Οι εκλογές τελείωσαν και μάλλον ως παρένθεση φαντάζουν . Η χώρα επέστρεψε στις μεγάλες της δυσκολίες σε ένα εφιαλτικό ευρωπαϊκό περιβάλλον. Και ταυτόχρονα το παρελθόν της είναι εδώ.

Όσοι περάσαμε έξω από το πολυτεχνείο το καθιερωμένο τριήμερο βομβαρδιστήκαμε και πάλι με τον ξύλινο λόγο του ΚΚΕ στο διαπασών. Του ΚΚΕ που ως κόμμα, ας σημειωθεί η ιστορική αλήθεια, ήταν τότε εχθρικό στην εξέγερση του Νοέμβρη.

Δεν έχω συναντήσει τα τελευταία χρόνια κανένα φίλο από όσους είχαμε την ελάχιστη έστω συμμετοχή στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα που να παρευρίσκεται στις εκδηλώσεις αυτές και κάτι περισσότερο: Να μην αισθάνεται απέχθεια για αυτό το τριήμερο της υποκρισίας και των καταστροφών.

Δεν ξέρω ποιοι τιμώνται σ αυτή την σιδερωμένη τριήμερη αθηναϊκή και πανεθνική ταλαιπωρία.

Γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι τα παιδιά των γυμνασίων και των Λυκείων βγαίνουν από αυτό το τριήμερο με τις χειρότερες απόψεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Γνωρίζω επίσης δημοκρατικούς πολίτες που περιμένουν με το φόβο των καταστροφών να τελειώσει κάθε χρόνο το τριήμερο. Είναι η εθνική γιορτή του φόβου.

Κάθε χώρα έχει μια εθνική γιορτή κι εμείς έχουμε την 25η Μαρτίου ως συμβολική επέτειο της εθνικής δημιουργίας του σύγχρονου ελληνισμού.

Υπάρχουν και άλλες σημαντικές συμβολικές ημέρες που έχουν τη σημασία τους. Είναι η 28η Οκτώβρη και γιατί όχι και η 17η Νοέμβρη και άλλες ημερομηνίες..

Δεν θα ήταν λογικό να συμβολίζει η 25η Μαρτίου την εθνική μας γιορτή, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες, και η 28η Οκτώβρη και η 17η Νοέμβρη και οι όποιες άλλες συμβολικές ημέρες να περάσουν στην ιστορία με ένα πιο ήπιο πια τρόπο χωρίς τις διαρκείς παρελάσεις ή τις επετειακές πορείες(επί το λαϊκότερον) και τις αργίες και όλα τα τόσο πλέον γραφικά;

Εκτός αν θέλουμε να συνεχίσει το Πολυτεχνείο να παραμένει το γήπεδο όπου μαζί με τις υποκριτικές καταθέσεις στεφάνων των πολιτικών κομμάτων, ασκούνται στην προπαγάνδα οι κνίτες και στις καταστροφές οι διάφοροι αναρχικοί.

Και πάντως μήπως είναι καιρός με μια σιωπηρή εκδήλωση μπροστά από την πύλη του Πολυτεχνείου, όσοι αισθανόμαστε ότι σε κάτι είχαμε συντελέσει στην εξέγερση του Νοέμβρη, να απαιτήσουμε να σταματήσει αυτή η κατ’ έτος διαπόμπευση μιας από τις αξιόλογες προσπάθειες του σύγχρονου ελληνισμού. Είναι μια προσωπική πρόταση.