Οι εσπευσμένες ανακοινώσεις του κ. Μητσοτάκη, για τη διάθεση μικρού τμήματος του υπερπλεονάσματος των δημόσιων εσόδων για τη δήθεν ανακούφιση των ευάλωτων, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικές για την πολιτική που εφαρμόζει και θα συνεχίσει να εφαρμόζει.

Ο κ. Μητσοτάκης παραδέχτηκε ότι ξεπεράστηκε κάθε προηγούμενο στη φοροεπιδρομή που υλοποιεί, η οποία δημιούργησε ένα θηριώδες πλεόνασμα 11,5 δισεκατομμυρίων.

Πρόκειται για χρήματα, τα οποία προήλθαν από την υπερφορολόγηση της κοινωνίας, των νοικοκυριών, των ανθρώπων της εργασίας, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων.

Ο Πάπας Φραγκίσκος άφησε την επίγεια πόλη ίσως για την ουράνια, ίσως και για καμία πόλη. Αλλά το σε ποια πόλη θα πάει, καμία σημασία δεν έχει με το ότι αυτός άλλαξε προς το καλύτερο την πόλη στην οποία έζησε. Συνεχιστής του διακοπέντος από τους προηγούμενους Πάπες έργου δύο πολύ μεγάλων Παπών: του Ιωάννη ΚΓ’ (1958-1963) και του Παύλου ΣΤ’ (1963-1978)...

...Δεν χρειάζονται γενικά μειώσεις φόρων –και τί θα γίνει, άλλωστε, με το κοινωνικό κράτος, τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και τόσες άλλες ανάγκες; Ριζικές αλλαγές χρειάζονται, για να πάψει το καθ’ ημάς φορολογικό σύστημα να είναι το πιο ευνοϊκό για τον πλούτο σε όλον τον ΟΟΣΑ, σε βάρος της μισθωτής εργασίας, της ανάπτυξης και της δημοκρατίας.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ΜEGA για το θέμα των συνεργασιών είπε μεταξύ άλλων: «Η πλειοψηφία των πολιτών λέει “βρείτε τα” για να έχουμε μiα λύση απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε μία πρωτοβουλία και είπαμε ότι είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε. Από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά υπήρξε άρνηση ή καθυστέρηση προκειμένου να διαμορφωθεί προοδευτική απάντηση. Αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων».

…Ας σκεφτούμε και την προοπτική για την πρόοδο της χώρας, αν μετά τα αδιέξοδα των πρώτων εκλογών ο Κυρ. Μητσοτάκης προκηρύξει και δεύτερες και απειλεί και…τρίτες, έως ότου κατακτήσει την αυτοδυναμία.

Οι προοδευτικές δυνάμεις θα συνεχίσουν τους σημερινούς δισταγμούς, τις αρνήσεις συμπόρευσης και …τις περίεργες αριθμητικές πράξεις;

Θα μένουν αδιάφορες;

Διάχυτη είναι η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά. Τα ποσοστά των αρνητικών κρίσεων για το κυβερνητικό έργο είναι ασυνήθιστα υψηλά, επί ασυνήθιστα μακρύ χρονικό διάστημα. Οι δημοσκοπήσεις σταθερά δείχνουν ότι μόνο 13 στους 100 κρίνουν θετικά την κυβερνητική πολιτική στην οικονομία, μόνο 17 στους 100 το κυβερνητικό έργο στην προστασία των θεσμών, τη διαφάνεια, τη διαφθορά. Ανάλογη είναι η κατάσταση σε όλους σχεδόν τους τομείς. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι τέτοια αρνητικά ποσοστά συναντώνται μόνο σε περιπτώσεις κυβερνήσεων που βρίσκονται σε αποδρομή.

Τα τύμπανα του δασμολογικού πολέμου δεν φαίνεται να σιγούν σύντομα, οι συγκρούσεις θα έχουν διάρκεια, ήδη προκαλούν ανατροπές. Άλλες φαίνονται, όπως η κατάρρευση της εμπιστοσύνης στις αμερικανικές αγορές και η φυγή κεφαλαίων από τα χρηματιστήρια, τα ομόλογα και το νόμισμα των ΗΠΑ, καθώς ο Τραμπ κατάφερε κάτι μέχρι πρότινος απίστευτο: Να πουλά όλος ο κόσμος Αμερική και να φεύγει τρέχοντας από το μέχρι πρότινος «ασφαλές καταφύγιο». Άλλες διαφαίνονται, όπως μείωση των ρυθμών μεγέθυνσης ή μια ύφεση στις ΗΠΑ -που δεν θα αφήσει καμία χώρα ανεπηρέαστη

Θεσμοί υπάρχουν», που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου, «αρκεί εμείς να τους προσέξουμε και αυτοί να τους εφαρμόζουν». Δυστυχώς, οι θεσμοί διαφάνειας στην Ελλάδα είναι σαν τα χωριά Ποτέμκιν. Στήνονται σαν σκηνικό για βαρύγδουπες συνεντεύξεις Τύπου με δηλώσεις όπως «βάζουμε τέλος σε ένα καθεστώς αδιαφάνειας…». Και μετά σιωπή…

Πολλούς Απρίληδες πριν, το 1967, οι Ελληνες άκουγαν τον αρχιπραξικοπηματία Γεώργιο Παπαδόπουλο να υποδύεται τον γιατρό, βέβαιος ότι η τραγελαφική καθαρεύουσά του ήταν η γλώσσα του Πλάτωνα: «Ευρισκόμεθα ενώπιον ενός ασθενούς, τον οποίον έχομεν επί της χειρουργικής κλίνης. Οι περιορισμοί τους οποίους θα επιβάλωμεν είναι το δέσιμον του ασθενούς». Εκτοτε, οποιαδήποτε ιατρικού τύπου μεταφορά προς εξήγηση (παρα)πολιτικών αποφάσεων μάς προκαλεί φρίκη και φόβο.

Να επιλέξει ο κόσμος της παράταξης την ηγεσία του κόμματος για την απαλλαγή από την ΝΔ και τις πολιτικές της - Το αίμα νερό δεν γίνεται με τη Νέα Αριστερά - Η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας έχει μετατραπεί σε σύγχρονο Δον Κιχώτη που για λογαριασμό του κ. Μητσοτάκη περιπολεί σε υπαρκτά και ανύπαρκτα λαγούμια και υπονόμους κυνηγώντας τους δικούς της ανεμόμυλους.

«Η συνεργασία στο Δήμο, όντως είναι το πιο πετυχημένο παράδειγμα νίκης και διοίκησης από τον προοδευτικό χώρο τα τελευταία χρόνια», δηλώνει στο Dnews ο Κώστας Ζαχαριάδης, που τάσσεται υπέρ ενιαίου ψηφοδελτίου των προοδευτικών δυνάμεων στις προσεχείς εκλογές.

Η ΝΔ φθίνει πολιτικά και εκλογικά. Και η ισχυρή πρωθυπουργική εικόνα του κ. Μητσοτάκη, αποσυντίθεται.

Το θεμελιακό υπόβαθρο, αυτής της καθίζησης, είναι η αναξιοπιστία και η απονομιμοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής.

Παράλληλα όμως δημιουργείται, μια ευρύτερη και διάχυτη κοινωνική και πολιτική δυσπιστία, που φέρνει στην επιφάνεια σταδιακά, μια «νέα πολιτική σκηνή», με ασύμμετρες εκλογικές συμπεριφορές και επιλογές των πολιτών.

...Η εποχή της αδυναμίας των μεγάλων mainstream κομμάτων αφήνει ανοικτή ολόκληρη λεωφόρο για τις αντιπολιτεύσεις κάθε είδους, τις συστημικές και αντισυστημικές, τις λαϊκιστικές και τις μη λαϊκιστικές, αλλά και για κοινωνικά κινήματα και για κάθε είδους κινητοποιήσεις. Η σημερινή Ευρωπαϊκή Eνωση δεν είναι απλώς εμπόδιο στην ανανέωση των μεγάλων κυβερνητικών κομμάτων, είναι εμπόδιο και στην ανανέωση των δικών της δυσκίνητων δομών.