Και τώρα τι;

Οι αντιλήψεις, οι απόψεις που έφεραν τη Χ.Α. είναι πάντα εδώ: μίσος στο διαφορετικό, ξενοφοβία, ρατσισμός, εθνικισμός

Η7η Οκτωβρίου ήταν μια μεγάλη νίκη ενάντια στον φασισμό και στα παρακλάδια του. Μια καθυστερημένη, αλλά οφειλόμενη δικαίωση για τις οικογένειες των θυμάτων Αλίμ Α. Μάναν, Σαχζάτ Λουκμάν, Παύλου Φύσσα και όλων όσων υπέστησαν την ωμή βία της Χρυσής Αυγής. Η απόφαση, εξάλλου, δημιουργεί ηθικό προηγούμενο για όλη την Ευρώπη.

Τι υπάρχει όμως μετά; Η Χρυσή Αυγή μπορεί να καταδικάστηκε, αλλά ο χρυσαυγιτισμός είναι πάντα παρών: στα Καμένα Βούρλα, στη δολοφονία του Ζακ, στους «νοικοκυραίους» της διπλανής πόρτας που μισούν ό,τι δεν γνωρίζουν.

Δεν πρέπει, μέσα στην ευφορία της απόφασης, να ξεχνάμε ότι η Χ.Α. ψηφίστηκε από «κανονικούς» πολίτες. Οι ιδέες της ξεπερνούν το πολιτικό μόρφωμα και υπάρχουν συγκεκαλυμμένες παντού, σε πολλές αποχρώσεις, ενώ οι ρίζες της υπάρχουν ακόμη στην ελληνική κοινωνία. Τις θρέφει η εκάστοτε κρίση. Σε μια νέα κρίσιμη συγκυρία ο φασισμός θα βρει τις ρωγμές του συστήματος για να σηκώσει κεφάλι. Οικονομική κρίση, μετανάστευση, κρίση θεσμών, κρίση δημοκρατίας, παγκοσμιοποίηση ταΐζουν το τέρας. Πόσο είμαστε έτοιμοι να αντισταθούμε;

Πέρα από τους πανηγυρισμούς, η χώρα οφείλει να κοιτάξει το πρόσωπό της στον καθρέφτη: το πολιτικό, μιντιακό σύστημα, στην πλειονότητά του, για χρόνια αντιμετώπισε τη Χ.Α. ως «ακόμα ένα κόμμα» και με πλαδαρότητα και έλλειψη δημοκρατικών αντανακλαστικών συνομίλησε μαζί της, «χαριεντίστηκε» μαζί της. Οι πολίτες, από την άλλη, εκτός συγκεκριμένων εξαιρέσεων, έδειξαν μια ανεπίτρεπτη ανοχή. Η Χ.Α. εύρισκε ευήκοα ώτα με αντισυστημικά μηνύματα ακριβώς την ώρα που η δημοκρατία μας είχε περιέλθει σε περιδίνηση.

Όμως αυτή η δημοκρατία μας δεν είναι δεδομένη, ούτε στατική. Είναι μια συνεχής διαδικασία που οφείλει να επιβεβαιώνεται καθημερινά. Που πρέπει εκπαιδεύει ενεργούς πολίτες, να τους μαθαίνει να αντιστέκονται και να την προασπίζουν, που δεν τους κοιμίζει αυξάνοντας καθημερινά τη δόση του δηλητήριου ώστε στο τέλος να έχουν «πεθάνει» χωρίς να το γνωρίζουν.

Οι αντιλήψεις, οι απόψεις που έφεραν τη Χ.Α. είναι πάντα εδώ: μίσος στο διαφορετικό, ξενοφοβία, ρατσισμός, εθνικισμός. Η ιδεολογία της είναι παρούσα στη σημερινή Ελλάδα. Κάπως ενοχική πλέον, αλλά παρούσα. Με την ανοχή του κράτους, του συστήματος, όλων μας. Κάθε μέρα ερχόμαστε αντιμέτωποι. Κάθε μέρα συνεχίζει να δοκιμάζεται η αντοχή τής δημοκρατίας σε μικρές ή μεγάλες μάχες.

Ο φόρος αίματος που πληρώθηκε για να «καταλάβουμε» είναι πολύ μεγάλος, είναι δυσβάσταχτος. Όταν περάσουν οι δικαιολογημένοι πανηγυρισμοί, ας μην ξαναγυρίσουμε στη βολική χαύνωσή μας. Το τέρας παραμένει παρόν, αν και κρυμμένο. Η συνεχιζόμενη πολυεπίπεδη κρίση το φέρνει ανατριχιαστικά κοντά. Ας κάνουμε πράξη το «Ποτέ ξανά» με καθημερινό αγώνα ενάντια σε ό,τι τρέφει τον φασισμό, αντιμετωπίζοντας όμως και τους θύλακες που το συντηρούν.