Τι μελαγχολική εικόνα! Και τόσο εξοργιστική... Λείψανα του παρελθόντος με βαρύτατες ευθύνες για το κατάντημα της χώρας, αρχηγίσκοι και κομματίδια εσωτερικού χώρου, επαγγελματίες της τουριστικής Κεντροαριστεράς και νέοι άνθρωποι -κόπιες των παλιών ή μάλλον περισσότερο άοσμοι και στεγνοί από αυτούς- να μαλώνουν γύρω από ένα κόμμα που βρίσκεται ημιθανές στην εντατική. Ο πολιτικός αυτισμός και το απύθμενο θράσος στην κορύφωσή τους...

Οταν ξαναβγήκε στην πολιτική αγορά η ελιτίστικη δράκα του σημιτισμού, οι «58», είχες την εντύπωση ότι υψώνεται δυναμικά μια λαϊκή κραυγή για νέα Κεντροαριστερά. Τα πρόθυμα μήντια μιλούσαν για το νέο, ευοίωνο στοιχείο της πολιτικής ζωής. Πλήρης η στήριξη, καταιγιστική η προβολή με συνεντεύξεις, δηλώσεις και αναλύσεις κρουνηδόν.