Ένα χρόνο μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, σε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, αλλά και με έντονα κρισιακά φαινόμενα στο πολιτικό και ηθικό επίπεδο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι ετοιμόρροπη, ενώ, ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν δείχνουν να εμπιστεύονται ως αξιόπιστη λύση την αξιωματική αντιπολίτευση.

Το νέο στοιχείο στην πολιτική ζωή είναι η αξιοσημείωτη άνοδος του Συνασπισμού, που εκφράζεται κυρίως στις νεαρές ηλικίες και σε εισροές από το ΠΑΣΟΚ.

Τούτη τη χρονιά η επέτειος του πραξικοπήματος ενάντια στην κυπριακή δημοκρατία, που οργάνωσε η ελλαδική χούντα το 1974 και το οποίο έδωσε το πρόσχημα για την εισβολή του Αττίλα και την κατοχή της Βόρειας Κύπρου, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, συνέπεσε με την τέταρτη συνάντηση του Προέδρου Χριστόφια με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ταλάτ.
Οι δύο ηγέτες με την απόφασή τους να αρχίσουν απευθείας συνομιλίες στις 3 Σεπτεμβρίου, έκαναν ένα βήμα μπροστά.

120 μέρες από την εκλογή στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας του Δημήτρη Χριστόφια και 2 μέρες μετά την τελευταία σημαντική συνάντηση Χριστόφια-Ταλάτ, βρέθηκα στην Κύπρο, ως μέλος της αντιπροσωπείας του Συνασπισμού, που με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα και μετά από πρόσκληση του ΑΚΕΛ επισκέφθηκε το νησί στις 3 και 4 Ιουλίου.

Δυστυχώς το Μακεδονικό ζήτημα παραμένει σε εκκρεμότητα. Αιχμή αποτελεί η διαφορά στην ονομασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ). Οι εκλογές στη γειτονική χώρα συνοδεύτηκαν από βίαια περιστατικά, ενώ, προεκλογικά, η αδιαλλαξία και οι εθνικιστικές κορώνες περίσσεψαν από την πλειοψηφία των ηγετών της ΠΓΔΜ. Ευχόμαστε οι μετεκλογικές εξελίξεις να συμβάλλουν στη δημοκρατική ανέλιξη της ΠΓΔΜ, γιατί θεωρούμε ότι η παρουσία της ΠΓΔΜ ως κρατικής οντότητας στα βόρεια σύνορά μας, σε συνθήκες ειρήνης και σταθερότητας, είναι προς το συμφέρον της χώρας μας.

Δυστυχώς η κρίση στα πανεπιστήμια οξύνεται. Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι συνεχείς και καθοριστικές. Ρίχνει συνεχώς «λάδι στη φωτιά», επιμένοντας να προωθήσει, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, ένα καταδικασμένο στις συνειδήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας και αναποτελεσματικό νόμο.

Το Μακεδονικό, με αιχμή τη διαφορά στην ονομασία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), παραμένει σε εκκρεμότητα. Στο Βουκουρέστι, στη σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, τις πρώτες μέρες του Απρίλη, όπως είχαμε προβλέψει από τούτες εδώ τις στήλες ("Αυγή", 3 Απρίλη), δεν προέκυψε λύση και η όλη υπόθεση οδηγήθηκε σε αναβολή.

Το μαντάτο έφτασε σ’ εμένα στις 11 του Απρίλη, μαζί με το τεύχος 919 του "αντί". Μαντάτο δυσάρεστο. Το "αντί" αναστέλλει την έκδοσή του. Μετά από 34 χρόνια... Παρ’ όλο που δεν με συνδέουν προσωπικές σχέσεις με το περιοδικό και τον εκδότη του Χρήστο Παπουτσάκη, ένιωσα -και σίγουρα δεν ήμουν ο μόνος- ένα έντονο αίσθημα απώλειας, που σε καταλαμβάνει όταν χάνεις κάτι πολύ δικό σου. Και ήταν σίγουρα το "αντί" κάτι δικό μου, κάτι που με ακολούθησε, ή το ακολούθησα, για χρόνια

Με αφορμή την επίσκεψη του διαπραγματευτή του ΟΗΕ κ. Νίμιτς σε Σκόπια και Αθήνα, ο Γ. Μπαλάφας, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και υπεύθυνος για την εξωτερική πολιτική, δήλωσε:

Η διαπραγμάτευση για το θέμα της ονομασίας αλλά και της οικοδόμησης σχέσεων καλής γειτονίας με τη γειτονική μας χώρα, την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, πρέπει να συνεχιστεί.

Ο Γιάννης Μπαλάφας, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, υπεύθυνος για την εξωτερική πολιτική του κόμματος, μιλώντας στον Ρ/Σ 9,84 (Αρ.Τόλιος) για το Μακεδονικό και τη Σύνοδο του Βουκουρεστίου, μεταξύ άλλων, τόνισε:

Αυτές τις μέρες στο Βουκουρέστι, στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, έχει μεταφερθεί το γήπεδο της αντιπαράθεσης για την ονομασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ).

Πρόσφατα ολοκληρώθηκε ο τελευταίος κύκλος διαπραγματεύσεων Ελλάδας - ΠΓΔΜ στο πλαίσιο του ΟΗΕ, με την ταυτόχρονη και απροκάλυπτη επέμβαση της αμερικανικής ηγεσίας.

Να μην κάνουμε την ονομασία των Σκοπίων κεντρική προτεραιότητα της εξωτερικής μας πολιτικής, λέει ο Γιάννης Μπαλάφας, θυμίζοντας τη λαϊκή ρήση «στερνή μου γνώση να σ΄ είχα πρώτα». Επισημαίνει ότι η καθυστέρηση της ελληνικής κυβέρνησης να απαντήσει στις εξελίξεις στο Κόσοβο «συνιστά καιροσκοπισμό και ανατροπή πάγιων αρχών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής» και πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τηρήσει τα υψηλά ποσοστά του, ενώ στην πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για συνεργασία απαντά πως «αυτοδυναμία και ταυτόχρονα επιδίωξη συνεργασίας θυμίζει τα δύο καρπούζια σε μια μασχάλη»...

Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι ορισμένα ΜΜΕ, εχθρικά ή αδιάφορα μέχρι χθες προς την αριστερά και τον ΣΥΝ, μας αγάπησαν ξαφνικά. Δείχνουν να ενθουσιάζονται με την ενίσχυση του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα παρεμβαίνουν, με μονομέρεια, στα εσωκομματικά του ΣΥΝ, στο θέμα της ηγεσίας του. Μπορώ εύλογα να υποθέσω ότι χρησιμοποιούν τα του ΣΥΝ για να πιέσουν και να επηρεάσουν καταστάσεις σε άλλα κόμματα για να καθορίσουν τις ηγεσίες τους.