Τα κόμματα όταν λειτουργούν σωστά, όταν δηλαδή οι ηγεσίες τους σέβονται τις εσωτερικές διαδικασίες, καλούν συχνά τα καθοδηγητικά όργανα, επιτρέπουν την κριτική, ενθαρρύνουν την κατάθεση εναλλακτικών προτάσεων, δεν δαιμονοποιούν τη διαφωνία, δεν εξοστρακίζουν τους αντιρρησίες, μπορεί να λειτουργήσουν και ως ψυχαναλυτές για τη θεραπεία βλαβών που προκαλούνται στο στελεχικό δυναμικό και στο ευρύτερο κομματικό ακροατήριο από τις ξαφνικές αλλαγές στην πολιτική γραμμή.

Η διεύρυνση των ανισοτήτων, που τα τελευταία χρόνια οξύνεται, περιθωριοποιεί και φτωχοποιεί, όλο και περισσότερο, μεγάλα τμήματα της κοινωνίας.

Πρόκειται για μια γενική διαπίστωση, όχι μόνο αριστερής προέλευσης. Η κρίση του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού αναγνωρίζεται ακόμα και από σοβαρούς συντηρητικούς και φιλελεύθερους.