Η κυβέρνηση καταβάλλει το κόστος λανθασμένων επιλογών και βεβιασμένων τακτικών κινήσεων. Έχοντας υιοθετήσει εδώ και καιρό το σενάριο του “success story”, επιχείρησε να βγει στις αγορές χωρίς να έχει διασφαλίσει το αναγκαίο περιβάλλον. Επαναλαμβάνοντας μάλιστα σε όλους τους τόνους ότι το χρέος είναι βιώσιμο, απομάκρυνε την πιθανότητα αναδιάρθρωσής του. Το αποτέλεσμα ήταν – εκεί που το κυβερνητικό επιτελείο διαφήμιζε το «τέλος των μνημονίων» – να βρεθεί απέναντι σε νέες πιεστικές απαιτήσεις των δανειστών και να καλείται να υιοθετήσει επιλογές που προσβάλλουν το πολιτικό σύστημα της χώρας, απονομιμοποιούν την κοινοβουλευτική τάξη και τραυματίζουν την κοινωνική συνοχή.

Υπάρχουν ζητήματα που υπερβαίνουν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και προϋποθέτουν έναν ελάχιστο κοινό τόπο συνεννόησης. Προτείνω εδώ και καιρό να αποδαιμονοποιήσουμε την προσφυγή σε εκλογές . Οι κάλπες δεν είναι κατάρα. Το αντίθετο. Οι εκλογές είναι βασική λειτουργία της δημοκρατίας. Άλλο αυτό, όμως, κι άλλο να σπέρνουμε φρούδες ελπίδες. Η απαγκίστρωση από το μνημόνιο, όπως δεν μπορεί να γίνει με επικοινωνιακές ασκήσεις και εύκολες προσφυγές στις αγορές, έτσι δεν μπορεί να γίνει και με τους μαξιμαλισμούς που διακινούνται.

Η ΔΗΜΑΡ και εγώ προσωπικά δεν βρεθήκαμε απλώς στο στόχαστρο μετά την έξοδό μας από την τρικοματική κυβέρνηση. Έχω μιλήσει και άλλες φορές για τους επίδοξους χωροτάκτες της πολιτικής ζωής. Δεχθήκαμε έναν αδυσώπητο πόλεμο, πολλές φορές ακόμα και ανοίκειες επιθέσεις από κύκλους που κάποτε μας εκθείαζαν και μας υμνούσαν. Ο λόγος ήταν ότι δεν θελήσαμε να βαδίσουμε τον δρόμο που μας υπέδειξαν. Αυτό πληρώσαμε, αυτό πληρώνουμε ακόμα

Η παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει.
Ακόμη και στα πεδία που δεν υπάρχει πίεση από τους δανειστές, ο τρόπος που προωθεί τις μεταρρυθμίσεις είναι συντηρητικός. Οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης απορρυθμίζουν τις δομές του κράτους. Οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες, αλλά όπως εφαρμόζονται από την κυβέρνηση οδηγούν στην απορρύθμιση των δικαιωμάτων και των συνθηκών ζωής των πολιτών.
Είναι επιτακτική η ανάγκη αλλαγής της πολιτικής σε προοδευτική κατεύθυνση. Οι στόχοι είναι συγκεκριμένοι. Ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση με τους εταίρους και προοδευτική ανασυγκρότηση, με μεγάλες δομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, σε μια πορεία βιώσιμης ανάπτυξης, με μείωση των ανισοτήτων και εμβάθυνση της δημοκρατίας.

Έχω δηλώσει και με άλλη ευκαιρία ότι το τρίτο συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς μπορεί και πρέπει να αποδειχθεί εφαλτήριο μιας νέας πορείας. Η επιδίωξή μας είναι συγκεκριμένη: η ολική επαναφορά της ΔΗΜΑΡ στην κοινωνία και την πολιτική ζωή του τόπου. Όλη η εξουσία ανήκει στους συνέδρους. Αυτοί θα κρίνουν πού λαθέψαμε, αυτοί θα αποφασίσουν για την πολιτική των συμμαχιών, αυτοί θα πουν από ποια θέση θεωρούν πως πρέπει ο καθένας μας να δώσει τη μάχη.

Αποτελεί σταθερή μου άποψη – την υποστηρίζω εδώ και καιρό, σας παραπέμπω μάλιστα σε όλες τις εντός του 2014 συνεντεύξεις που έχω παραχωρήσει – ότι η προεδρική εκλογή δεν είναι μία τυπική διαδικασία, διακοσμητικού χαρακτήρα. Ο ίδιος ο Πρόεδρος δεν είναι διακοσμητικό πρόσωπο.
Ο συνταγματικός νομοθέτης, αντιλαμβανόμενος τη θεσμική σημασία του ρόλου του Προέδρου, δημιουργεί με τις προϋποθέσεις που θέτει, όπως οι αυξημένες πλειοψηφίες, ένα πλαίσιο πολιτικών συναινέσεων, χωρίς τη συνδρομή των οποίων η προεδρική εκλογή καθίσταται αδύνατη.
Τι λέω εγώ, λοιπόν. Λέω ότι η προεδρική εκλογή συναρτάται με τις ασκούμενες πολιτικές, υπό την έννοια του ότι δεν μπορεί να αναμένουνε πολιτικές συνεννοήσεις, συναινέσεις και συμπτώσεις, αν αυτές οι πολιτικές εξακολουθούν να διευρύνουν τα κοινωνικά ρήγματα.

Η Δημοκρατική Αριστερά θα παλέψει και θα πετύχει την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση. Όχι γιατί αυτό είναι αυτοσκοπός, αλλά γιατί το έχει ανάγκη η χώρα. Σας το είπα και εισαγωγικά: η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα χρειάζονται έναν χώρο όπως ο δικός μας, που θα ανασυστήσει το προοδευτικό τόξο και θα δοκιμάσει να μειώσει τις αποστάσεις που δημιούργησε μεταξύ της κεντροαριστεράς και της αριστεράς ο νέος διπολισμός.

H χώρα πρέπει να βγει από το τούνελ, στο οποίο παραμένει εγκλωβισμένη. Μπορεί και πρέπει να κατακτήσει μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση, στην οποία έχουν θέση όλοι όσοι αντιπαρατίθενται στις συντηρητικές πολιτικές και συμφωνούν στη θέση ότι η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει σε σταθερή ευρωπαϊκή πορεία.

Μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός μας, έδωσα όλες τις προσωπικές και πολιτικές διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να πάμε σε ένα συνέδριο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, αλλά σε ένα συνέδριο συνθέσεων. Κι αυτή τη διαδικασία την έχει ανάγκη η Δημοκρατική Αριστερά. Ορισμένοι επιμένουν να μην το αντιλαμβάνονται και να αντιμετωπίζουν την προσφυγή στη συλλογικότητα του κόμματός μας με καχυποψία. Είναι επιλογή τους. Θέλω απλώς να τους υπενθυμίσω ότι στις σημαντικές πολιτικές καμπές -και τέτοια είναι για τη Δημοκρατική Αριστερά η στιγμή που διανύουμε- δεν υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη δημοκρατική λύση, από τον βαθύ, ειλικρινή και δημοκρατικά οργανωμένο διάλογο.

Χρειαζόμαστε ένα προοδευτικό μπλοκ εξουσίας, που θα εκφράσει την εναλλακτική προοδευτική λύση. Με συγκεκριμένο προγραμματικό σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας, απέναντι στις ασκούμενες συντηρητικές πολιτικές, με σαφή και αδιαπραγμάτευτο ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Με στόχο μια παραγωγική ανάπτυξη που θα δίνει θέσεις εργασίας, με αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής και αντιμετώπιση της ανεργίας.

Χρειαζόμαστε ένα νέο μπλοκ εξουσίας της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Μιας Αριστεράς που θα είναι απαλλαγμένη από τον λαϊκισμό και μιας κεντροαριστεράς που θα είναι σε αντιπαράθεση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Εκτιμώ ότι η αρνητική δυναμική που μεταφέρουν τα μέτρα που έρχονται, θα οδηγήσουν τη χώρα σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες εντός του 2014. Αναφέρεστε σε μια παλιότερη δήλωσή μου περί εκλογών, αλλά δεν την θυμάστε ολόκληρη. Έλεγα τότε, η χώρα δεν χρειάζεται εκλογές, χρειάζεται αλλαγή πολιτικής. Προσέθετα, μάλιστα, ότι η προσφυγή στις κάλπες είναι αναγκαία, αν επιβληθούν νέα επαχθή μέτρα. Σήμερα, βρισκόμαστε σε άλλο περιβάλλον. Άλλα μέτρα ήρθαν (με το πολυνομοσχέδιο) και άλλα προαναγγέλλονται (με το μεσοπρόθεσμο). Οι κάλπες θα αποδειχθούν μονόδρομος…

Κε Πρόεδρε ποιο είναι το δίλημμα που θέτει το κόμμα σας στις εκλογές; Γιατί οι πολίτες πρέπει να ψηφίσουν την ΔΗΜΑΡ- Προοδευτική συνεργασία;

Οι πολίτες πρέπει να στηρίξουν τη συμπαράταξη «Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία» για να αρνηθούν τα διχαστικά και πλαστά διλήμματα που επιστρατεύονται από όλες τις πλευρές. Να γυρίσουν την πλάτη στα παραπλανητικά διλήμματα , που διχοτομούν την πολιτική ζωή και παραμορφώνoυν τις πραγματικές αντιθέσεις. Να αποκρούσουν το δίλημμα «αστάθεια ή σταθερότητα», που αποσιωπά το γεγονός ότι καμία σταθερότητα δεν είναι νοητή με πολιτικές που αποσταθεροποιούν την κοινωνία. Το δικό μας μήνυμα είναι «δώστε μας δύναμη – για να δώσουμε λύσεις». Όσο πιο ισχυρή είναι η εντολή στο ψηφοδέλτιό μας, τόσο θα υπάρχουν δυνατότητες για να μετατοπισθεί ο άξονας των εξελίξεων σε προοδευτική κατεύθυνση.

Η Δημοκρατική Αριστερά είναι δύναμη του δημοκρατικού σοσιαλισμού, με μεταρρυθμιστική αντίληψη και ευρωπαϊκό ορίζοντα. Είναι ο πολιτικός φορέας που επιχειρεί να συγκροτήσει έναν τρίτο, προοδευτικό πόλο, μια πλατειά συμπαράταξη σοσιαλδημοκρατών, αριστερών και οικολόγων, που θα σταθεί απέναντι στις συντηρητικές επιλογές της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και στον ανεδαφικό δογματισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Καρπός αυτής της προσπάθειας είναι το ψηφοδέλτιο «Δημοκρατική Αριστερά – Προοδευτική Συνεργασία», το οποίο διεκδικεί την ψήφο των πολιτών στις επικείμενες ευρωεκλογές.