Οι δολοφονίες των γυναικών επικαθορίζονται πλήρως από την κοινωνική τους κατάσταση, από την πατριαρχική ιεραρχία που προσαρμόζεται στα διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά συστήματα και αναπαράγει τις ανισότητες σε βάρος των γυναικών και την υποταγή τους ακόμη και με τη μορφή της πιο ακραίας έμφυλης βίας

Ο όρος γυναικοκτονία (femicide) είναι παλιός, η σύγχρονη όμως χρήση του αποδίδεται στην Diana Russell, μια φεμινίστρια με έντονη δράση στην Νότα Αφρική στη δεκαετία του 1970.

Η γυναικοκτονία ορίζεται ως η δολοφονία μιας γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο.

Ο ισχύων Ποινικός Κώδικας δεν μπορεί να καλύψει αυτή τη στιγμή την κοινωνική και έμφυλη διάσταση του φαινομένου

Μετά και την τελευταία γυναικοκτονία στη Φολέγανδρο αλλά και όλες τις γυναικοκτονίες που είδαν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, το Κέντρο "Διοτίμα" αλλά και όλες οι φεμινιστικές και γυναικείες οργανώσεις θεωρούν επιτακτικό να αναγνωριστεί (και) νομικά το φαινόμενο. Οι περιστάσεις υπό τις οποίες λαμβάνουν χώρα δολοφονίες γυναικών και θηλυκοτήτων και ο τρόπος γενικότερα εκδήλωσης αυτών των εγκλημάτων είναι διαφορετικός από ό,τι σε μια «κοινή» ανθρωποκτονία.

Άντε πάλι...

«Δεν έχουν σημασία οι όροι, σημασία έχει ο σεβασμός στον άνθρωπο. Θα μπορούσε αυτό που έγινε στην Φολέγανδρο να αφορούσε ομόφυλο ζευγάρι». (από δημοσιογραφική εκπομπή σε ειδησεογραφικό ραδιοσταθμό).

Ναι. Θα μπορούσε. Αλλά δεν ήταν ομόφυλο ζευγάρι. Αυτό που έγινε στην Φολέγανδρο ήταν γυναικοκτονία. Δηλαδή, η Γαρυφαλιά δολοφονήθηκε επειδή ήταν γυναίκα και ως γυναίκα δεν είχε κανένα δικαίωμα, σύμφωνα με την κυρίαρχη πατριαρχική αντίληψη, να «χαλάσει τη φάση» του συντρόφου της.