...Τι εισπράττει η κοινωνία όταν ακούει ότι εγκαλείται κάποιος για «εσχάτη προδοσία»; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον πρωθυπουργό της χώρας. Μοιραία οι συνειρμοί παραπέμπουν ιστορικά π.χ. στην καταδίκη των Έξι για την Μικρασιατική Καταστροφή, και για τους νεότερους, που απλώς «κάτι έχουν ακούσει», σε υπέρτατο έγκλημα εναντίον της χώρας από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της.

Τι φταίει για την τραγωδία στα Τέμπη; Πρόκειται για ανθρώπινο λάθος ή/και για εγκληματική πολιτική διαχείρισης εκ μέρους της Hellenic Train, του ΟΣΕ και των ιθυνόντων της κυβέρνησης;
Το βέβαιο είναι ότι αν υπήρχαν ηλεκτρονικά συστήματα η συμφορά θα είχε αποφευχθεί ή έστω θα ήταν συγκριτικά λίγες οι ανθρώπινες απώλειες. Εξίσου βέβαιο είναι το ότι υπήρξαν κατά καιρούς συγκεκριμένες καταγγελίες και προειδοποιήσεις από συνδικαλιστές σχετικά με θέματα ασφαλείας.

Τι μελαγχολική εικόνα! Και τόσο εξοργιστική... Λείψανα του παρελθόντος με βαρύτατες ευθύνες για το κατάντημα της χώρας, αρχηγίσκοι και κομματίδια εσωτερικού χώρου, επαγγελματίες της τουριστικής Κεντροαριστεράς και νέοι άνθρωποι -κόπιες των παλιών ή μάλλον περισσότερο άοσμοι και στεγνοί από αυτούς- να μαλώνουν γύρω από ένα κόμμα που βρίσκεται ημιθανές στην εντατική. Ο πολιτικός αυτισμός και το απύθμενο θράσος στην κορύφωσή τους...

Οταν ξαναβγήκε στην πολιτική αγορά η ελιτίστικη δράκα του σημιτισμού, οι «58», είχες την εντύπωση ότι υψώνεται δυναμικά μια λαϊκή κραυγή για νέα Κεντροαριστερά. Τα πρόθυμα μήντια μιλούσαν για το νέο, ευοίωνο στοιχείο της πολιτικής ζωής. Πλήρης η στήριξη, καταιγιστική η προβολή με συνεντεύξεις, δηλώσεις και αναλύσεις κρουνηδόν.