Ομιλία του Προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ Φώτη Κουβέλη σε εκδήλωση του κόμματος προς τιμήν των ανθρώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών, που στηρίζουν τη Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Σας καλωσορίζω όλες και όλους απόψε σε μια συνάντηση που φιλοδοξεί να είναι κάτι παραπάνω από μια κομματική συγκέντρωση. Η θετική σας ανταπόκριση για το κοινό μας εγχείρημα, μας ενθάρρυνε για να χαράξουμε το δρόμο της αυτόνομης πολιτικής μας πορείας, με ένα νέο ξεκίνημα. Οι δυνάμεις της δημοκρατικής και μεταρρυθμιστικής Αριστεράς, του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της πολιτικής οικολογίας και του προοδευτικού κέντρου συγκροτούμε τον προοδευτικό πόλο. Συγκροτούμε τη "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ".

Συγκροτούμε μια συμπαράταξη ανοικτή στους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών και στα προοδευτικά ρεύματα ιδεών, δημιουργώντας μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τους ενεργούς πολίτες. Η συλλογικότητα αυτή παραπέμπει βέβαια στο συμβολικό κεφάλαιο που έρχεται από το παρελθόν της ανανεωτικής αριστεράς αλλά εδράζεται στην κοινή μας διαπίστωση πως η κρίση που δοκιμάζει την κοινωνία και τη χώρα απαιτεί τη συστράτευση όλων εκείνων των ζωντανών διανοητικών και πολιτιστικών δυνάμεων του τόπου, με στόχο την αντιμετώπιση της. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους και όλες, για το ενδιαφέρον που δείξατε όλο αυτό το διάστημα, και κυρίως θα ήθελα να αναγνωρίσω το συμβολικό κεφάλαιο των υπογραφών σας στη στήριξη της κοινής μας προσπάθειας.

Η ΔΗΜΑΡ – Προοδευτική Συνεργασία, αναδεικνύουμε ως πρώτιστη αρχή την προστασία του δημόσιου συμφέροντος και των συλλογικών αγαθών. Και βέβαια, όταν μιλάμε για δημόσιο συμφέρον και συλλογικά αγαθά, προκρίνουμε τον πολιτισμό ως το κατεξοχήν αγαθό που αφορά την ίδια την καθημερινότητα των πολιτών. Μπροστά στην πρωτόγνωρη κρίση που δοκιμάζει τη χώρα μας αλλά και την Ευρώπη, είναι σαφές ότι η τέχνη και η διανόηση οφείλει σήμερα να έχει μια σταθερή δημόσια παρέμβαση που θα φέρνει στο προσκήνιο την κριτική της κρίσης με θετικές προτάσεις και λύσεις, μακριά από λαϊκισμούς, εθνικιστικές εξάρσεις, κοινωνικούς αυτοματισμούς, μεταπολιτικά πειράματα και μιντιακά πυροτεχνήματα. Η ρηγμάτωση της κοινωνίας έχει οδηγήσει πλέον σε ανησυχητικά φαινόμενα που διαπερνούν το σύνολο των θεσμών, αποδυναμώνοντας την ίδια τη δημοκρατική συγκρότηση της δημόσιας σφαίρας. Η φτώχεια, η μαζική ανεργία, η δυσπιστία απέναντι στους θεσμούς, η ανησυχητική άνοδος της εξτρεμιστικής ακροδεξιάς, δεν μπορούν να αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Για τον λόγο αυτό, προτείνουμε την ενίσχυση των δράσεων για έναν «πολιτισμό της καθημερινότητας και της αλληλεγγύης», με σταθερό μέτωπο απέναντι στον εθνικισμό, τον ρατσισμό και τον νέο-ναζισμό. Κυρίως όμως θεωρούμε πως η τέχνη και η διανόηση, ιδιαίτερα στους καιρούς που ζούμε μπορεί να αποτελέσει ένα κρίσιμο εργαλείο για την κατανόηση της πραγματικότητας και να λειτουργήσει ως παράγοντας κοινωνικής συνοχής.

Η κρίση, - το γνωρίζουμε όλοι πια - δεν είναι μόνο οικονομική αλλά πολιτική, ηθική και πολιτισμική. Πρέπει, επομένως, να αντιμετωπιστεί, με αντίστοιχους όρους, και μάλιστα από εκείνες τις δυνάμεις που, σε ευρωπαϊκή πλέον κλίμακα, ενώνουν τις φωνές τους, τις δράσεις και το έργο τους για να αποφευχθεί η αποδόμηση των σημαντικότερων κατακτήσεων της μεταπολεμικής Ευρώπης. Απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι η ανάδυση μιας νέας κριτικής συνείδησης που θα αναλάβει να δείξει ότι το προτεινόμενο φάρμακο για την εξυγίανση των δημοσιονομικών προβλημάτων αποκλίνει σημαντικά από το πρότυπο της κοινωνικής και δημοκρατικής Ευρώπης. Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, η χώρα μας αλλά και Ευρώπη χρειάζεται μια επανεκκίνηση που θα εμπεριέχει τις αρχές της αλληλεγγύης, της αναδιανομής και της συνύπαρξης, με ένα ριζικά διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης.

Είναι αλήθεια πως ο δημόσιος λόγος γύρω από την κρίση σήμερα έχει παγιδευτεί σε μανιχαϊστικά διλήμματα, σε δογματικούς μονόδρομους σε λαϊκιστικές, δήθεν μαγικές, λύσεις. Η έλλογη ωστόσο και προοδευτική αντιμετώπιση των προβλημάτων προϋποθέτει πως αυτή η κοινωνία θα πρέπει να διατηρήσει τη συνοχή της για να συνδιαμορφώσει δημοκρατικά το ευρωπαϊκό μέλλον της. Σε αυτή την ενδεχομένως μακρά πορεία της κρίσης αλλά και της κριτικής, η τέχνη και η διανόηση δεν μπορεί παρά να είναι παρούσες. Στην περίοδο που διανύει η χώρα μας, η ενασχόληση με την πολιτική σημαίνει πρόγραμμα και ιδέες που μπορούν να τη βγάλουν από την κρίση και μπορούν να εμπνεύσουν και πάλι τον πολίτη να εμπιστευτεί τους θεσμούς. Η έξοδος από την κρίση στη μεταμνημονιακή Ελλάδα πρέπει να βρει την κοινωνία όρθια και τον πολίτη οργανικό στοιχείο της πολιτικής.

Για αυτό η υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου και η λειτουργία του σε ένα πλαίσιο ομαλότητας αποτελεί σήμερα κεντρικό στόχο της πολιτικής μας. Θέλουμε πανεπιστήμια ανοιχτά με εξασφαλισμένες παράλληλα τις πολιτειακές εγγυήσεις για την εύρυθμη λειτουργία τους και την αξιολόγησή τους. Όλα τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας πρέπει από κοινού να εργασθούν

για τη διαρκή μεταρρύθμιση του χώρου παιδείας και έρευνας, χωρίς αιφνιδιασμούς, εκβιασμούς, και συντεχνιασμούς. Η συναίνεση της εκπαιδευτικής κοινότητας δεν είναι μόνο προϋπόθεση για τις αναγκαίες προσαρμογές ∙ είναι η κινητήρια δύναμη των μεταρρυθμίσεων.

Ας το πούμε καθαρά : το πρωτογενές πλεόνασμα δεν μπορεί να είναι ένα απλό δημοσιονομικό μέγεθος του οποίου θα αγνοείται το κοινωνικό του περιεχόμενο. Το γνωρίζουμε πια καλά. Η λιτότητα μπορεί μεν να περιορίζει τα ελλείμματα, αλλά διαλύει τον κοινωνικό ιστό. Και, για να μείνω στο παράδειγμα της παιδείας και του πολιτισμού, ας σημειώσω πως εκείνες οι δημόσιες δαπάνες που διοχετεύονται στην ενίσχυση τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αύξηση του εθνικού εισοδήματος και των εσόδων, άρα και σε μείωση των ελλειμμάτων. Έχουμε δηλώσει την αντίθεσή μας στη μείωση των δαπανών στην παιδεία και τον πολιτισμό, ακριβώς γιατί εμποδίζουν αυτή την ανάπτυξη. Έχουμε διαφωνήσει με μια σειρά επιλογών της κυβέρνησης που υποβαθμίζουν την προβολή του ελληνικού πολιτισμού – και μάλιστα σε περίοδο της ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση -, καθώς επίσης και με την πρόσφατη κατάργηση της «ενιαίας τιμής βιβλίου». Μια πολιτεία που αντιμετωπίζει εχθρικά την παιδεία και τον πολιτισμό είναι μια πολιτεία που παραδίδεται στη βαρβαρότητα και σε μιντιακούς σωτήρες.

Για αυτό το λόγο, θέλουμε να αξιοποιηθεί το ανθρώπινο κεφάλαιο της επιστήμης και του πολιτισμού στην κατεύθυνση ενός οργανωμένου «εθνικού σχεδίου» ανάπτυξης και κατοχύρωσης της έννοιας του «δημόσιου συμφέροντος». Γι αυτό το λόγο, θέλουμε μια «οικονομία του πολιτισμού» που θα υπερβαίνει τη λογική των «κρατικών επιχορηγήσεων» αλλά δεν θα υποτάσσει την τέχνη στους κανόνες της αγοράς.

Δημιουργούμε σήμερα μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τους ενεργούς πολίτες, τους διανοούμενους, τους καλλιτέχνες. Στόχος μας είναι να συγκροτήσουμε μια ευρεία συμπαράταξη. Να εκφράσουμε αυτούς που δεν αποδέχονται την κυβερνητική πολιτική αλλά και αυτούς που αποκρούουν την πολιτική της αντιπολίτευσης με τους εύκολους αφορισμούς, τα συντεχνιακά αιτήματα, τον παρωχημένο κρατισμό. Στη συμπαράταξη μας έχουν θέση όλοι οι πολίτες, που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, κεντροαριστεροί και κεντρώοι. Όλοι οι πολίτες που υποστηρίζουν τη διεύρυνση της δημοκρατίας με την οικονομική, κοινωνική και πολιτική έννοια. Που επιζητούν μια διαφορετική διέξοδο από την κρίση με ένα προοδευτικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας.

Αναγνωρίζουμε πως δεν θα είναι μια εύκολη πορεία. Τα εμπόδια είναι γνωστά. Μας κατηγόρησαν, για παράδειγμα, τον τελευταίο καιρό, γιατί δεν συμφωνήσαμε στη σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ στη συγκρότηση ενός ενιαίου τρίτου πόλου. Απαντούμε. Οι πολιτικές συνεργασίες δεν ασκούνται έξω από το πλαίσιο των ασκούμενων πολιτικών. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έκανε τις επιλογές της. Επιλογές που την απομακρύνουν από τον προοδευτικό χώρο και την προσδένουν στο άρμα των συντηρητικών πολιτικών και τη στρατηγική σύμπλευση με τη Νέα Δημοκρατία. Για μας, όπως ήδη έχουμε πει, ο προοδευτικός πόλος έχει νόημα μόνο αν είναι πραγματικά προοδευτικός. Εργαζόμαστε για τη συγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, με άξονα την ευρωπαϊκή προοπτική, τη δημοκρατική μεταρρύθμιση και την κοινωνική συνοχή.

Δεν φτάνει όμως η καταδίκη του πολιτικού συστήματος που μας οδήγησε εδώ. Το ζητούμενο είναι η θετική πρόταση αλλαγής του. Αλλά, εδώ ας προσέξουμε. Το νέο δεν προσδιορίζεται από τον χρόνο της εμφάνισής του, από την προβολή του, ή από τις δηλώσεις των δημιουργών του. Το νέο προϋποθέτει λόγο συγκεκριμένο και για το σήμερα και για το αύριο, καθώς και προγραμματικές δεσμεύσεις. Το νέο δεν μπορεί να δομείται πάνω στα υλικά του παρελθόντος, με εργαλεία την ιδεολογική ασάφεια και την πολιτική σύγχυση. Γιατί τότε, ο θολός πολυσυλλεκτισμός και κατακερματισμός του πολιτικού συστήματος καταντά αυθεντικός συνεχιστής του παλαιοκομματικού παρελθόντος. Η πολιτική χωρίς περιεχόμενο είναι σίγουρο πως δημιουργεί χειραγωγημένους πολίτες.

Για όλους εμάς που είμαστε απόψε εδώ, είναι σαφές πλέον, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται κοινή αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, ενοποίηση των δημοσιονομικών και χρηματοοικονομικών λειτουργιών, αλλά και ένα συνεκτικό πλέγμα πολιτικών ανάπτυξης, απασχόλησης, κοινωνικής συνοχής και προστασίας του περιβάλλοντος.

Για τους λόγους αυτούς η μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών είναι κρίσιμη. Θα διαμορφωθούν νέοι πολιτικοί συσχετισμοί που θα αντανακλούν τη βούληση των πολιτών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, και θα καθορίσουν αποφασιστικά τους όρους της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Η αλλαγή των συσχετισμών στο ευρωκοινοβούλιο υπέρ των προοδευτικών φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων είναι κρίσιμη παράμετρος για την αλλαγή πολιτικών.

Εκλέγοντας τους δημάρχους της ανεξάρτητης αυτοδιοίκησης, συμμετέχουμε στη συνέχεια ενός εγχειρήματος που, για πρώτη φορά, ξανάφερε την πολιτική στους πολίτες. Εκλέγοντας ευρωβουλευτές θα συμμετέχουμε στην ευρωομάδα «Προοδευτική Συμμαχία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο» στην οποία συμμετέχουν πολλές δυνάμεις που παλεύουν στην ίδια κατεύθυνση.

Εντασσόμαστε στη ευρωπαϊκή οικογένεια με τη δική μας ταυτότητα, τις δικές μας αποσκευές και την πολιτική μας αυτονομία. Πιστεύουμε ότι σήμερα είναι απαραίτητη η κοινή δράση σε ευρωπαϊκό επίπεδο όλων των προοδευτικών δυνάμεων που υποστηρίζουν την υπέρβαση του σημερινού πλαισίου πολιτικών.

Αλλά η δική μας μάχη δεν έχει ως αποκλειστικό όριο τις ευρωεκλογές. Καλούμε σήμερα εσάς τους ενεργούς πολίτες, τους διανοούμενους, τους καλλιτέχνες, τους πανεπιστημιακούς, να υποστηρίξετε τη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ» σε μια μακρά και διαρκή πορεία, όχι μόνο για να αποδοκιμαστεί η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, αλλά για να δημιουργηθεί ένα ισχυρό αντίβαρο ευθύνης και σταθερότητας έναντι της αντιπολίτευσης με την αντιφατική και λαϊκιστική πολιτική της. Είμαστε δύναμη της εθνικής προσπάθειας για την έξοδο από την κρίση, με το δικό μας διακριτό πολιτικό στίγμα και περιεχόμενο. Είμαστε σήμερα η υπεύθυνη προοδευτική αντιπολίτευση. Είμαστε η κυβερνώσα αριστερά που προτείνει λύσεις, τόσο εντός όσο και εκτός κυβέρνησης. Αγωνιζόμαστε για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, για να αλλάξουμε τις πολιτικές. Έχουμε τη δική μας εναλλακτική, συγκεκριμένη και υπεύθυνη, στρατηγική για την έξοδο από την κρίση και τη δημοκρατική ανασύνταξη της χώρας. Θέλουμε να κερδίσουμε το στοίχημα μιας νέας Ελλάδας μέσα σε μια καλύτερη Ευρώπη. Εκφράζουμε την αλλαγή των πραγμάτων προς το καλύτερο, με σταθερότητα και ομαλότητα, με συνεννόηση και όχι παραλυτική πόλωση. Διεκδικούμε την ισχυρή πολιτική εντολή του ελληνικού λαού, για να αλλάξουμε τις ασκούμενες πολιτικές προς όφελος της χώρας και της κοινωνίας.

Στον αγώνα αυτό, η ΔΗΜΑΡ και η Προοδευτική Συνεργασία, σας θέλει μαζί της. Εσάς, τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών ∙ εσάς, τους ενεργούς πολίτες της κοινωνίας ∙ εσάς τους διανοούμενους που σκέφτεστε μέσα στην κρίση για την έξοδο από την κρίση, για την Ευρώπη, την κοινωνία και τη δημοκρατία. Θα πορευτούμε μαζί. Σύντομα θα βρεθούμε ξανά στο μέτωπο για την Ευρώπη, τη Δημοκρατία και την Κοινωνία : σε ένα μέτωπο πλατύ που θα αξιοποιήσει την εμπιστοσύνη της στην ίδια την παραγωγή της πολιτικής Με ευθύνη για τη χώρα, με λύσεις για την κοινωνία, με δημιουργία για το μέλλον.

Οι εκατόν ογδόντα ένα (181) συνεχίζουν .