Οι… καλοί συμμορίτες έσπασαν τα μούτρα τους

Υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες μετά τη δημοσιοποίηση του βουλεύματος του δικαστικού συμβουλίου για τη Novartis. Με πολιτική, αλλά και ποινική διάσταση. Εχουμε και λέμε:

- Ο πρωθυπουργός και καμιά δεκαριά υπουργοί με δημόσιες δηλώσεις τους είχαν προεξοφλήσει την παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο όσων κατηγορούνταν για σύσταση συμμορίας, οργάνωση σκευωρίας, κατάχρηση εξουσίας. Κάποιοι μάλιστα είχαν αποφανθεί ότι κατά την εκτίμησή τους οι κατηγορούμενοι έχουν διαπράξει το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας. Ευτυχώς που δεν ισχύει η θανατική ποινή.

Ο επικεφαλής της κυβέρνησης δεν είχε διστάσει από το βήμα της Βουλής να υποστηρίξει ότι η υπόθεση έχει πάει στο Ειδικό Δικαστήριο ενώ δεν είχε συνεδριάσει ακόμη το δικαστικό συμβούλιο για να αποφασίσει και έφτασε στο σημείο να περιγράψει ως συμμορία και υπόκοσμο τους δημοσιογράφους που κατηγορούνταν. Εδώ έχουμε και απόπειρα άσκησης αθέμιτης επιρροής στη Δικαιοσύνη και ωμή παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας. Καμία συνέπεια δεν θα έχουν όσοι πήραν μέρος στον μαραθώνιο κακόβουλης φλυαρίας; Στο απυρόβλητο θα μείνουν όλοι αυτοί που υποδύθηκαν τους εισαγγελείς και τους δικαστές, εγκαλούσαν με θράσος τους αντιπάλους τους για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, εκφωνούσαν πύρινους λόγους υπέρ της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και απειλούσαν τους προστατευόμενους μάρτυρες ότι θα τους κυνηγήσουν χωρίς έλεος;

«Θα σας γδάρω» έλεγε ένας σημερινός υπουργός που τώρα έχει χάσει τη μιλιά του. Αν όπως αναφέρει το βούλευμα οι εισαγγελείς -ναι, αυτοί που ήταν ύποπτοι για του κόσμου τα εγκλήματα- έκαναν καλά τη δουλειά τους, δεν πρέπει οι συκοφάντες τους να πράξουν το ελάχιστο, δηλαδή να ζητήσουν συγγνώμη; Δεν θα εξιλεωθούν, αλλά μπας και αποφύγουν δικαστικές περιπέτειες. Δεν πρέπει οι μάρτυρες που κατέθεσαν τέρατα και σημεία, σήμερα που ούτε τέρατα ούτε σημεία εντοπίστηκαν να ελεγχθούν για το αν οι καταγγελίες τους ήταν εμπρόθετα ψευδείς; Βεβαίως όσοι διασύρθηκαν έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη. Και απ’ ό,τι φαίνεται αυτό θα πράξουν. Βρέθηκαν απέναντι σε πολύ ισχυρούς μηχανισμούς του κράτους και του παρακράτους, στοχοποιήθηκαν από φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε κομματικά γραφεία και τηλεοπτικά πλατό. Τώρα δικαιούνται να αντιδράσουν.

- Οι συντάκτες του πορίσματος (βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ) της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής που φόρτωσαν με τον μισό Ποινικό Κώδικα πολιτικούς, εισαγγελείς και δημοσιογράφους οφείλουν να απολογηθούν για το ανοσιούργημα που κατασκεύασαν. Το έκαναν αυτοθέλητα; Καθοδηγήθηκαν; Πρόκειται για απύθμενη επιπολαιότητα; Μήπως λειτούργησαν εν γνώσει τους σαν βαποράκια παρακρατικών μηχανισμών; Πολιτικό πρόβλημα σίγουρα υπάρχει. Το ερώτημα είναι αν έχουμε να κάνουμε με δράση πραγματικής αυτή τη φορά συμμορίας, οπότε το ζήτημα απαιτεί άλλου είδους αντιμετώπιση. Και πολιτικά, και θεσμικά, και νομικά.

- Εκείνοι οι φάκελοι των δύο κορυφαίων στελεχών της Δεξιάς, που μπήκαν στο αρχείο ύστερα από παρότρυνση του υπουργού Δικαιοσύνης από το βήμα της Βουλής, μήπως πρέπει να ανασυρθούν και να ερευνηθούν με περισσότερη επιμέλεια τα μεγάλα αδιευκρίνιστα ποσά με τις αδιευκρίνιστες διαδρομές που βρέθηκαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους;

- Οι δημοσιολόγοι που είχαν βγει στα κεραμίδια και έσκουζαν για τη σκευωρία, τώρα που το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι υπάρχει σκάνδαλο, ότι οι εισαγγελείς έπραξαν το καθήκον τους, μήπως, αντί να κρύβονται, οφείλουν να παραδεχτούν ότι μπερδεύοντας την επιθυμία τους με την πραγματικότητα μετατράπηκαν σε νεροκουβαλητές μιας αδίστακτης εξουσιαστικής ομάδας; Ισχυρίζονται ότι εξαπατήθηκαν από τις πηγές τους στο επίμαχο ζήτημα. Πώς εξηγούν όμως την καταγγελτική μανία τους το προηγούμενο διάστημα; Εγραφαν και μιλούσαν σαν να είχαν καταπιεί μίσος. Το ξερνούσαν εναντίον δημοσιογράφων, εισαγγελέων και πολιτικών υπηρετώντας τους στόχους της κυβέρνησης. Συνεπώς, δικαιούμαστε να ρωτήσουμε: Υπήρξε σχεδιασμός; Μοιράστηκαν ρόλοι; Πού… στράβωσε η δουλειά; Ποιοι ήταν οι οργανωτές της συμμορίας; Πόσο ψηλά βρίσκονται;

Ανάγωγα

Καταθέσαμε αίτημα για να προμηθευτούμε καμιά σαρανταριά F-35, αξίας πολλών δισ. δολαρίων. Παραδοτέα στο τέλος της δεκαετίας. Κι αν μέχρι τότε έχουν κατασκευαστεί F-45, F-55, F-65; Ε, σιγά το πρόβλημα. Θα αγοράσουμε κι απ’ αυτά.