παραγωγή. Έχει αναπτύξει την καλλιέργεια των ζωοτροφών, συντηρεί δύο εκατομμύρια γαλακτοφόρες αγελάδες και εκτρέφει τρία εκατομμύρια γουρούνια το χρόνο. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα το κρέας και τα δέρματα αποτελούν τον κύριο όγκο των εξαγωγών της. Εμάς τι μας εμποδίζει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Δανίας;

Πιστεύω πως μετά τον τουρισμό στον οποίο πρέπει να βελτιώσουμε αρκετά ακόμη τις προσφερόμενες υπηρεσίες, μία καλά οργανωμένη και βελτιωμένη αγροτική οικονομία μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά στην ανάπτυξη της Ελλάδας. Το εύκρατο κλίμα της χώρας μας, ευνοεί την καλλιέργεια μιας σειράς ευγενών γεωργικών προϊόντων που στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι αδύνατη.

Θα είναι πολύ χρήσιμο αν το κόμμα μας επεξεργαστεί ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα της χώρας. Να μελετήσει και αξιολογήσει τους διάφορους παραγωγικούς κλάδους. Να συλλέξει εμπειρίες, και αυτό το πρόγραμμα, εκλαϊκευμένο και κατανοητό από τους πολλούς, να δοθεί στην κοινωνία και συγχρόνως να αποτελέσει μελλοντικά πυξίδα για τις δικές μας πρωτοβουλίες. Κύρια επιδίωξη κάθε αναπτυξιακού προγράμματος πρέπει να είναι η αύξηση του όγκου των παραγομένων προϊόντων.

5)Η γραφειοκρατία.

Ένα πολύ μεγάλο και σοβαρότατο εμπόδιο στην ανάπτυξη της Ελλάδας οφείλεται και στην τερατώδη γραφειοκρατία που έχει εμπεδωθεί σε όλες τις βαθμίδες των δημόσιων υπηρεσιών της χώρας. Φοβερές καθυστερήσεις στη διεκπεραίωση υποθέσεων, απώλεια πολλών χιλιάδων εργασίμων ωρών το χρόνο, τόσο από τους ενδιαφερόμενους, όσο και από τις υπηρεσίες που αυξάνουν τα κόστη, και πολλές φορές ματαιώνουν αναπτυξιακές προσπάθειες. Ένα απλό παράδειγμα πάνω σ’αυτό το θέμα Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), δηλαδή, άνεμος, ήλιος, γεωθερμία και υδατοπτώσεις που είναι φιλικές προς το περιβάλλον και που στο μέλλον θα καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες του ανθρώπου, ενώ στις ανεπτυγμένες χώρες προωθούνται με ταχείς ρυθμούς, στην Ελλάδα, την τόσο πλούσια σε ανέμους και ηλιοφάνεια, που θα μπορούσαν να υπερκαλύψουν τις ανάγκες της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια, πρακτικά παρεμποδίζονται. Στη Γερμανία για την εγκατάσταση μιας ανεμογεννήτριας ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει την αίτηση σε έναν φορέα ο οποίος είναι υποχρεωμένος εντός 45 ημερών να εγκρίνει ή να απορρίψει την αίτηση. Στην Ελλάδα για το ίδιο ακριβώς θέμα πρέπει να αποφασίσουν 22 !! διαφορετικοί φορείς και η όλη διαδικασία διαρκεί από 6 έως 8 χρόνια ανάλογα και με το μέσον που διαθέτει ο ενδιαφερόμενος. Πόσοι επενδυτές έχουν τη διάθεση να περιμένουν τόσα χρόνια: Σχεδόν κάθε ελληνική κυβέρνηση δηλώνει ότι θα καταπολεμήσει τη λερναία Ύδρα της γραφειοκρατίας, στην πράξη συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, από χρόνο σε χρόνο αυξάνεται.

6) Η προβολή και επικοινωνία μας με τον κόσμο.

Υστερούμε σοβαρά στο θέμα της επικοινωνίας με τον Έλληνα πολίτη. Είναι αδήριτη ανάγκη το σύνολο του στελεχικού μας δυναμικού και να μην αφήνει ανεκμετάλλευτη καμιά ευκαιρία και δυνατότητα επαφής με τους πολίτες με διοικητικά συμβούλια οργανισμών, συλλόγων, τοπικής αυτοδιοίκησης, σχολείων και κινημάτων, συνδικαλιστικών φορέων και απλών πολιτών. Πρέπει να είμαστε κοινωνοί των προβλημάτων τους και να συμβάλουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας στην προώθηση και επίλυση των αιτημάτων τους. Πρέπει αν είναι δυνατόν να είμαστε «πανταχού παρόντες».

7) Για το νεοναζιστικό φαινόμενο.

Η Χρυσή Αυγή αντιγράφει κατά γράμμα τόσο τη συνθηματολογία, όσο και τη μεθοδολογία του ναζιστικού κόμματος του Αδόλφου Χίτλερ. Όπως σήμερα η Ελλάδα, έτσι και τότε,- στο τέλος της δεκαετίας του 1920 και τις αρχές του 1930 – η Γερμανία βρισκόταν σε μια δύσκολη οικονομική κρίση την οποία εκμεταλλεύτηκε ο Χίτλερ για να ανέβει στην εξουσία, να εφαρμόσει μια δικτατορία τρόμου και να αιματοκυλήσει όλη την Ευρώπη. Η Χρυσή Αυγή έχει κατορθώσει να σχηματίσει θύλακες σε κρατικές υπηρεσίες και ιδιαίτερα στα σώματα ασφαλείας, εξασφαλίζοντας πληροφόρηση και υποστήριξη. Στην Ιταλία που γεννήθηκε ο φασισμός του Μουσολίνι και τη Γερμανία με τον ναζισμό του Χίτλερ υπάρχει σήμερα νομοθεσία που απαγορεύει αυστηρά τη δημιουργία πολιτικών σχηματισμών που να ενστερνίζονται έστω και στο παραμικρό τις ναζιστικές και φασιστικές θεωρίες. Προτείνω να αναληφθεί πρωτοβουλία συνεννόησης όλων των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου για την αντιμετώπιση του ναζιστικού μορφώματος στην Ελλάδα. Η Δημοκρατία πρέπει να βρει τη δύναμη να υπερασπιστεί τον εαυτό της πριν είναι αργά.

8) Για το «Ποτάμι» και τους «ΑΝΕΛ».

Η μεγαλύτερη πιθανότητα είναι, τα δύο αυτά πολιτικά σχήματα, να ακολουθήσουν πτωτική και όχι ανοδική πορεία. Μέχρις τώρα τουλάχιστον, και τα δύο, έχουν ασχοληθεί με επιμέρους προβλήματα της ελληνικής πολιτικής ζωής χωρίς οι απαντήσεις τους να έχουν κάποια ιδιαίτερη πειστικότητα.

Βερολίνο 06.11.2015

Κώστας Μπαλάνος