Οι μέρες που περνάμε είναι κρίσιμες.

Σε αυτές θα κριθεί αν θα πετύχει η διαπραγμάτευση του PSI και επομένως και η νέα δανειακή σύμβαση.

Ο κίνδυνος της άτακτης χρεοκοπίας δεν είναι πλέον μακρινό ενδεχόμενο.

Ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος δίνει μια δύσκολη μάχη.

Πρέπει όλοι να τον ενισχύσουμε.

Η διαπραγμάτευση του PSI πρέπει να πετύχει.

Τυχόν επιστροφή στην δραχμή θα σημάνει ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου ιδίως των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων και οικονομική, πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική οπισθοδρόμηση της χώρας, κίνδυνο για τη διεθνή θέση της, εσωτερικές και εξωτερικές περιπέτειες.

H σύγχρονη Αριστερά και κεντροαριστερά έχει σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό και έχει συνδέσει τις τύχες της Ελλάδας με την Ευρώπη.

Αλλά ενώ δίνεται αυτή η μάχη εμφανίζονται εντονότερες οι παθογένειες της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής.

Στη Θεσσαλονίκη φάνηκε πόσο βαθειές ρίζες έχει η αισθητικά και ηθικά αποτρόπαιη Ελλάδα της σήψης και της παρακμής.

Πολιτικά στελέχη διαφόρων κομμάτων, δημοσιογράφοι, εφοριακοί, αστυνομικοί, τραπεζικά στελέχη, ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, ποδοσφαιρικοί παράγοντες, συνδικαλιστές όλοι ένα εγκληματικό κουβάρι.

Και ασφαλώς το φαινόμενο δεν θα περιορίζεται στην Θεσσαλονίκη.

Σε κάθε περιοχή της χώρας εγκληματικές οργανώσεις διασύνδεσης κρατικών μηχανισμών, παρασιτικής επιχειρηματικότητας και κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών λυμαίνονται τα πάντα και ενεδρεύουν σαν ύαινες να κατασπαράξουν το πτώμα της Ελλάδας.

Είναι λοιπόν φανερό ότι χρειάζεται αγώνας τιτάνιος για να φτιάξουμε ένα άλλο, βιώσιμο, μοντέλο χώρας.

Από την άλλη το προηγούμενο Σαββατοκύριακο φάνηκε η παντελής αδυναμία των κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ να δώσουν στην χώρα την σύγχρονη ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία που χρειάζεται.

Αντί να ξεκινήσουν άμεσες και επείγουσες διαδικασίες ιδεολογικής, προγραμματικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης και λύσης του ηγετικού προβλήματος άφησαν τα πράγματα σε μια μακρόσυρτη διαλυτική και αποσυνθετική πορεία φθοράς μέχρι το Μάρτιο.

Και το Μάρτιο όλα άδηλα.

Ούτε αν θα είναι υποψήφιος ο νυν πρόεδρος δεν ξεκαθαρίστηκε.

Βέβαια στην μελλοντική συγκρότηση μιας μεταρρυθμιστικής κεντροαριστεράς δυνάμεις από το σημερινό ΠΑΣΟΚ θα παίξουν βασικό ρόλο.

Όμως προς το παρόν το παιχνίδι χάθηκε

Η πολιτική όμως απεχθάνεται το κενό.

Όλο και πιο έντονα τον τελευταίο καιρό φαίνεται να αναδεικνύεται σε πόλο συσπείρωσης των μεταρρυθμιστικών δυνάμεων της Αριστεράς και της κεντροαριστεράς η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΔΗΜΑΡ).

Δεν παραγνωρίζω τις αδυναμίες και τη διστακτικότητά της .

Και συνεχίζω να διαφωνώ με την καταψήφιση της κυβέρνησης Παπαδήμου.

Όμως το όλο εγχείρημα έχει ελπιδοφόρα δυναμική.

Συσπειρώνει ζωντανές κοινωνικέ δυνάμεις που αναζητούν διέξοδο από την μέγκενη αφ’ ενός των αποτυχημένων και κατάφορτων ευθυνών κομμάτων εξουσίας και αφετέρου τω δυνάμεων του λαϊκισμού, της δημαγωγίας, της ανευθυνότητας και της ψευτοεπαναστατικότητας.

Προσπαθεί να συγκεράσει την ειλικρινή κατανόηση και αντιμετώπιση του μεγέθους της κρίσης με την κοινωνική ευαισθησία.

Μπορεί να συμβάλλει στην διαμόρφωση πολιτικών για την αντιμετώπιση της κρίσης με δικαιότερη κατανομή των βαρών, με πάταξη της φοροδιαφυγής, με εξορθολογισμό του κράτους και του δημόσιου τομέα, με μια κοινωνική συμφωνία που θα αντισταθμίζει την μείωση των μισθών με μείωση των τιμών και δέσμευση των εργοδοτών για αποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών μετά το τέλος της κρίσης.

Επίσης μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και την αλλαγή του πολιτικού συστήματος ώστε να πάψει να είναι σπάταλο και αναποτελεσματικό, ώστε να κατασταλούν η διαπλοκή και η διαφθορά.

Στις εκλογές, όποτε γίνουν, πρέπει να ενισχυθούν όλες οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις.

Εμείς οι κεντροαριστεροί και αριστεροί μεταρρυθμιστές έχουμε χρέος να ενισχύσουμε την ΔΗΜΑΡ.