Είναι επικίνδυνο να γίνεται η πολιτιστική κληρονομιά αντικείμενο ευκαιριακών και ad hoc αποφάσεων στο όνομα της «ανάπτυξης»

Η διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελεί σήμερα μείζον διακύβευμα για τη χώρα μας, καθώς τον τελευταίο χρόνο διατυπώνονται από το υπουργείο Πολιτισμού μονομερείς και επισφαλείς στοχεύσεις και κατευθύνσεις. Είναι επικίνδυνο να γίνεται η πολιτιστική κληρονομιά αντικείμενο ευκαιριακών και ad hoc αποφάσεων στο όνομα της «ανάπτυξης», αλλά χωρίς εγγυήσεις που την προάγουν και τη διασφαλίζουν.

Ύστερα από χρόνια υστέρησης και στασιμότητας, ο σύγχρονος πολιτισμός και η καλλιτεχνική δημιουργία χρειάζονται όχι μόνο στήριξη, αλλά και όραμα. Δυστυχώς, η αρχιτεκτονική του νομοσχεδίου για το «Ακροπόλ» υπηρετεί την κρίσιμη στρατηγική τού υπουργείου απέναντι στο σύγχρονο πολιτισμικό πεδίο προκαλώντας δύο ανεπανόρθωτες βλάβες στον πολιτισμό και στις τέχνες της χώρας. Αφενός αναστρέφει και αναιρεί τη μοναδική απόπειρα δημιουργίας ενός νέου καινοτόμου θεσμού, κομβικής σημασίας για την εφαρμογή ενός πλέγματος αποφάσεων πολιτισμικής πολιτικής με επίκεντρο την υποστήριξη της ανεξάρτητης καλλιτεχνικής παραγωγής. Αφετέρου εγκαθιδρύει ένα έμπιστο, στενό ανεξέλεγκτο διευθυντήριο, με ισχυρούς μηχανισμούς παράκαμψης κάθε διαφάνειας και λογοδοσίας, που θα διαχειρίζεται και θα ελέγχει την, όπως αποκαλείται, «δεξαμενή καλλιτεχνών».

"Βρισκόμαστε στον πέμπτο μήνα κυοφορίας μιας απόπειρας πολιτισμικής απορρύθμισης που αφορά την πολιτική του υπουργείου και το εν γένει πολιτισμικό πεδίο" λέει η Μυρσίνη Ζορμπά.

Με την εμπειρία από τη θητεία της στον υπουργικό θώκο της οδού Μπουμπουλίνας, αλλά και από την πολύχρονη ενασχόλησή της με τα θέματα πολιτισμού, η πρώην υπουργός καταγράφει τους πρώτους μήνες της πολιτιστικής πολιτικής που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και μιλάει για όλα τα μεγάλα ζητήματα που επανέρχονται στο προσκήνιο σε μια επιχείρηση αποδόμησης όλων όσα πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη τετραετία.