Είναι δυνατόν μια τραγωδία να διδάξει ένα λαό; Όχι. Η χρεοκοπία, η απότομη πτώχευση, δεν προσφέρονται για διδαχή στα συντρίμμια. Οι λαοί δύσκολα μαθαίνουν όταν δακρύζουν. Ιδίως όταν νιώθουν ότι τιμωρούνται. Οι ηγεσίες, όμως, οφείλουν να μαθαίνουν. Στο κάτω–κάτω, ο λαός στην Κύπρο μίλησε πριν από λίγες μέρες. Καταψήφισε τα πεπραγμένα Χριστόφια. Ίσως να καταψήφισε και τα μη πεπραγμένα. Αυτά που οδήγησαν στην κρίση. Ψήφισε και εμπιστεύθηκε.Εμάς, εδώ στην Ελλάδα, όμως, είναι δυνατόν και τους πολίτες να διδάξει και τις ηγεσίες να συνετίσει. Λες στον άλλο, που έμεινε άνεργος, παρηγορείς τον εαυτό σου «τουλάχιστον μείναμε στο ευρώ» και δυσκολευόμαστε και οι δύο να καταλάβουμε τι θα είχε γίνει εάν…Τώρα, όμως, το εάν είναι δίπλα μας. Μιλάει ελληνικά.Στα τρία χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα το κυπριακό παράδειγμα φάνταζε για το ετερόκλητο, πλην συγκλίνον πλέον, μέτωπο ως το ιδεώδες. Αρχίζοντας από το τέλος ο Χριστόφιας επαινέθηκε γιατί... δάκρυσε. Οι δικοί μας τ’ άκουσαν γιατί χασκογελούσαν. Νωρίτερα, το δάνειο από τη Ρωσία -2,5 δισ.- θεωρούνταν η απάντηση στους τοκογλύφους της τρόικας. Ας δόθηκε με 40% ακριβότερο επιτόκιο. Τόσο συμφερτικό ήταν, ώστε τώρα αγωνίζονται να το φτηνύνουν. Τα άδεια δημόσια ταμεία του Χριστόφια ήταν η καλύτερη δημοσιονομική... προσαρμογή. Το βασίλειο των off shore και οι τράπεζες καζίνο ήταν το... εναλλακτικό μοντέλο. Η Ιnterpol έψαχνε τα ίχνη της ληστείας του Μιλόσεβιτς σε θυρίδες στην Κύπρο. Τι να καταλάβουν, όμως, καθολικοί και προτεστάντες μπάτσοι από ορθόδοξο τόξο. Τα δηνάρια και τα ρούβλια δεν βρωμάνε αν τα πλένεις με ευρώ. Παντού τα πλυντήρια χρεώνουν κατιτίς για πλυστικά. Εκεί τους έδιναν bonus 4-5% μεγαλύτερο τόκο. Η ΑΟΖ θα έσωζε την Κύπρο από τα νύχια της τρόικας, αλλά τώρα εκεί δοκιμάζει να μάθει κολύμπι η αρκούδα. Η κυβέρνηση της Αριστεράς α λά Χριστόφια ήταν η απαίτηση της «κάτω» πλατείας των αγανακτισμένων. Η «πάνω», προσδοκούσε μετεμψύχωση του Τάσσου στο πρόσωπο ενός φιλέλληνα ευγενούς και άφηνε να πλέκονται σενάρια μεταφυσικού μυστηρίου για τη σύληση του τάφου του μακαρίτη. Ο φιλέλλην, που είχε πάντα έναν καλό λόγο για τα επιθετικά πυροβόλα και τα τεθωρακισμένα του Πούτιν, τώρα τελευταία δεν ακούγεται. Και κείνος ο τηλε-βιβλιοπώλης, που υποσχόταν να μάθουμε «όσα ξέρει ο Πούτιν», τώρα άλλαξε τροπάριο. Μήπως πριν κουρευτούν οι καταθέσεις, κόπηκαν τα εμβάσματα;Ο Μοσκοβισί χαρακτήρισε "οικονομία- καζίνο" το μοντέλο και ήταν τέτοιο το σοκ, ώστε οι μισοί να τον θεωρούν Μοσχοβίτη και οι άλλοι ξαδερφάκι της Μέρκελ. Το σοφό παιδί, βέβαια, μας είχε προειδοποιήσει για τον Ολαντρέου, αλλά δεν είχε πει τίποτα για τον Γάλλο τσάρο. Οι μετριοπαθείς απολογητές του φορολογικού παραδείσου και των μαύρων καταθέσεων αναρωτιούνταν "και το Λουξεμβούργο;" Αν εκεί τα επιτόκια είναι στη ζώνη της ψύξης είναι γιατί τους λείπει, προφανώς, το μεσογειακό ταμπεραμέντο. Αυτό που ψάχνουν οι Σουηδέζες. Το ίδιο, που ο συναρχηγός είχε κρατήσει για το τέλος σαν ατού μετρώντας καπίκια στην πρέφα. Κανείς, όμως, δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει ποιοι Ρώσοι ολιγάρχες επενδύουν στις κυπριακές τράπεζες. Εκείνοι, που κρύβουν τα κλεμμένα από το λαό τους. Και όσοι ανακάλυψαν ότι οι Γερμανοί θέλουν να βάλουν χέρι στις ρώσικες καταθέσεις αποσιωπούν ότι λ.χ. η Gazprom έχει λογαριασμούς δισεκατομμυρίων στην... DeutcheBank. Το αέριο πληρώνεται σε συνάλλαγμα. H εταιρεία έχει λογαριασμούς στη Γερμανία. Οχι τα στελέχη.Τώρα, αποκαλύπτονται και άλλα ψεύδη. Όχι, δεν πρότειναν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ το κούρεμα των καταθέσεων έως τις 100.000. Οι Κύπριοι το απαίτησαν, στην προσπάθειά τους να περισώσουν τους μετόχους των τραπεζών και τους μεγαλοκαταθέτες, αδιαφορώντας για τα 30 δισ. των Ελληνοκυπρίων καταθετών - τόσες είναι οι καταθέσεις έως 100.000. Υπάρχει plan B, δήλωσε ο πρόεδρος Αναστασιάδης, μετά την απορριπτική ψήφο της Βουλής.Δεν υπήρχε, όχι plan b, αλλά ούτε καν στοιχειώδης προετοιμασία. Αν υπήρχε δεν θα το αναζητούσαν ούτε στη Μόσχα, ούτε στα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων, ούτε στο πουγγί της Εκκλησίας.Όχι, δεν αιφνιδίασε η τρόικα την Κύπρο. Τους είχε ενημερώσει για τη συμμετοχή και των ιδιωτών στο κούρεμα, ενάμιση χρόνο πριν. Μετά το πρώτο κούρεμα του ελληνικού χρέους, η τρύπα στις κυπριακές τράπεζες είχε φανεί.Χειρότερη, όμως, και από τα ψεύδη ήταν η αυταπάτη: «Αν πούμε όχι τώρα, μπορούμε να πούμε ναι, μετά. Ο χρόνος δουλεύει για μας».Ούτε έξι μέρες δεν πέρασαν για να αποδειχθεί για ποιους δουλεύει ο χρόνος. Μια τράπεζα κατέρρευσε. Μια δεύτερη ετοιμάζεται. Το κούρεμα θα είναι σχεδόν διπλάσιο. Το ναι, τώρα, είναι πολύ πιο οδυνηρό. Αύριο, θα είναι ακόμα χειρότερο.