Η λειτουργία των σμυριδωρυχείων εξασφαλίζει όχι μόνο την εξόρυξη της σμύριδας, που θεωρείται ποιοτικά η καλύτερη στον κόσμο, αλλά και την ασφάλιση εκατοντάδων εργατών που προέρχονται αποκλειστικά από τα χωριά της ορεινής Νάξου. Κατά συνέπεια, η συνέχιση της λειτουργίας των σμυριδωρυχείων δεν έχει να κάνει μόνο με την επιβίωση αυτών των ανθρώπων, αλλά με τη συνέχιση σε σημαντικό βαθμό της ζωής των χωριών της ορεινής Νάξου

Οκτώ συνάνθρωποί μας χάθηκαν άδικα. Περιουσίες και κόποι μιας ζωής στη λάσπη. Υποδομές και δίκτυα εξαφανίστηκαν. Για όλα αυτά η βασική αιτία είναι η απουσία έργων πρόληψης και ορθολογικής διαχείρισης των περιοχών που επλήγησαν.

Το καλοκαίρι του 2019 είχαμε τη μεγαλύτερη φωτιά στη χώρα μας στη Δίρφυ (25.000 στρ.). Τα απαραίτητα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα που έπρεπε να γίνουν άμεσα έμειναν απλές εξαγγελίες του κ. Χατζηδάκη

«Η χώρα στο επίπεδο της οικονομίας κυβερνιέται με δελτία Τύπου και με νομοθετικές αλλαγές που διορθώνουν τις προηγούμενες αλλά με μεγάλη καθυστέρηση -αφήστε που πολλά πράγματα ακόμη κι όταν τους τα εντοπίζουμε δεν τα διορθώνουν»

Η έκθεση Πισσαρίδη αναφέρει ότι στοχεύει στην «ενίσχυση της αναλογικότητας και διαφάνειας του δημόσιου διανεμητικού πρώτου πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης...». Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι η κυβέρνηση σχεδιάζει να αλλάξει και πάλι τα ποσοστά αναπλήρωσης των συντάξεων, με στόχο να καταργήσει την προνοιακή προστασία των συντάξεων, όπως αυτή επιτυγχάνεται με τα αυξημένα ποσοστά, για εκείνους που έχουν λίγα χρόνια ασφάλισης και χαμηλές αποδοχές, δηλαδή τους... χαμηλοσυνταξιούχους

Η δήλωση του Κ. Μητσοτάκη πως «η πατρίδα μας δεν απειλεί, αλλά και δεν εκβιάζεται. Δεν υποκύπτει σε απειλές, ούτε ανέχεται προκλητικές ενέργειες…» δείχνει μια εντελώς «κυπριοποιημένη» προσέγγιση με έντονη επικοινωνιακή χροιά, που φανερώνει έλλειψη στρατηγικής έναντι της Τουρκίας. Πόσοι στις Βρυξέλλες βλέπουν την αλληλουχία των γεγονότων στην ανατολική Μεσόγειο μόνο με ελληνικό μάτι και αποδίδουν πλήρες δίκαιο στην Αθήνα και τη Λευκωσία;

Το Ληλάντιο Πεδίο εκπέμπει σήμα κινδύνου (τουλάχιστον) από το 2010! Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνει ένα προφητικό άρθρο-παρέμβαση της WWF Ελλάς για τη λεηλάτηση του υγρότοπου της Εύβοιας που πριν από μία εβδομάδα βρέθηκε στο επίκεντρο της φονικής κακοκαιρίας «Θάλεια». Δυστυχώς, για μία ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ότι οι προειδοποιήσεις υπήρχαν και μάλιστα εγκαίρως, ωστόσο αγνοήθηκαν επιδεικτικά με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.

«ΤΑ ΝΕΑ» αναδημοσιεύουν αυτούσιο το προφητικό κείμενο της WWF Ελλάς, αποστερώντας από τους αρμοδίους το γνωστό επιχείρημα «δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ήξερα».

Τα επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα αρκετών υποστηρικτών και επικριτών της Συμφωνίας Ελλάδας - Αιγύπτου για την ΑΟΖ, έχουν μια κοινή βάση: ότι η Συμφωνία είναι ή θα έπρεπε να είναι αντι-τουρκική. Οι μεν λένε ότι, έπρεπε να συναφθεί - έστω και με «υποχωρήσεις» - ώστε να αντιμετωπιστεί το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, ενώ οι δε τονίζουν ότι με τις «υποχωρήσεις» δίνονται επιχειρήματα στην Τουρκία.

Πέντε άβολες αλήθειες για την κρίση στη Μεσόγειο | tanea.gr

ΗΤουρκία προκαλεί βάναυσα και επικίνδυνα στην περιοχή της Αν. Μεσογείου. Δεν υπάρχει καμιά τουρκική υφαλοκρηπίδα στη θαλάσσια περιοχή που βρίσκεται το «Oruc Reis». Αλλά ας πούμε και πέντε «άβολες αλήθειες» που μας αφορούν και που συνήθως δεν λέγονται. Σύντομα:

Αλήθεια πρώτη: Ενώ δεν υπάρχει τουρκική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, δεν υπάρχει και νόμιμα οριοθετημένη ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ στην εν λόγω περιοχή.

Είναι πια φανερό πως η υπογραφή της ελληνο-αιγυπτιακής συμφωνίας για την ΑΟΖ πυροδότησε μια νέα επικίνδυνη ελληνο-τουρκική κρίση. Ας ελπίσουμε πως και αυτή τη φορά θα αποφευχθούν τα χειρότερα, με την αυτοσυγκράτηση των δύο πλευρών και την παρέμβαση τρίτων. Διερωτάται όμως κανείς γιατί έπρεπε να προχωρήσουμε σε αυτή την κίνηση τώρα.
Η τουρκική αντίδραση ήταν απολύτως προβλέψιμη. Ασχετα από τον νόμιμο ή όχι χαρακτήρα της, η ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία αποτελεί προκλητική ενέργεια κατά της Τουρκίας, σε μια στιγμή που εμείς και η Αγκυρα, με τη βοήθεια της Γερμανίας, οδεύαμε προς το τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Οι φήμες γύρω από την επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών καλά κρατούν κι αυξάνουν τις πιθανότητες για μια επαναπροσέγγιση Ελλάδας - Τουρκίας. Κατά τα φαινόμενα εκεί οδηγούμαστε μετά την επιτυχή έκβαση της συνάντησης στο Βερολίνο, τη στάση της Γερμανίας και τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης στη διάρκεια μιας προμελετημένης κρίσης.

Μα τι είναι τελοσπάντων αυτές οι διερευνητικές. Μετά το Ελσίνκι, και ως αποτέλεσμα αυτού, η κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισε, τηρώντας τις δεσμεύσεις του Ελσίνκι, να ξεκινήσει διάλογο με την Τουρκία