Στο συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς ο Φώτης Κουβέλης ενημέρωσε το Σώμα ότι ολοκληρώθηκαν οι διεργασίες για τη συγκρότηση Κέντρου Πολιτικού Προβληματισμού, με προορισμό να αποτελέσει ένα εργαστήριο σκέψης που θα συμβάλει στη διαρκή εμβάθυνση και ανανέωση των ιδεών της αριστεράς. Το Κέντρο φέρει το όνομα του αείμνηστου Μιχάλη Παπαγιαννάκη, ως ένδειξη ελάχιστης τιμής στο πρόσωπό του και τους αγώνες του, και, κυρίως, ως αναγνώριση του γεγονότος πως υπήρξε πρωτεργάτης μιας τέτοιας πρωτοβουλίας.

Η Επιστημονική Επιτροπή που ανέλαβε για τα επόμενα τρία χρόνια να προγραμματίσει και να οργανώσει τις εκδηλώσεις του Κέντρου αποτελείται από τους: Νίκο Αλιβιζάτο, Γεράσιμο Γεωργάτο, Γιώργο Γιαννουλόπουλο, Σταύρο Ζουμπουλάκη, Διονύση Καψάλη, Βάσω Κιντή, Δημήτρη Κυρτάτα, Αλέκο Λεβίδη, Σταύρο Λιβαδά, Λεωνίδα Λουλούδη, Αντώνη Μανιτάκη, Μάνο Ματσαγγάνη, Γιώργο Μήλια, Τάκη Παπαθεοδωρόπουλο, Γιάννη Παπαθεοδώρου, Στέφανο Πεσμαζόγλου, Μαρία Ρεπούση, Μιχάλη Τριανταφυλλίδη και Σόνια Τσιτήλου.

Σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία τα κόμματα λειτουργούν ανταγωνιστικά και συνεπώς είναι υποχρεωμένα να τονίζουν τις μεταξύ τους διαφορές για να διαλαλήσουν στη συνέχεια «ψηφίστε εμάς που έχουμε δίκιο κι όχι εκείνους που έχουν άδικο».

Επόμενο ήταν λοιπόν, μετά τη γέννηση της Δημοκρατικής Αριστεράς, να αρχίσουν οι αψιμαχίες ανάμεσα στο νέο κόμμα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι οποίες, λένε πολλοί, επιτείνουν την πολυδιάσπαση της Αριστεράς. Αλλά όπως και να ’χει το πράγμα, από αυτή την αντιδικία σίγουρα βγαίνει κάτι καλό: ορισμένες επιλογές που έχουν γίνει πολεμικές ιαχές μπαίνουν στο μικροσκόπιο της κριτικής σκέψης και αποσαφηνίζονται.

«Θα δείτε τη Μέρκελ να προσκυνάει την Παναγιά της Τήνου για να μην αποχωρήσει η Ελλάδα από την Eυρωζώνη». Είναι μία από τις δηλώσεις που είχε κάνει ο εκκεντρικός Αλέκος Αλαβάνος την επομένη του συλλαλητηρίου της 23ης Φεβρουαρίου, όταν είχε προκαλέσει την κοινή γνώμη με την προτροπή του να γίνει Ταχρίρ η πλατεία Συντάγματος.

Κάποιες στιγμές της Ιστορίας οι κοινωνικές αντιδράσεις μοιάζουν με τα φυσικά φαινόμενα: παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, καταστροφικές για το περιβάλλον και τις περιουσίες, απειλητικές για τη ζωή μας. Κανείς πολιτισμένος και σώφρων δεν ξορκίζει βεβαίως, ούτε καταριέται τα φυσικά φαινόμενα. Οι φυσικές επιστήμες τα καταγράφουν, τα μελετούν, τα αναλύουν, εξάγουν συμπεράσματα, θεσμοθετούν κάθε φορά νέους κανόνες που μας προφυλάσσουν από μελλοντικές συμφορές, όσο αυτό είναι δυνατόν

Προοδευτική στάση σε τούτη τη ζωή είναι να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να αλλάξεις. Να αναθεωρήσεις ιδέες, απόψεις και πρακτικές. Να είσαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα των καιρών. Να ενσωματώνεις τις αλλαγές αυτές και να προχωράς έτσι που να αλλάζεις συνεχώς στην προσπάθειά σου να μένεις ίδιος στον πυρήνα.

Διότι η ακινησία, ή άτεγκτη εμμονή στα ίδια και στα ίδια, δεν μπορεί να συνιστά αρετή. Δεν είναι καν σταθερότητα. Είναι τέλμα. Επιτέλους, ας πάψει αυτή η κακόηχη ωδή στη σταθερότητα στόχων και επιλογών σε προσωπικό ή πολιτικό επίπεδο. Η ακινησία, το τέλμα, δεν μπορεί επʼ ουδενί να συνιστά πρόοδο.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ οργανώνει το πρώτο συνέδριο της από 31 Μαρτίου έως 3 Απριλίου. Στο συνέδριο θα συμμετέχουν οι εκλεγμένοι σύνεδροι από 180 τοπικές και κλαδικές οργανώσεις από περίπου 5.500 μέλη σε όλη την Ελλάδα.Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το νέο κόμμα βρίσκεται στο κατώφλι εισόδου στη Βουλή αν και πρόκειται για καινούριο πολιτικό σχηματισμό, μόλις με 8 μήνες λειτουργίας και χωρίς κρατική οικονομική επιχορήγηση.

Σ’αυτή την κρίσιμη φάση για τη χώρα, τα αριστερά κόμματα αποφάσισαν να βγάλουν τα εσώψυχά τους, αφήνοντας τον αριστερό πολίτη μόνο κι απροστάτευτο.

Ο ΕΛΕΓΧΟΣ των αριστερών πολιτικών δεν μπορεί να γίνεται με ιστορική αυτο-αναφορικότητα. Πρέπει να γαλβανιστεί μέσα στο αμόνι των ανασυνθέσεων και στο εκστρατευτικό σώμα των ανοικτών οριζόντων και ανοικτών συνεργασιών και όχι της κλειστής (περικυκλωμένης ή και αγκυλωμένης) εσωστρέφειας.

Με σημαίες και ταμπούρλα αλλά και πέντε χιλιάδες αρχικούς οπαδούς η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη ίδρυσε λοιπόν την Κυριακή ένα νέο κόμμα στον κεντρώο δεξιό χώρο με φιλελεύθερες τάσεις. Σε αντίθεση με τη σαμαρική Νέα Δημοκρατία, η κυρία Μπακογιάννη είχε ψηφίσει το μνημόνιο (αλλά όχι και όλες τις πολιτικές που το συνοδεύουν) γιατί εκείνη την ώρα, την περασμένη άνοιξη, δεν υπήρχε άλλη εθνική επιλογή με εξαίρεση τη στάση πληρωμών του Δημοσίου.

ΣΕ πανελλαδική δημοσκόπηση της ΑLCO για την DEALnews που δημοσιεύεται σήμερα(19/11/10) στην πρόθεση ψήφου το ΠΑΣΟΚ προηγείται με 24,3% και η ΝΔ έχει 19,3%. Ακολουθεί το KKE με 7,4%, έπεται το ΛΑΟΣ με 4,3% και εν συνεχεία ο ΣΥΡΙΖΑμε 2,1%, οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ με 1,5%, και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ με 1,7%. Την εικόνα συμπληρώνουν το ΑΛΛΟ 3%, ΛΕΥΚΟ 6,8%, ΑΠΟΧΗ 20%, και ΔΞ/ΔΑ 8,8%.

...Οι ενδοαριστερές αντιπαραθέσεις δεν μας αφορούν, όπως δεν αφορούν και την κοινωνία. Ο κατακερματισμός της Αριστεράς είναι πραγματικό πρόβλημα, από τη στιγμή που δεν υπάρχει η πολιτική βούληση, ούτε καν για κοινή δράση. Ωστόσο, ο κατακερματισμός της Αριστεράς είναι απόρροια των μεγάλων διαφορών που επικρατούν μεταξύ του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της "Δημοκρατικής Αριστεράς".