Ο Λυκούδης να φτιάξει νέο κόμμα με όρους σύνθεσης

-Θα συμμετάσχει στις επόμενες εκλογές η ΔΗΜΑΡ ή θα έχει διαλυθεί;

Ν.Φ. Η Δημοκρατική Αριστερά σε λιγότερο από μήνα έχει Συνέδριο. Φαντάζομαι εκεί θα καθοριστούν πολλά. Την απάντηση στην ερώτησή σας νομίζω δεν την ξέρεις κανείς, ίσως μόνο ο Φώτης Κουβέλης μπορεί να απαντήσει.

-Εσείς τι θα κάνετε; Θα πάτε στο συνέδριο της ΔΗΜΑΡ; Θα μείνετε στην ΚΟ της ΔΗΜΑΡ;

Ν.Φ. Στο Συνέδριο της ΔημΑρ δεν θα πάω και το έχω κάνει σαφές από τον Ιούνιο. Στην δραματική Κεντρική Επιτροπή που έγινε μετά το καταστροφικό αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, ζήτησα να παρθούν αποφάσεις άμεσα, χωρίς συνέδρια και εσωστρέφεια, με άνοιγμα προς την κοινωνία και σαρωτικές αλλαγές ανανέωσης μέσα στην παράταξη, με κύριο το στίγμα της ανανέωσης και την ταυτόχρονη καταγραφή των όποιων λανθασμένων επιλογών. Με στροφή του τιμονιού και επόμενο βασικό στόχο το σαφές πολιτικό πρόσωπο και την κρυστάλλινη πολιτική στόχευση. Η πρόταση δεν έγινε δεκτή. Άρα Συνέδριο θεωρώ πως δεν έπρεπε να υπάρξει. Ούτε εσωστρέφεια. Και δεν θα συμμετέχω άλλο σε τέτοιες διαδικασίες εσωτερικής χρήσεως.

Όσο αφορά την ΚΟ της ΔημΑρ, συνεχίζω να παλεύω για μια διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων. Είναι γνωστές άλλωστε οι ριζικές διαφωνίες μου σε επιλογές που έχουν γίνει, κυρίως τον τελευταίο χρόνο. Όταν και αν θα θεωρήσω πως πια δεν υπάρχουν περιθώρια προσπάθειας, θα πάρω και γω τις αποφάσεις μου. Η αξιοπρέπεια, πολιτική και προσωπική, αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα σε κάθε περίπτωση.

-Θα πρέπει η Μεταρρυθμιστική Τάση και ο Σπύρος Λυκούδης να πάρουν μέρος στο συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης;

Ν.Φ. Ο Σπύρος αποκλειστικά θα πρέπει να απαντήσει σε αυτό. Αν με ρωτάτε αν εγώ πολιτικά συμφωνώ με μια τέτοια κίνηση και αν θα τον συμβούλευα να το κάνει , θα σας έλεγα σαφώς πως όχι. Ένα συνέδριο με όνομα-βιτρίνα, που το συγκαλεί μόνο του το ΠΑΣΟΚ, είναι συνέδριο που αφορά μόνο εκείνο.

-Θα είχε νόημα (η Μεταρρυθμιστική Τάση και ο Σπύρος Λυκούδης) να προχωρήσουν στη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα;

Ν.Φ. Θα είχε νόημα το εγχείρημα τους μόνο αν προχωρήσουν στην δημιουργία νέου πολιτικού φορέα, με συγκεκριμένες προτεραιότητες ως θέσεις, με διάθεση και στόχευση για γενικότερες συμπράξεις. Με όρους σύνθεσης. Προσωπικά δεν θεωρώ πως σε καιρούς κρίσης πρέπει να σηκώνει ο καθένας το μπαϊράκι του και να διεκδικεί την μοναδική του αλήθεια. Τα προβλήματα είναι ανυπέρβλητα και η πολιτική και ανθρωπιστική κρίση πρέπει να μπει πάνω από κάθε επιμέρους επιβεβαίωση των πολιτικών «εγώ» αυτής της χώρας. Αυτά τα «εγώ» ήταν –και δυστυχώς θα είναι- καταστροφικά. Οι συνεργασίες μπορεί να είναι ο δύσκολος δρόμος αλλά οι ευρύτερες συναινέσεις και η πολιτική με όρους κοινής λογικής αποτελούν το ζητούμενο. Ο Σπύρος Λυκούδης νομίζω πως μπορεί να αναλάβει τέτοιου είδους ρόλο. Δεν σας κρύβω πως αυτός πάντα θα ήθελα να είναι και ο ρόλος της ΔημΑρ, αλλά κάποιοι επέλεξαν την κομματική απομόνωση.

-Εχει βάση η εκτίμηση ότι η ΔΗΜΑΡ διολισθαίνει προς τον ΣΥΡΙΖΑ;

Ν.Φ. Το κακό με την ΔημΑρ ήταν πως διαρκώς προς τα κάπου έπρεπε να διολισθαίνει. Αυτό επετράπη ως αίσθηση σε πολιτικό, ιδεολογικό και δημοσιογραφικό επίπεδο και άρχισε να εισχωρεί στην συνείδηση του κόσμου, ως προς τον ρόλο του Κόμματος. Η αριστερά νοσεί από τις επιμέρους τάσεις και διολισθήσεις… «προς τα κάπου». Παντού πρέπει να υπάρχουν ταμπέλες. Για τους νέους ανθρώπους και για όσους δεν είναι στις κομματικές διαδικασίες αυτά αποτελούν αστείους και μη χρήσιμους διαχωρισμούς. Προσωπικά θεωρώ ότι το κάθε πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως αυθύπαρκτο στο πλαίσιο μιας γενικότερης στόχευσης για την κοινωνία και τον Τόπο και όχι με όρους επιμέρους «υποκατηγοριών» κομματικής στρατηγικής. Και δυστυχώς είναι τόσο σημαντικά τα προβλήματα στην παρούσα συγκυρία που είναι λάθος ολέθριο να έχεις παρωπίδες λειτουργίας «μικρόκοσμου».

-Δεν θα ήταν σωστό να παραδώσει την έδρα του ο Σπύρος Λυκούδης;

Ν.Φ. Το θέμα της έδρας είναι βαθιά προσωπικό αλλά και συνταγματικό. Είχα δηλώσει και παλαιότερα πως με αφορμή την Συνταγματική Αναθεώρηση θα πρέπει να γίνει μια θεσμική συζήτηση για τον ρόλο του βουλευτή και την σχέση εξάρτησής του ή μη από το Κόμμα που προέρχεται. Αυτό που γίνεται για μένα αποτελεί παρωδία δημοκρατίας. Και στο ερώτημα αν θέλουμε βουλευτές πιόνια ή βουλευτές που θα μπορούν να ασκούν πολιτικές πιέσεις και να αναδιαμορφώνουν και συνδιαμορφώνουν πολιτικές αξίες και δεδομένα, εγώ σαφώς επιζητώ το δεύτερο. Γενικά η λειτουργία των Κομμάτων είναι προβληματική στην Ελλάδα –στο εξωτερικό, από τις παραστάσεις που έχω, τα πράγματα είναι πολύ πιο «ανοιχτά» για τους εκλεγμένους αντιπροσώπους. Η έδρα Επικρατείας είναι βέβαια και από μόνη της μια ξεχωριστή περίπτωση.

-Πρέπει να επανεκλεγεί πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ ο Φώτης Κουβέλης;

Ν.Φ. Πρέπει να επανεκλεγεί όποιος ψηφιστεί από τους Συνέδρους. Για το αν έπρεπε τώρα να έχει καν παραιτηθεί, την ταπεινή μου γνώμη την είχα πει ανοιχτά, δημόσια και στα όργανα: oκάθε Πρόεδρος μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα, την επομένη των εκλογών κιόλας, πρέπει είτε να παραιτηθεί οριστικά, είτε να πάρει όλη την κατάσταση «πάνω» του, αναγνωρίζοντας λάθη, καταθέτοντάς τα δημόσια, αποδίδοντας ευθύνες και προχωρώντας σε επανεκκίνηση. Από το μηδέν. Και αυτό το δεύτερο θεωρούσα πως έπρεπε να έχει γίνει στην δική μας περίπτωση, τον Μάιο, για να δοθεί το περιθώριο μιας ακόμη ευκαιρίας, ώστε να ανακτήσει η ΔημΑρ την εμπιστοσύνη του κόσμου.

-Υπάρχει ελπίδα για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς;

Ν.Φ. Όχι άλλη «κεντροαριστερά», λέει δυστυχώς ο κόσμος. Ο χώρος που θα μπορούσε να αποτελέσει την πολιτική ελπίδα και πνοή της χώρας, τείνει να γίνει «σύντομο ανέκδοτο». Αυτό όμως πιστεύω ακράδαντα πως έχει να κάνει με το πώς λειτουργούσε ως τώρα το πολιτικό σύστημα. Και με τα πρόσωπα φυσικά που το υπηρετούσαν. Άρα θεωρώ βαθιά πως υπάρχει ελπίδα, αλλάζοντας νοοτροπία, ανανεώνοντας το πολιτικό προσωπικό, την κουλτούρα του, βάζοντας μπροστά λύσεις και όχι εγωισμούς. Βάζοντας μπροστά μεταρρυθμίσεις με κοινωνικό πρόσημο.

-Μήπως ο τρίτος πόλος πρέπει να φτιαχτεί γύρω από το Ποτάμι;

Ν.Φ. Όπως σας περιέγραψα και πριν ο τρίτος πόλος πρέπει να φτιαχτεί γύρω από πολιτικές προτεραιότητες, κοινές συναινέσεις και κυρίως λύσεις στα προβλήματα. Αυτό δεν θεωρώ πως μπορεί να το δώσει, αυτή την στιγμή, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η πόλωση, ένας φορέας από μόνος του. Χρειάζονται συνεννόηση και συναινέσεις.

-Γιατί όχι μια συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ;

Ν.Φ. Το ΠΑΣΟΚ για μένα προσωπικά αποτελεί μια τεράστια σελίδα, ένα τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο του παρελθόντος, με ανεξίτηλη την σφραγίδα του στο σήμερα.

Αλλά αποτελεί ακριβώς αυτό: παρελθόν. Και το σήμερα που βιώνουμε προσωπικά δεν το θέλω, θεωρώ πως πρέπει να αλλάξει ριζικά. Με ανανέωση μόνο αντιμετωπίζονται καταστάσεις όπως αυτήν που έχουμε βυθιστεί. Τα φρέσκα υλικά είναι απαραίτητα. Και οι άφθαρτοι άνθρωποι.

-Θα ψηφίζατε πρόεδρο της Δημοκρατίας από τη δεξιά προκειμένου να μη γίνουν εκλογές;

Ν.Φ. Θα ψηφίσω αποκλειστικά πρόσωπο που θα θεωρώ πως έχει την αξιοσύνη για αυτό το ύπατο αξίωμα. Η πολιτική σταθερότητα είναι κάτι που πρέπει αναμφίβολα να μπει στο ζύγισμα, αλλά και πάλι με όρους θεσμικούς. Αρνούμαι, δεν θέλω και δεν θα συμμετάσχω σε οποιοδήποτε πολιτικό παιχνίδι γύρω από τους θεσμούς. Στην Ελλάδα τείνουμε να τα ισοπεδώνουμε όλα. Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για την δημοκρατία.

Στο ίδιο πνεύμα με όσα περιέγραψα παραπάνω, θα ήταν πολύ ουσιαστική μια κουβέντα για τον «διακοσμητικό» ρόλο του Προέδρου, με όρους Συνταγματικής Αναθεώρησης. Η ψήφιση του Προέδρου της Δημοκρατίας από την βάση, από τους πολίτες, θεωρώ πως θα πρόσδιδε και πάλι ουσία και αξία στον ρόλο του, ως θεσμικού ρυθμιστή.