Μόνο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου η αμερικανική κυβέρνηση εξαφάνισε 8.000 ιστοσελίδες, όπως έγραψαν οι New York Times, εφημερίδα που ο Τραμπ χαρακτήρισε «σκουπίδια». Από αυτές, οι 3.000 είχαν να κάνουν με τον τομέα της Υγείας. Οι κυβερνητικές ιστοσελίδες που εξαλείφονται είναι, όπως γράφαμε και την προηγούμενη εβδομάδα («Το πρώτο αουτονταφέ της ηλεκτρονικής εποχής», «Εφ.Συν.» 17-03-2025), κυρίως από τα υπουργεία Παιδείας, Υγείας, Εργασίας και Γεωργίας.

Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από τις ΗΠΑ, το φάντασμα του φασισμού. Αν μια τέτοια φράση ακούγεται εξωφρενική, ίσως και να μην είναι και ίσως να πρέπει να σταματήσουμε να αιφνιδιαζόμαστε κάθε μέρα και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε. Πιθανόν ο τραμπισμός να αποτυπώνει ένα αδιέξοδο: η τεράστια συγκέντρωση οικονομικής εξουσίας σε λίγα χέρια είναι ασύμβατη με την οποιαδήποτε διάχυση της πολιτικής εξουσίας.

Παλιότερα λεγόταν ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο οι δύο ομάδες έχουν από έντεκα παίκτες και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί. Αυτό έπαψε να ισχύει. Στις τελευταίες εφτά διοργανώσεις, δηλαδή από το 1998, η Γερμανία έχει συμμετάσχει σε δύο τελικούς. Η Γαλλία όμως έχει συμμετάσχει σε τέσσερις.

Στη Γαλλία πράγματι συντελέστηκε ένα μικρό θαύμα. Ιδιαίτερα στην περιφέρεια του Παρισιού, την Ile-de-France, σαν να λέμε την Αττική, όπου ζουν πολλοί Γάλλοι λαϊκής καταγωγής συχνά αραβικής ή άλλης αφρικανικής προέλευσης από τις πρώην αποικίες.

Τη δεκαετία του 1970 και του ’80, όσοι ταξίδευαν σε μεγαλουπόλεις του εξωτερικού, κυρίως για σπουδές, μετέφεραν την εικόνα των αστέγων που για την ελληνική κοινωνία ήταν ξένη, αποκρουστική, ακατανόητη. Η απότομη άνοδος του βιοτικού επιπέδου τις δεκαετίες του 1980 και του ’90, χάρη κυρίως στις ευρωπαϊκές ενισχύσεις αλλά και το νέο, πολύ πιο δημοκρατικό περιβάλλον, έφερε την τοποθέτηση της χώρας στο κλαμπ των πιο πλούσιων χωρών και μαζί έφερε και τις στρεβλότητές τους: