Χθες και προχθές, στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, οι 27 κατέγραψαν τις διαφωνίες τους και παρέπεμψαν στις ελληνικές καλένδες και τα τρία κρίσιμα θέματα της συνάντησης, δηλαδή το Ενεργειακό, το Μεταναστευτικό και την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής ανταρσίας της Πολωνίας.

Το φάσμα της διεθνούς απαξίωσης του προέδρου Ν. Αναστασιάδη για τα Pandora Papers κλονίζει ξανά την Κύπρο, τη θέση της στην Ευρώπη και την υπόθεση του Κυπριακού. Το βράδυ της Πέμπτης (21/10), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με συντριπτική πλειοψηφία καταδίκασε τις γκρίζες πρακτικές φοροδιαφυγής δισεκατομμυρίων ευρώ προς όφελος Ρώσων και άλλων ολιγαρχών με τη συνέργεια Ευρωπαίων νυν και πρώην αρχηγών κυβερνήσεων. Στο ψήφισμα που ενέκρινε, περιέλαβε ονομαστικά τον Τσέχο πρωθυπουργό Αντρέι Μπάμπις και τον Κύπριο πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη.

«Καλησπέρα, είμαι ο Ματέο»: ασυνήθιστο πρώην πρωθυπουργός να σου συστήνεται με το μικρό του. Αλλά ο 46χρονος Ματέο Ρέντσι (πέραν της γνωστής μεσογειακής χαλαρότητας) έχει αυτή την άνεση των ανθρώπων που κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή πολύ νέοι.

Λίγα χρόνια πριν οι αναλυτές διαπίστωναν τον «θάνατο» της Σοσιαλδημοκρατίας. Σήμερα αναγγέλλουν την «επιστροφή» της. Τι συμβαίνει λοιπόν; Είχαμε περίπτωση νεκροφάνειας; Ζούμε το θαύμα μιας ανάστασης; Ή τίποτα από τα δύο και χρειάζεται να συγκεκριμενοποιήσουμε περισσότερο την ανάλυση και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούμε για να κατανοήσουμε τις μεταβολές που εξελίσσονται στο πολιτικό τοπίο των δυτικών κοινωνιών τις τελευταίες δεκαετίες;

Υπάρχει τον τελευταίο καιρό έντονη κινητικότητα στην εξωτερική πολιτική, με διμερείς και τριμερείς συμμαχίες και με εξοπλισμούς: αγορά πολεμικών πλοίων (Belh@rra, Gowind), αεροσκαφών (Rafale, Mirage) και πυραύλων, ενδιαφέρον για ισραηλινό σύστημα Iron Dome, κ.λπ. Η στόχος είναι σαφής, πρόκειται για αντίδραση στον «εξ ανατολών κίνδυνο». Η ελληνική κυβέρνηση επιδίδεται σε «εξισορρόπηση ισχύος», υπό τη διττή της έννοια όπως είναι γνωστή στη θεωρία της Διεθνούς Πολιτικής: «εσωτερική εξισορρόπηση» (με αυξημένους εξοπλισμούς) και «εξωτερική εξισορρόπηση» (με κατάλληλες συμμαχίες και άξονες).

«Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται σε τρεις βασικές ιδέες. Πρώτον, στροφή της οικονομίας σε παραγωγική και τεχνολογική κατεύθυνση. (...) Δεύτερον, μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. (...) Τρίτον, ενίσχυση της δημοκρατίας και της λειτουργίας των θεσμών»