Το ζήτημα είναι τι θα εισηγηθεί η ΚΠΕ στο Διαρκές Συνέδριο.
Θα ήταν καλό να αποφευχθεί η εύκολη αλλά αλυσιτελής μέθοδος της «σαλαμοποίησης» και να έλθει προς συζήτηση και απόφαση ένα «πακέτο» προτάσεων που να περιλαμβάνει τη (διορθωμένη) πολιτική διακήρυξη, ένα προγραμματικό κείμενο ενόψει εκλογών, τις βασικές ρυθμίσεις για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων και τις εγγυήσεις που προτείνονται στις συνεργαζόμενες δυνάμεις, τη συγκρότηση εκλογικής επιτροπής κλπ.
Την ευθύνη για τη διαμόρφωση αυτού του «πακέτου» θεσμικά την έχει η ΚΠΕ, πολιτικά δε η πλειοψηφία της .
Το να γίνεται συζήτηση για το ρόλο, που σχετίζεται αφ’ ενός μεν με την ανάπτυξη της παραγωγικής δραστηριότητας και της δημοκρατικής διάρθρωσης της χώρας, των μεγάλων ενεργειακών επιχειρήσεων καθώς και για τη σχέση της ενέργειας - που μετασχηματίζεται, μεταφέρεται και διανέμεται ή διανέμονταν από αυτές- με το περιβάλλον, είναι καθ’ όλα επιθυμητό.
ΚΑΘΩΣ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟ ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΙΖΟΝ ΖΗΤΗΜΑ, ΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ, ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΟΥΜΕ» ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ
Το 1949 η UNESCO δημιούργησε κατάλογο κριτηρίων για την απομάκρυνση εχθρικών όψεων του Άλλου που δυσχεραίνουν τη διεθνή κατανόηση. Προνομιούχο πεδίο εφαρμογής είναι τα σχολικά βιβλία ιστορίας. Υπήρξε η πρόταση να τα γράφουν από κοινού συγγραφείς όλων των γειτονικών χωρών. Απερρίφθη όμως μετ επαίνων.
Όλοι όσοι διαβάζουμε εφημερίδες, ακούμε ραδιόφωνο, βλέπουμε τηλεόραση, πλέον το ξέρουμε: Η αλλαγή του κλίματος, η άνοδος της θερμοκρασίας της Γης έχει αρχίσει, επιταχύνεται, και οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα: κατά πρώτο λόγο στις ολοένα μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπουμε στην ατμόσφαιρα, καίγοντας καύσιμα για να παράγει η βιομηχανία, αλλά και η σύγχρονη ενεργοβόρα γεωργία, για να μεταφέρονται τα προϊόντα μέχρι τους τελικούς καταναλωτές, για να μετακινούμαστε, για να θερμαίνουμε τα σπίτια μας τον χειμώνα, να τα δροσίζουμε με κλιματιστικά το καλοκαίρι.
Οι διαφωνίες για την εκλογική κάθοδο του ΣΥΝ μεταξύ πλειοψηφίας και μειοψηφίας, όπως έγιναν γνωστές από ανακοινώσεις και δημοσιεύματα του ημερήσιου Τύπου, σηματοδοτούν μια κρίσιμη καμπή στην κοινή πορεία των δυνάμεων που συγκρότησαν το κόμμα μας μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ.
Οι αντιπαλότητες και οι συγκρούσεις έχουν την τάση να πολώνουν τη σκέψη μας επειδή απαλείφουν τις αποχρώσεις για να κατασκευάσουν ένα «εμείς» που έχουμε πάντα δίκιο κι ένα «αυτοί» που έχουν πάντα άδικο. Κάτω από ορισμένες συνθήκες αυτό είναι αναπόφευκτο: όταν στηθεί το οδόφραγμα, η μόνη επιλογή είναι σε ποια μεριά του θα βρεθούμε.
Καθαρή και υποδειγματικά αριστερή απάντηση από την επίσημη κομματική Αριστερά και από τα μαζικά εργατικά συνδικάτα, παίρνει για άλλη μια φορά η τρομοκρατία στην Ιταλία -όπως και όσοι, από τη δεξιά, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις "αριστερές" αναφορές των τρομοκρατών για να πλήξουν την κεντροαριστερά που βρίσκεται στην κυβέρνηση.
Στην υπόθεση Βαρθολομαίου, υπάρχει μια διάσταση που δυστυχώς αναφέρεται, αποτελεί στοιχείο της προανακριτικής διαδικασίας, αλλά δεν θίγεται επί της ουσίας. Ο ντετέκτιβ. Οι μέχρι τώρα αναφορές συζητούν για το ρόλο, τη συμπεριφορά του, αν ενημέρωσε σωστά, αν έπρεπε να λάβει κάποια μέτρα αν, αν, αν… Το μείζον όμως ζήτημα είναι πώς διανοούμαστε ως κοινωνία, να ανεχόμαστε την παρουσία και τη νόμιμη λειτουργία γραφείων ή και προσώπων, που κύρια απασχόλησή τους είναι να παραβιάζουν την ιδιωτική ζωή των πολιτών.
Αν κάτι ξεχώριζε το χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς, που τυπικά, όπως φαίνεται, συνεχίζει να εκφράζεται ώς ένα βαθμό από τον ΣΥΝ, ήταν ο ανοιχτός διάλογος, η ελευθερία έκφρασης απόψεων και βέβαια η αποδοχή και ανοχή νέων ιδεών, που πολλές φορές πήγαιναν κόντρα στην παράδοση αυτού του χώρου.
