«Λεφτά για την Παιδεία (και την Υγεία) και όχι για το ΝΑΤΟ»

Φρεγάτες από τους Αμερικανούς, αεροπλάνα από τους Γάλλους, τανκς από τους Γερμανούς και δεν ξέρω τι άλλο και από ποιους. Θα εξοπλιστεί η χώρα ώστε να κερδίσει το χαμένο έδαφος, να δικαιολογήσει τον τίτλο που κατέχει (δεύτερη στο ΝΑΤΟ στις αμυντικές δαπάνες) και να μπορεί να κοιτάζει στα μάτια χωρίς φόβο τον προαιώνιο αντίπαλο που μας απειλεί.

Αυτή η ιστορία είναι τόσο παλιά όσο και το ελληνικό κράτος. Ανταγωνισμός ανελέητος. Αεροπλάνα αυτοί, αεροπλάνα και εμείς. Αντιτορπιλικά αυτοί, υποβρύχια που δεν εντοπίζονται εμείς. Μεγάλο στρατό αυτοί, προσλήψεις χιλιάδων επαγγελματιών και αύξηση της στρατιωτικής θητείας εμείς. Ποιος θα βγει κερδισμένος και ποιος ζημιωμένος είναι γνωστό. Οι λαοί θα πληρώνουν για χρόνια τα σύγχρονα οπλικά συστήματα και τις υπερτιμολογήσεις που θα προστεθούν στο αρχικά συμφωνημένο ποσό.

Θα ωφεληθούν τα ξένα κράτη-παραγωγοί και οι εταιρείες τους που θα πουλήσουν σε μας και τους γείτονες την πλουμιστή πραμάτεια τους, τάζοντας ψηφίσματα, μεσολάβηση για την εκτόνωση των κρίσεων και διπλωματική υποστήριξη στους διεθνείς οργανισμούς. Από κοντά οι μεσάζοντες με τις νόμιμες (;) προμήθειες και οι παρατρεχάμενοι με τις παχυλές μίζες. Οι κρίσεις, πραγματικές ή στημένες, γεμίζουν τις τσέπες των επιτήδειων, αδειάζουν τα πορτοφόλια των πολιτών, φουσκώνουν τους λογαριασμούς των μεσαζόντων στους φορολογικούς παραδείσους, εκτοξεύουν το χρέος, φουντώνουν τη διαφθορά, εκμαυλίζουν τμήματα του πολιτικού προσωπικού.

Σύμφωνα με τις εκθέσεις των διεθνών οργανισμών, μία από τις αιτίες της χρεοκοπίας της οικονομίας μας ήταν τα τεράστια ποσά που δαπανήθηκαν στους εξοπλισμούς (οι δύο αγορές του αιώνα) και, όπως αναφέρει ο ΟΟΣΑ, στο πεδίο αυτό υπήρξαν εκτεταμένες εστίες διαφθοράς. Οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ διέπρεψαν σ’ αυτό το άθλημα. Στελέχη και των δύο κομμάτων βρέθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, κάποια και στη φυλακή.

Την ίδια ώρα στα σχολεία υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις εκπαιδευτικών, οι αίθουσες δεν φτάνουν με συνέπεια να συνωστίζονται οι μαθητές. Τα νοσοκομεία, με πολλά προβλήματα σε όλα τα επίπεδα, αντί να ενισχυθούν με πόρους για να αναβαθμίσουν την υλικοτεχνική υποδομή τους και με προσλήψεις μόνιμου νοσηλευτικού προσωπικού, θα βολευτούν όπως όπως με τις δωρεές φιλάνθρωπων ιδρυμάτων και για ένα εξάμηνο, που μπορεί να γίνει δωδεκάμηνο, με ιδιώτες γιατρούς οι οποίοι θα εισπράττουν μισθούς μεγαλύτερους απ’ αυτούς που παίρνουν οι απασχολούμενοι στο ΕΣΥ, θα είναι αφορολόγητοι και θα κρατούν ταυτοχρόνως σε λειτουργία τα ιατρεία τους. Τι προέχει στην παρούσα φάση; Δημόσια Υγεία και Παιδεία ή εθνική ασφάλεια; Ψευτοδίλημμα. Μια σοβαρή κυβέρνηση οφείλει να βρει τη χρυσή τομή.

Και το ένα πεδίο (δημόσια Υγεία, δημόσια Παιδεία) χρειάζεται βοήθεια και το άλλο (αμυντική θωράκιση) δεν πρέπει να μείνει χωρίς στήριξη. Η κυβέρνηση όμως προσπαθεί με μπαλώματα να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις στη δημόσια Υγεία και την Παιδεία, ενώ δεν τσιγκουνεύεται τα χρήματα για να καλύψει τα κενά στην άμυνα. Πρόκειται για ιδεολογική επιλογή. Δημόσιο χρήμα καλείται να δώσει στην Υγεία και την Παιδεία, δημόσιο χρήμα και στην άμυνα. Ούτε με τη δημόσια Υγεία ούτε με τη δημόσια Παιδεία τα πηγαίνει καλά. Το πρόγραμμά της είναι σαφές. Ως προς αυτό ουδείς μπορεί να την εγκαλέσει για ασυνέπεια.

Θεωρεί ότι γίνονται σπατάλες, υπάρχει μπόλικη γραφειοκρατία, απασχολείται περισσότερο προσωπικό απ’ αυτό που είναι απαραίτητο, οπότε δεν υπάρχει λόγος να αυξηθεί, και δεν διστάζει να δείξει με λόγια και με έργα την προτίμησή της στις ιδιωτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις συγκεκριμένες περιοχές. Γι’ αυτό και δεν τις ακούμπησε όλους αυτούς τους μήνες, αντιθέτως τις άφησε ανεξέλεγκτες να κερδοσκοπούν παίζοντας με την αγωνία των πολιτών.

Ούτε συνταγογράφηση των τεστ ούτε διατίμηση ούτε επίταξη ιδιωτικών μονάδων ούτε αξιοποίηση κτιρίων για να αυξηθούν οι αίθουσες διδασκαλίας ούτε βοηθήματα για να αποκτήσουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές τα παιδιά των φτωχών οικογενειών. Παρά το γεγονός ότι το έκαναν άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια, παρά το γεγονός ότι της το ζήτησαν εκτός από τα κόμματα της αντιπολίτευσης ακόμη και δικοί της άνθρωποι-βουλευτές, γιατροί, καθηγητές, δάσκαλοι, πανεπιστημιακοί. Εξαιρετικά επίκαιρο το… βέβηλο σύνθημα που φώναζε στις διαδηλώσεις το κάποτε θαλερό φοιτητικό κίνημα: «Λεφτά για την Παιδεία (και την Υγεία) και όχι για το ΝΑΤΟ».