Τι συμφέρει την Κίνα;
Γιώργος Καπόπουλος, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Δημοσιευμένο: 2023-02-23
Εχει η Κίνα ως επείγουσα προτεραιότητα τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία; Εχει η Κίνα λόγο να ταυτιστεί με τη Ρωσία σε ένα αντιαμερικανικό μέτωπο;
Ο πόλεμος στην Ουκρανία εμπεριέχει τον κίνδυνο ενός ανεξέλεγκτου ντόμινο αποσταθεροποίησης με ολέθριες συνέπειες για το παγκόσμιο εμπόριο και τις επενδύσεις, άρα η παράτασή του ανησυχεί το Πεκίνο.
Η παραπάνω διαπίστωση δεν αναιρεί την ανακούφιση της κινεζικής πλευράς να παρακολουθεί την ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή των ΗΠΑ στην Ουκρανία, με κορυφαίο δείγμα γραφής τη δήλωση Μπάιντεν ότι η Ρωσία δεν θα νικήσει στην Ουκρανία.
Η εμπλοκή μέσω Ουκρανίας των ΗΠΑ σε ένα συνολικό μπρα ντε φερ με τη Ρωσία εκ των πραγμάτων, πέραν της ρητορικής και της επικοινωνίας, οριοθετεί, αν δεν ακυρώνει, την κατά προτεραιότητα στοχοποίηση της Κίνας από την Ουάσινγκτον.
Χωρίς την αντιπαλότητα με τη Ρωσία, που καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος της στρατηγικής προβολής ισχύος των ΗΠΑ, η πίεση προς την Ευρώπη να μειώσει την εξάρτησή της από το διμερές εμπόριο με το Πεκίνο και τις κινεζικές επενδύσεις θα ήταν ασφυκτική.
Σήμερα, η Κίνα παρουσιάζεται ως η ανθεκτική σε όλα τα απρόοπτα ατμομηχανή της παγκόσμιας ανάπτυξης, ως εγγυήτρια της παγκοσμιοποίησης.
Η στάση της στη σύρραξη της Ουκρανίας με βάση τα παραπάνω δεν μπορεί παρά να είναι η αποφυγή επιλογής στρατοπέδου και στον βαθμό που αυτό είναι δυνατόν, η διαμεσολάβηση.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πριν από έναν χρόνο βρήκε τις ΗΠΑ να έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους σε μια ευρύτερη αντικινεζική συμμαχία στην περιοχή Ινδικού-Ειρηνικού με πυρήνα την AUKUS, την τριμερή συμμαχία ΗΠΑ, Ηνωμένου Βασιλείου και Αυστραλίας.
Η Κίνα έχει κάθε λόγο να περιμένει στη γωνία την εξέλιξη της σύγκρουσης ΗΠΑ-Ρωσίας, έχοντας επίγνωση ότι οι παρενέργειές της στην ευρωπαϊκή οικονομία θα αυξήσουν το περιθώριο των ελιγμών της στις σχέσεις με τη Γηραιά Ηπειρο.
Στα παραπάνω υπάρχουν δύο βαρύνουσες μεταβλητές: η πιθανότητα, δηλαδή, θερμών επεισοδίων στη Νότια Σινική Θάλασσα και στα Στενά της Ταϊβάν, αλλά και στην Κορεατική Χερσόνησο, αν υποθέσουμε ότι το Πεκίνο δεν μπορέσει να κατευνάσει την Πιονγιάνγκ.
Τούτων λεχθέντων, η ασυμμετρία μεταξύ Κίνας-Ρωσίας στην οικονομική ισχύ είναι τόσο κραυγαλέα ώστε να αποθαρρύνει τη Μόσχα να εμπλακεί ως ήσσων εταίρος σε μια στενή Ειδική Σχέση με το Πεκίνο.
Μια Ειδική Σχέση που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε επιθετική εξαγορά στρατηγικών τομέων της ρωσικής οικονομίας.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία εμπεριέχει τον κίνδυνο ενός ανεξέλεγκτου ντόμινο αποσταθεροποίησης με ολέθριες συνέπειες για το παγκόσμιο εμπόριο και τις επενδύσεις, άρα η παράτασή του ανησυχεί το Πεκίνο.
Η παραπάνω διαπίστωση δεν αναιρεί την ανακούφιση της κινεζικής πλευράς να παρακολουθεί την ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή των ΗΠΑ στην Ουκρανία, με κορυφαίο δείγμα γραφής τη δήλωση Μπάιντεν ότι η Ρωσία δεν θα νικήσει στην Ουκρανία.
Η εμπλοκή μέσω Ουκρανίας των ΗΠΑ σε ένα συνολικό μπρα ντε φερ με τη Ρωσία εκ των πραγμάτων, πέραν της ρητορικής και της επικοινωνίας, οριοθετεί, αν δεν ακυρώνει, την κατά προτεραιότητα στοχοποίηση της Κίνας από την Ουάσινγκτον.
Χωρίς την αντιπαλότητα με τη Ρωσία, που καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος της στρατηγικής προβολής ισχύος των ΗΠΑ, η πίεση προς την Ευρώπη να μειώσει την εξάρτησή της από το διμερές εμπόριο με το Πεκίνο και τις κινεζικές επενδύσεις θα ήταν ασφυκτική.
Σήμερα, η Κίνα παρουσιάζεται ως η ανθεκτική σε όλα τα απρόοπτα ατμομηχανή της παγκόσμιας ανάπτυξης, ως εγγυήτρια της παγκοσμιοποίησης.
Η στάση της στη σύρραξη της Ουκρανίας με βάση τα παραπάνω δεν μπορεί παρά να είναι η αποφυγή επιλογής στρατοπέδου και στον βαθμό που αυτό είναι δυνατόν, η διαμεσολάβηση.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πριν από έναν χρόνο βρήκε τις ΗΠΑ να έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους σε μια ευρύτερη αντικινεζική συμμαχία στην περιοχή Ινδικού-Ειρηνικού με πυρήνα την AUKUS, την τριμερή συμμαχία ΗΠΑ, Ηνωμένου Βασιλείου και Αυστραλίας.
Η Κίνα έχει κάθε λόγο να περιμένει στη γωνία την εξέλιξη της σύγκρουσης ΗΠΑ-Ρωσίας, έχοντας επίγνωση ότι οι παρενέργειές της στην ευρωπαϊκή οικονομία θα αυξήσουν το περιθώριο των ελιγμών της στις σχέσεις με τη Γηραιά Ηπειρο.
Στα παραπάνω υπάρχουν δύο βαρύνουσες μεταβλητές: η πιθανότητα, δηλαδή, θερμών επεισοδίων στη Νότια Σινική Θάλασσα και στα Στενά της Ταϊβάν, αλλά και στην Κορεατική Χερσόνησο, αν υποθέσουμε ότι το Πεκίνο δεν μπορέσει να κατευνάσει την Πιονγιάνγκ.
Τούτων λεχθέντων, η ασυμμετρία μεταξύ Κίνας-Ρωσίας στην οικονομική ισχύ είναι τόσο κραυγαλέα ώστε να αποθαρρύνει τη Μόσχα να εμπλακεί ως ήσσων εταίρος σε μια στενή Ειδική Σχέση με το Πεκίνο.
Μια Ειδική Σχέση που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε επιθετική εξαγορά στρατηγικών τομέων της ρωσικής οικονομίας.