Η εκλογική νίκη του Σολτς, απρόσμενη μέχρι πριν από μερικούς μήνες, διέψευσε όσους είχαν αναγγείλει κάπως πρόωρα τον θάνατο της Σοσιαλδημοκρατίας και αναπτέρωσε το ηθικό της ευρύτερης ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η (σχεδόν βέβαιη) επάνοδος κυβέρνησης με επικεφαλής σοσιαλδημοκράτη στην ισχυρότερη χώρα της Ε.Ε.

Το ερώτημα αυτό είναι παράλληλο με το ερώτημα γιατί είχαμε τόσο πολλούς αγανακτισμένους. Τόσο πολλούς που κάποια στιγμή έγιναν κυβέρνηση. Τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τον ψήφισε το 36% ως αριστερό κόμμα αλλά ως αντιμνημονιακό. Γι’ αυτό και τώρα που δεν είναι και δεν μπορεί να είναι αντιμνημονιακό κόμμα, δυσκολεύεται πολύ να επανακτήσει την παλιά δυναμική του.

Θα έλεγα χωρίς επιφύλαξη ότι ο εορτασμός του Πολυτεχνείου, όπως και κάθε άλλη επέτειος, τώρα είναι περισσότερο αναγκαίος από κάθε άλλη φορά. Και θα προσπαθήσω να στηρίξω την άποψη αυτή. Ισως κάποιοι εύλογα θα διερωτηθούν: Πέρασαν κοντά πέντε δεκαετίες από τότε που οι νέοι αγωνίστηκαν, πολλοί έδωσαν και το αίμα τους, για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία. Σήμερα όμως και Δημοκρατία έχουμε αλλά και Ελευθερία. Γιατί συνεπώς η έμφαση στην επέτειο;

Ένας τρόπος να προσεγγίσουμε το απογοητευτικό αποτέλεσμα αυτής της συνόδου είναι το μαύρο χιούμορ, στο οποίο άλλωστε ανέκαθεν διέπρεπε η Γλασκώβη. Οταν λέμε ότι υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο, αναφερόμαστε σε ένα πρόβλημα ή μια δύσκολη κατάσταση για την οποία οι άνθρωποι δεν θέλουν να μιλήσουν. Ε, τα πράγματα στην COP26 ήταν ακόμη πιο δύσκολα, γιατί ο ελέφαντας ΔΕΝ ήταν στο δωμάτιο: ο πρόεδρος της Κίνας δεν έκανε τον κόπο να ταξιδέψει στη Σκωτία.

Αν και δεν είναι ο πλέον κατάλληλος, ο Χ. Ακάρ, υπουργός Αμυνας της Τουρκίας, μας προτρέπει με περισσή προπέτεια να διδαχθούμε «από την Ιστορία και το 1922». Και οι δύο χώρες θα πρέπει να διδαχθούν από την Ιστορία. Και από το 1922 και από το 1821 και από άλλα ιστορικά ορόσημα - σταθμούς. Είναι σημαντικό ότι οι εορτασμοί για την επέτειο των διακοσίων χρόνων του 1821 ολοκληρώνονται με τη μετριοπάθεια που αξίζει σε μια ώριμη δημοκρατική χώρα.

Πώς φτάσαμε στην βιντεοδιάσκεψη;

Σύμφωνα με πηγές του Λευκού Οίκου το Πεκίνο άσκησε έντονη πίεση στην Ουάσιγκτον για μια τετ α τετ συνομιλία των δύο ηγετών με στόχο την βελτίωση των διμερών σχέσεων που επιδεινώθηκαν στην διάρκεια της θητείας του Τραμπ.