Οι εξελίξεις στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία

Καθώς το Brexit και οι ευρωεκλογές πλησιάζουν, οι ανακατατάξεις στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας εντείνονται. Η πίεση που υφίσταται η μια από τις βασικές παρατάξεις της λεγόμενης Κοινωνικής Δημοκρατίας (Συντηρητικοί, Σοσιαλιστές και Φιλελεύθεροι) είναι ασφυκτική. Ας δούμε μερικά παραδείγματα των πρόσφατων εξελίξεων σε κάποιες από τις χώρες της ΕΕ και τις αιτίες τους.

Στην Ισπανία το PSOE κατόρθωσε με τις κινήσεις του να εκτοπίσει τη συντηρητική παράταξη. Ο κ. Σάντσες έγινε πρωθυπουργός κατέχοντας μόνο το ¼ των εδρών της Βουλής. Στο μικρό χρονικό διάστημα που κυβερνά είδε τα ποσοστά του κόμματός του να εκτοξεύονται, ενώ η δεξιά παράταξη του κ. Ραχόι να καταποντίζεται. Η φιλολαϊκή πολιτική που άσκησε με την προσεκτική έξοδο από τη λιτότητα και η στροφή στον διάλογο με την αποσχιστική κυβέρνηση της Καταλωνίας είχε αποτελέσματα που καταγράφονταν στις δημοσκοπήσεις. Ομως, η «ανίερη» συμμαχία με τους Kαταλανούς, τους Βάσκους και τους σε βαθιά κρίση ευρισκόμενους ελέω Μαδούρο Podemos απεδείχθη εφήμερη. Μετά την ήττα του PSOE στο προπύργιό του, την Ανδαλουσία, και την έναρξη της δίκης κάποιων από τους Καταλανούς ηγέτες της απόσχισης, η «ανίερη» συμμαχία κατέρρευσε.

Γερμανία: Στις πρόσφατες εκλογές το SPD απώλεσε το 50% της δύναμής του, με αποτέλεσμα το συγκυβερνών κόμμα να προετοιμάζεται για αριστερή στροφή και έξοδο από την κυβέρνηση. Οι λόγοι της ήττας αποδίδονται στην απώλεια μεγάλου μέρους της εκλογικής του βάσης στις βιομηχανικές περιοχές. Η στασιμότητα μισθών και συντάξεων, ο φόβος απώλειας θέσεων εργασίας λόγω του ψηφιακού μετασχηματισμού, καθώς και η διαλλακτική μεταναστευτική πολιτική εκτιμάται ότι είναι οι κύριες αιτίες που οδηγούν το ένα από τα δύο παραδοσιακά κόμματα στην παρακμή.

Γαλλία: Το άλλοτε πανίσχυρο κόμμα του Μιτεράν βρίσκεται στα όρια της εξαφάνισης με ποσοστά κάτω του 7%. Η μετεωρική άνοδος του Μακρόν και η δυσαρέσκεια από την άνευρη προεδρία Ολάντ θεωρούνται βασικές αιτίες της ήττας.

Ιταλία: Δύο νέα λαϊκιστικά και αντιευρωπαϊκά κόμματα κυριαρχούν έχοντας εξουθενώσει τις μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις. Οι σοσιαλιστές αμήχανοι αναζητούν ηγεσία και παρακολουθούν αμήχανοι τις διαδοχικές διαψεύσεις των «νέων και άφθαρτων» αντιευρωπαίων και την υφεσιακή πορεία της οικονομίας.

Βρετανία: Πριν από ένα χρόνο η Μέι προκήρυξε πρόωρες εκλογές θεωρώντας ότι θα αυξήσει την κοινοβουλευτική της ομάδα με σύνθημα «Brexit σημαίνει Brexit». Ενα χρόνο μετά η εικόνα του Κόρμπιν έχει υποστεί φθορά πρωτοφανή. Η αμφιλεγόμενη στάση του απέναντι στο Brexit, οι εθνικοποιήσεις που επαγγέλλεται και η στάση του απέναντι στον Μαδούρο και στον σιωνισμό είναι κάποιοι από τους λόγους της υποχώρησής του στις εκλογικές προτιμήσεις των Βρετανών.

Η Ευρώπη βρίσκεται σε υπαρξιακή κρίση για πολλούς λόγους. Μαζί της και τα κόμματα της «φιλελεύθερης δημοκρατίας». Προϋπόθεση για να μη διαλυθεί είναι η προσαρμογή των δυνάμεων της ομαλότητας στις απαιτήσεις της εποχής. Και βεβαίως η «ανακάλυψη» μιας νέας γλώσσας που να ανταποκρίνεται τις ανάγκες των κοινωνιών για ασφάλεια και μείωση των ανισοτήτων, καθώς και διαρκής εγρήγορση στον πόλεμο με τον ανορθολογισμό και τα ψεύδη που χρησιμοποιεί ο αντίπαλος, που στην πραγματικότητα είναι ο εχθρός των αξιών της Ενωσης.