Η απερχόμενη διοίκηση διακρίνεται για την αδράνεια, την αδιαφορία για το φυσικό και δομημένο περιβάλλον, τα έργα βιτρίνας και όχι έργα υποδομής. Και, το χειρότερο, υπάρχει εγκατεστημένη μία οικογενειοκρατία, ένα καθεστώς εξαγοράς συνειδήσεων και εκβιασμών, τα οποία λειτουργούν σαν μηχανή αναπαραγωγής της τοπικής εξουσίας, εξουσίας που βρίσκεται σε πολύ λίγα χέρια, την ίδια οικογένεια εδώ και 20 χρόνια.

Εδώ και μερικές ημέρες οι Βρετανοί, και όχι μόνο, μπορούν να συνδεθούν με την ιστοσελίδα του ηγέτη των Συντηρητικών Ντέιβιντ Κάμερον (www.webcameron.org.uk), όπου θα δουν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ντυμένο απλά, να πλένει τα πιάτα στο νεροχύτη και να μιλάει για μια σειρά από τρέχοντα θέματα σε κοντινό πλάνο, κοιτώντας απευθείας την κάμερα.

Η παγκοσμιοποίηση δημιουργεί πλούσιες χώρες με φτωχούς κατοίκους, διαπιστώνει ο βραβευμένος με το Νόμπελ Οικονομίας καθηγητής Joseph Stiglitz. Και σε πρόσφατη συνέντευξή του (στο Global Viewpoint) το εξηγεί: Παρά την υπόσχεση ότι κάτω από καλή διαχείριση η παγκοσμιοποίηση θα βελτίωνε την κατάσταση για όλους, η παγκοσμιοποίηση αμερικανικού τύπου χειροτερεύει την κατάσταση πολλών από τους κατοίκους των ανεπτυγμένων χωρών.

Κεντρική στόχευση πρέπει να είναι η Ενιαιοποίηση των Ταμείων. Είναι αναγκαίο το χρονοδιάγραμμα ώστε, με χρονικό ορίζοντα το 2025, να υπάρχουν τρία Ταμεία κύριας ασφάλισης: το ΙΚΑ(όλοι οι μισθωτοί), ο ΟΓΑ(όλοι οι Αγρότες), το Ενιαίο ταμείο αυτοαπασχολουμένων. Πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε όλες οι ενδιάμεσες αναδιαρθρώσεις και ενέργειες (ομαδοποιήσεις, συμπτύξεις, οργανωτικές αλλαγές κλπ.) να αναφέρονται στον κεντρικό στόχο και να αποδεικνύεται η συμβατότητά τους με αυτόν.