1. Η απλή αναλογική και οι συζητήσεις

Η απλή αναλογική δυναμώνει τη συζήτηση που περιλαμβάνει και το θέμα των συμμαχιών. Μόνο που στις περισσότερες προσεγγίσεις γίνεται μεροληπτική παρουσίαση! Γιατί το διακύβευμα δεν είναι οι άνευ όρων συμμαχίες διακυβέρνησης! Η χώρα για την αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης καλείται να διαχειριστεί, την τρέχουσα περίοδο, ένα σημαντικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανάκαμψης.

Με τυμπανοκρουσίες και πλαισιωμένος από την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής παρουσίασε ο πρωθυπουργός το ελληνικό σχέδιο ανάκαμψης, που αποτελείται από επιχορηγήσεις και δάνεια. Τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης φρόντισαν να στήσουν σκηνικό αποθέωσης, καλλιεργώντας προσδοκίες για μεγάλη ανάπτυξη που θα οδηγήσει την Ελλάδα στη λεωφόρο της ευημερίας. Βεβαίως, ξέχασαν να επισημάνουν ότι δεν ξεκινούν όλα από μηδενική βάση.

Το 2017, ο Μακρόν εξέφρασε ένα διπλό «όχι» του γαλλικού λαού:

● Οχι στη Λεπέν και το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο.

● Οχι στη Δεξιά του Σαρκοζί και στην Αριστερά του Ολάντ.

Κρύβοντας με μισαλλόδοξα και ξενοφοβικά πανιά τούς καθρέφτες, η ελληνική κοινή γνώμη καθησυχάστηκε και βυθίστηκε ανενόχλητη να παρακολουθεί το προφίλ του δολοφόνου.

Αρκεί ένας μεγάλος καθρέφτης, έστω και δανεικός, από το σεξιστικό παραμυθάκι της Χιονάτης, για να βοηθήσει στην πλήρη εξιχνίαση του μυστηρίου των Γλυκών Νερών που τόσο βίαια στέρησε τη ζωή μιας νεαρής γυναίκας και μητέρας από τα ίδια τα χέρια του «πρίγκιπά» της. Ενας καθρέφτης που δεν θα απαντήσει στο ερώτημα ποια είναι η ωραιότερη αλλά στο ποιοι είναι τελικά οι βάρβαροι.