Πριν από μερικές εβδομάδες έφτασε στα χέρια μου, ή μάλλον στην οθόνη μου, η ιδρυτική διακήρυξη του Ομίλου Προβληματισμού και Παρέμβασης «Η Αριστερά Σήμερα - ΑΡΣΗ». Τη διάβασα με προσοχή και ενδιαφέρον, αλλά, ευρισκόμενος μακριά από την Ελλάδα, δεν μπόρεσα να κουβεντιάσω με εκείνους που τη συνέταξαν ή την υπέγραψαν, ούτε να σταθμίσω τις γενικότερες αντιδράσεις, να οσφρανθώ την ατμόσφαιρα δηλαδή. Εχοντας λοιπόν μπροστά μου ένα κείμενο σκέτο διακινδυνεύω κάποιες πρώτες σκέψεις.

Η κατάρρευση του Γύρου της Ντόχα τον Ιούλιο διέψευσε για την ώρα κάποιες σημαντικές ελπίδες: ότι ανοίγοντας τις αγορές τους οι πλούσιες χώρες, τερματίζοντας τις πλουσιοπάροχες επιδοτήσεις στα αγροτικά τους προϊόντα, θα βελτίωναν την προοπτική ανάπτυξης για τις φτωχότερες μέσα από το εμπόριο. Τις μεγάλες διαφορές στην αναπτυξιακή δυναμική ανάμεσα στις περιοχές του πλανήτη ανέδειξε και πάλι η σύνοδος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας στη Σιγκαπούρη.