Είναι καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Το τσουνάμι μολύνσεων και θανάτων που φοβόμασταν μερικοί την άνοιξη(1) είναι εδώ. Καιρός να το αναγνωρίσουμε και να δούμε τι θα κάνουμε άμεσα, εδώ και τώρα, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.

Η κοινοβουλευτική συζήτηση σχετικά με την πολιτική αντιμετώπισης της πανδημίας και των συνεπειών της, την Πέμπτη, ήταν μια συζήτηση εν πολλοίς επί της ουσίας – δεν έλειψαν εκτός κλίματος εξυπνάδες κι ατυχείς χαρακτηρισμοί, αλλά κι αυτά είναι αναμενόμενα. Πέρα από τα κατά συνθήκη κλισέ/συνθήματα που απευθύνονται στα «στρατεύματα» προς τόνωση ηθικού, η αντιπολίτευση άσκησε χρήσιμη κριτική και διατύπωσε προτάσεις για το δέον γενέσθαι. Και ο πρωθυπουργός, με τα μέτρα και τις δράσεις που ανακοίνωσε, έδειξε ότι δεν τις περιφρονεί, τις λαμβάνει υπόψη.

Η σύγκριση με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη των εκατοντάδων χιλιάδων κρουσμάτων (και νεκρών) και μιας οικονομίας σε ύφεση είναι ζοφερή

Στις 8 Σεπτεμβρίου ο Σι Τζινπίνγκ ανακοίνωνε επισήμως ότι η Κίνα είχε νικήσει τον κορωνοϊό. Ένα μήνα μετά, το ΑΕΠ τρίτου τριμήνου κατέγραφε άνοδο 4,9%. Σε αυτό το φόντο, στις 9 Οκτωβρίου οι αρχές του Τσινγκτάο, βιομηχανικής πόλης σχεδόν 9 εκατομμυρίων κατοίκων και με ένα από τα υψηλότερα επίπεδα ζωής στη χώρα, ανακοίνωναν τη διενέργεια τεστ σε όλο τον πληθυσμό εντός πενθημέρου μετά τον εντοπισμό 12 (ολογράφως: δώδεκα) θετικών κρουσμάτων.

Παρασκευή βράδυ, ώρα 11:45μμ, οι αστυνομικές δυνάμεις, ενισχυμένες με πλήθος χαφιέδων και πρακτόρων, συνεχίζουν το ανελέητο σφυροκόπημα του Πολυτεχνείου και των γύρο δρόμων, με δακρυγόνα αλλά και με κανονικά πλέον πυρά από διάφορες θέσεις που είχαν καταλάβει ακροβολιστές.

Η κυρίαρχη αφήγηση της περιόδου είναι ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με επάρκεια την πανδημία, τα πηγαίνουμε καλύτερα από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και τα όποια λάθη απλώς συμβαίνουν. Αντιθέτως, μας λένε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν κρατούν υπεύθυνη στάση σε μια περίοδο που χρειάζεται η ευρύτερη δυνατή συνεννόηση. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτός που δεν θέλει τη συνεννόηση είναι η κυβέρνηση της Ν.Δ. και το μιντιακό και οικονομικό κατεστημένο που τη στηρίζει.

Ο κόσμος έχει χάσει κάθε ψευδαίσθηση, κάθε ρομαντισμό. Και από μια άποψη καλά κάνει

Η δυσκολία να συγκροτηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα ενιαίο σώμα οφείλεται στην οργανωτική αδυναμία που του κληροδότησαν η Ανανεωτική Αριστερά και οι αριστοκρατικές παραδόσεις της;