Οι σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας βρίσκονται κυριολεκτικά επί ξυρού ακμής. Η ελληνική κυβέρνηση αντιδρά στις τουρκικές απειλές διά στόματος Νίκου Δένδια (6/9): «Απορρίπτουμε τα νεο-οθωμανικά νταηλίκια, δεν μας φοβίζουν…». Το συνεχές περιβάλλον εντάσεων συζήτησε σε τηλεφωνική επικοινωνία και με τον Κύπριο ομόλογό του Ι. Κασουλίδη. «Παρακολουθούμε με απογοήτευση και προβληματισμό την όξυνση της τουρκικής ρητορικής παραφροσύνης», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το κυπριακό ΥΠΕΞ (5/9).

Μετά το αδιανόητο εγχείρημα της παρακολούθησης του κινητού του Νίκου Ανδρουλάκη, είναι προφανές πως ισχύει στη χώρα μια νέα πολιτική πραγματικότητα. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Εχει πληγεί η εικόνα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, μαζί με εκείνη του διαβόητου «επιτελικού κράτους», που ήταν (ώς έναν βαθμό έστω) η ασπίδα της κυβέρνησης, και που τώρα έχει πλήρως εξαντληθεί ως υποτιθέμενο ανάχωμα. Αρα; Εχουμε ένα νέο τοπίο το οποίο περικλείεται στον ιδιότυπο τίτλο του παρόντος άρθρου.

Μετά µερικές εβδομάδες αποκαλύψεων και δημόσιου διαλόγου για το ζήτημα των υποκλοπών, μπορεί κανείς με ψυχραιμία να καταλήξει σε μερικές βασικές παραδοχές:

1. Το σκάνδαλο των υποκλοπών συνιστά μείζον ζήτημα για τη Δημοκρατία και βαριά προσβολή στο Σύνταγμα. Το θέμα είναι τόσο σοβαρό που αν μείνουν σκιές και δεν επέλθει η κάθαρση, απειλείται η δημοκρατική ομαλότητα.

Πώς καταλάβατε ότι το κινητό σας έχει επιμολυνθεί με το κακόβουλο λογισμικό Predator;

Την προηγούμενη Δευτέρα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με θεσμικό ρόλο πήραμε απόφαση και καταθέσαμε αίτημα στην ΑΔΑΕ ώστε να διερευνηθεί εάν τα τηλέφωνά μας παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ. Μετά τις αποκαλύψεις για τις παρακολουθήσεις Ανδρουλάκη και Κουκάκη έψαξα εάν είχα λάβει κάποιο SMS με ύποπτο σύνδεσμο. Μέσα σε χιλιάδες μηνύματα εντόπισα έξι που μου φάνηκαν ύποπτα. Τα έστειλα σε ειδικούς επιστήμονες με αντικείμενο την πληροφορική και την ασφάλεια των επικοινωνιών που συνεργάζονται με εργαστήρια του εξωτερικού.

Αυτό που είθισται να λέγεται κι ακούγεται ευχάριστα, ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δυναμώνει και αναπτύσσεται μέσα από τις κρίσεις της, ισχύει πλην αν / μέχρι να διαψευστεί. Αυτή τη φορά ο κίνδυνος διάψευσης δεν είναι αμελητέος.

Εν αρχή, περί της ενεργειακής κρίσης. Μπορεί να αντιμετωπιστεί υπό προϋποθέσεις. Μία, να αφεθούν στην άκρη οι ιδεοληψίες:

Αφού η κ. Ελίζαμπεθ Μαίρη Τρας «διαθέτει το σωστό σχέδιο για τη Μεγάλη Βρετανία», έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν οι κάτοικοι της χώρας, που, αφότου διολίσθησε στη μετριοπάθεια και έπαψε να φέρεται σαν να είναι ο πλανήτης όλος, φέρεται σαν να είναι ολόκληρη αυτάρκης ήπειρος. Γιατί να ανησυχούν ενώ επαινείται η νέα πρωθυπουργός τους; Μα επειδή τον έπαινό της έπλεξε ο προκάτοχός της κ. Μπόρις Τζόνσον, πολιτικός σπάνιας ευθυκρισίας, σοφός, φιλαλήθης και επιπλέον φιλέλλην – ή, τέλος πάντων, φίλος των ελληνικών ακρογιαλιών.