Ρώτησε πρόσφατα μια δημοσιογράφος τη βρετανίδα υπουργό Εσωτερικών Πρίτι Πατέλ τι συμβουλή έχει να δώσει σε ζευγάρια που έχουν κανονίσει πανάκριβους γάμους για τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Εκείνη άρχισε να λέει ότι όλοι έχουμε φίλους που αναγκάστηκαν να ματαιώσουν τον γάμο τους, ότι και η ίδια έχει τέτοιους φίλους, ότι πρέπει να βεβαιωθούμε πως θα λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα, ότι αυτό που έχει σημασία είναι η ατομική ευθύνη και ότι ο στόχος είναι να επιστρέψουμε στην κατάσταση όπου ο καθένας μπορεί να παντρευτεί όποτε θέλει.

Το μόνο που δεν έκανε ήταν να απαντήσει στην ερώτηση. Εκατομμύρια άνθρωποι που την είδαν στην τηλεόραση - γράφει ο Μάθιου Πάρις στους «Times» - σίγουρα θα σκέφτηκαν: «Πρίτι, έλεος! Γιατί δεν λες απλώς "δεν γνωρίζω";».

Ναι, θα ήταν πολύ απλούστερη η ζωή και πολύ εντιμότερη η πολιτική, αν οι υπουργοί και οι πρωθυπουργοί έλεγαν πιο συχνά «δεν γνωρίζω». Αν ακολουθούσαν δηλαδή το παράδειγμα του Σωτήρη Τσιόδρα, ο οποίος στην τελευταία του ενημέρωση είπε μια φράση που χωρίς αμφιβολία σημαδεύει την επιτυχή διαχείριση αυτής της πανδημίας: «Επανέλαβα πολλές φορές αυτό που είναι το μοναδικό δεδομένο στην επιστήμη: η αβεβαιότητα, η εντιμότητα του να πει κανείς "δεν γνωρίζω"».

Αυτό που για την επιστήμη είναι τιμή, για την πολιτική είναι ντροπή. Εκεί είναι προϊόν προβληματισμού, εδώ είναι ένδειξη αμηχανίας. Γιʼ αυτό και εκείνοι που είναι προσκολλημένοι στον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι πολιτικές αντιπαραθέσεις αιφνιδιάστηκαν ακούγοντας τον εκπρόσωπο του υπουργείου Υγείας να εκφράζει στην αρχή αυτής της περιπέτειας περισσότερες αβεβαιότητες από βεβαιότητες, περισσότερες αντιφάσεις από καταφάσεις. Και μεταξύ των φανατικών, ή των αμαθών, ο αιφνιδιασμός αυτός έδωσε γρήγορα τη θέση του στη δυσπιστία («ξέρει και δεν μας λέει») ή και στην ανοιχτή αμφισβήτηση («υπηρετεί κάποια σκοτεινά κυβερνητικά σχέδια και για τις υπηρεσίες του σίγουρα θα ανταμειφθεί»).

Αλλά εκείνος δεν πτοήθηκε. Συνέχισε να μιλάει τη γλώσσα της επιστήμης, να αναγνωρίζει δηλαδή ότι καθώς ο ιός ήταν καινούργιος δεν είχε απαντήσεις σε πολλά πράγματα, ότι έπρεπε να πορευόμαστε συντηρητικά και πειθαρχημένα, να αξιολογούμε κάθε μας βήμα και, στην ανάγκη, να κάνουμε διορθώσεις. Σε αντίθεση όμως με κάποιους άλλους επιστήμονες στη Βρετανία ή στη Σουηδία, που φλέρταραν με τη θεωρία της ανοσίας της αγέλης, πρόσθεσε στην προσέγγισή του και τον βαθύ σεβασμό της ανθρώπινης ζωής - κάθε ανθρώπινης ζωής. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη συγκίνησή του όταν πρωτομίλησε για τους ηλικιωμένους. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη φόρτισή του όταν μας αποχαιρέτησε για να επιστρέψει στους φοιτητές του.

Ποια είναι η διαφορά ενός επιστήμονα σαν τον Σωτήρη Τσιόδρα από έναν παραδοσιακό πολιτικό; Ο πρώτος κομπιάζει, ο δεύτερος κομπάζει. Ενα φωνήεν, δύο κόσμοι. Κύριε Τσιόδρα, chapeau!