Μια μοναδική ευκαιρία...

Γιάννης Παντελάκης, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2004-05-28


Δύο εβδομάδες και δυο ημέρες απέμειναν μέχρι τις ευρωεκλογές, και τίποτα δεν μας θυμίζει πως πρόκειται για μια εκλογική αναμέτρηση. Ούτε πανό ούτε συγκεντρώσεις ούτε συνθήματα ούτε καν οι περίφημες τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις και κοκορομαχίες. Να είναι οι πρόσφατες εθνικές εκλογές που μας έχουν κουράσει; Να είναι τα κομματικά επιτελεία, που δεν βρίσκουν πρόσφορα και ελκυστικά συνθήματα και τρόπους για να διεγείρουν το ενδιαφέρον μας; Να είναι η απαξίωση της πολιτικής στα μάτια των πολιτών; Μάλλον το τελευταίο πρέπει να το αποκλείσουμε. Αλλωστε, στις εκλογές του Μαρτίου η αποχή δεν ήταν μεγάλη -συγκριτικά με άλλες αναμετρήσεις- και η πλειονότητα των πολιτών έδειξε ενδιαφέρον. Ισως στις δύο άλλες αιτίες πρέπει να αναζητήσουμε απαντήσεις για το φαινόμενο, ίσως ακόμη και στο γεγονός ότι πρόκειται για ευρωεκλογές, για εκλογές δηλαδή που δεν αλλάζουν κυβερνήσεις, δεν επηρεάζουν καθοριστικά τα πολιτικά πράγματα στο εσωτερικό της χώρας.

Είναι όμως έτσι; Το Ευρωσύνταγμα, που συζητείται έντονα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν μας αφορά; Οι αποφάσεις που παίρνει η Ε.Ε. (και το Ευρωκοινοβούλιο δεν είναι αμέτοχο πάντα, μπορεί συχνά-πυκνά να παίξει σημαντικό ρόλο ασκώντας πιέσεις) δεν μας αγγίζουν; Μάλλον έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι οι ευρωεκλογές δεν παίζουν ρόλο, δεν επηρεάζουν έστω σε μικρό βαθμό τις ζωές των πολιτών των χωρών της Ενωσης. Αλλά και αν ακόμη έτσι είναι, αν δηλαδή οι κυβερνήσεις των «25» αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς ή, τέλος πάντων, ελάχιστα παίρνουν υπόψη τους τις βουλήσεις των λαών, αυτό ακριβώς το δεδομένο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει αιτούμενο μέσα από τις εκλογές αυτές;

Παρατηρώντας τον τρόπο με τον οποίο τα κοινοβουλευτικά κόμματα έκαναν τις επιλογές τους για τα ευρωψηφοδέλτια, θα παρατηρήσει κάποιος πως στα δύο κόμματα εξουσίας τουλάχιστον, τα κριτήρια ήταν επικοινωνιακού χαρακτήρα και στόχο είχαν την κάλυψη των εσωτερικών αναγκών τους. Η Νέα Δημοκρατία προσπάθησε να τοποθετήσει πρόσωπα που θα σηματοδοτούσαν το παλαιό και το νέο μαζί, να ισορροπήσει εσωκομματικά, αλλά και να στείλει ένα μήνυμα «προς τα έξω». Με το ευρωψηφοδέλτιό της επιχείρησε να τακτοποιήσει εκρεμμότητες εσωκομματικού χαρακτήρα. Να βρει έναν πρόσφορο τρόπο για να πετύχει την ομαλή και χωρίς πολλές αναταράξεις επάνοδο του Αντώνη Σαμαρά, να τακτοποιήσει την εκκρεμότητα του Γιάννη Βαρβιτσιώτη και -για τα μάτια του κόσμου- να τοποθετήσει και μερικά νέα στην πολιτική πρόσωπα για να σηματοδοτήσει, υποτίθεται, την ανανέωση του στελεχικού της δυναμικού.

Και το ΠΑΣΟΚ, όμως, δεν κινήθηκε μακριά από αυτήν τη λογική. Ο νέος αρχηγός του προσπάθησε με το ευρωψηφοδέλτιο να υλοποιήσει το μήνυμα που του έστελναν πολλοί οπαδοί του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του Μαρτίου. «Γιώργο τώρα, άλλαξέ τα όλα», του φώναζαν και αυτός αδυνατώντας, προς το παρόν τουλάχιστον, να τα αλλάξει στο εσωτερικό, να κάνει τομές στο ίδιο το κόμμα του, έκανε ένα -γενναίο είναι η αλήθεια- βήμα μέσω του ευρωψηφοδελτίου. Κύριος στόχος του, όμως, δεν ήταν να στείλει τα κατάλληλα πρόσωπα που θα έχουν τις γνώσεις και την πείρα για να δώσουν τις μάχες τους στις Βρυξέλλες. Κινήθηκε, όπως προαναφέραμε, με γνώμονα το κομματικό συμφέρον και, κατ’ επέκταση, το προσωπικό του πολιτικό μέλλον. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αρκετοί από αυτούς που φιλοξενούνται στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ δεν είναι καλοί γνώστες όσων συμβαίνουν στο Ευρωκοινοβούλιο.

Εκτός από τα δεδομένα αυτά, όμως, υπάρχει και η παραδοσιακή συμπεριφορά των Ελλήνων ψηφοφόρων στις ευρωεκλογές. Αυτή που επιβεβαιώνει ότι οι πολίτες πάντα στις ευρωεκλογές λειτουργούν πιο ελεύθερα, πιο δημοκρατικά.

Η ψήφος τους βρίσκεται πιο κοντά στις πολιτικές τους επιλογές και μακρύτερα από την πίεση του δικομματισμού και των συνδρόμων για το ποιος θα τους κυβερνήσει. Σε σημαντικό βαθμό, η ψήφος τους βρίσκεται κοντά στη συνείδησή τους. Και αυτό επιβεβαιώνουν τα αυξημένα ποσοστά που συγκεντρώνουν τα μικρά κόμματα στις ευρωπαϊκές εκλογές, συγκριτικά με τις εθνικές εκλογές.

Αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία, λοιπόν, οι πολίτες να εκφραστούν στις εκλογές αυτές όπως θέλουν. Χωρίς το βραχνά των πιέσεων που συνήθως ασκούνται στις εθνικές εκλογές, να επιλέξουν εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που είναι σίγουρο πως θα αγωνιστούν γι’ αυτούς, που δεν περιλαμβάνουν επαγγελματίες της πολιτικής (και τέτοιοι δεν φιλοξενούνται μόνο στα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, αλλά δυστυχώς και αλλού). Να ψηφίσουν πολιτικές δυνάμεις έτοιμες ν’ αντισταθούν στην παγκοσμιοποίηση της ισοπέδωσης των πάντων.

Θέματα επικαιρότητας: Ευρωεκλογές 2004

Αιμίλιος Ζαχαρέας

Η Αριστερά της εποχής μας σε μια μη σοσιαλιστική εποχή

Αιμίλιος Ζαχαρέας, 2006-02-25

Η Αριστερά της εποχής μας -η αρχική εμφάνιση της οποίας...

Περισσότερα

Η πρόκληση του ακροδεξιού λαϊκισμού

Ανδρέας Πανταζόπουλος, 2004-06-18

Εστω και σε μια εκλογική αναμέτρηση δευτέρας τάξεως, όπως...

Περισσότερα

Όχι άλλος στρουθοκαμηλισμός

Θανάσης Γεωργακόπουλος, 2004-06-18

...Στην κρίση με ιστορικό βάθος, βρίσκεται η ερμηνεία του...

Περισσότερα

Ευρωεκλογές με προγραμματισμένη αδιαφορία

Νίκος Παρασκευόπουλος, 2004-06-16

Η μικρή συμμετοχή ψηφοφόρων και η αδιαφορία για τις ευρωεκλογές...

Περισσότερα

Yπάρχουμε... Συνυπάρχουμε;

Γκαζμέντ Καπλάνι, 2004-06-15

Ίσως πρέπει να είναι κανείς «εκτός E.E.» για να καταλάβει...

Περισσότερα

Ηχηρό μήνυμα αμφισβήτησης της Ε. Ενωσης

Βίκτωρ Νέτας, 2004-06-15

Πρώτο και καθοριστικής σημασίας μήνυμα, που εκφράστηκε...

Περισσότερα
ΣΥΝ: 4,16%. Επαρκές. Διεκδικούσαμε περισσότερο.

ΣΥΝ: 4,16%. Επαρκές. Διεκδικούσαμε περισσότερο.

2004-06-14

-Με όρους κοινωνίας, σε σύγκριση με την ελληνική εμπειρία,...

Περισσότερα
Σήφης Πολυμίλης

Κερδισμένοι και χαμένοι

Σήφης Πολυμίλης, 2004-06-14

Κατ’ αρχήν υπάρχει μια συνολική ήττα όλων των πολιτικών...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Διαφάνεια Ποτέμκιν

Πάσχος Μανδραβέλης, 2025-04-10

Θεσμοί υπάρχουν», που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου,...

Κατά φαντασίαν ιατρός

Παντελής Μπουκάλας, 2025-04-08

Πολλούς Απρίληδες πριν, το 1967, οι Ελληνες άκουγαν τον αρχιπραξικοπηματία...

Κώστας Ζαχαριάδης

Πρότυπο για τη συνεργασία το εγχείρημα του Δήμου της Αθήνας

Κώστας Ζαχαριάδης, 2025-04-08

Να επιλέξει ο κόσμος της παράταξης την ηγεσία του κόμματος...

Παναγιώτης Παναγιώτου

Συνεργασία ή πολιτική αυτοκτονία

Παναγιώτης Παναγιώτου, 2025-04-07

Η ΝΔ φθίνει πολιτικά και εκλογικά. Και η ισχυρή πρωθυπουργική...

Βασίλης Τραϊφόρος

ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΟΠΩΣ ΤΟ Die Linke στη Γερμανία

Βασίλης Τραϊφόρος, 2025-04-06

...Ναι η κριτική στην κυβέρνηση πρέπει να είναι οξεία και...

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στην Τουρκία

Χρήστος Ροζάκης, 2025-04-06

Το καλό κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να διατηρηθεί...

Γιώργος Σταθάκης

Η «τελευταία ευκαιρία» για την προοδευτική αντιπολίτευση

Γιώργος Σταθάκης, 2025-04-03

...Η παραδοσιακή «πολυσυλλεκτικότητα» πέθανε μαζί με την...

Σωτήρης Βαλντέν

Πόσο νέα είναι η εθνική πυξίδα Τσίπρα;

Σωτήρης Βαλντέν, 2025-03-26

O Αλέξης Τσίπρας δημοσίευσε προ ημερών μακροσκελές κείμενο...

Ο τραμπισμός είναι και «ανθυγιεινός»

Μανώλης Πιμπλής, 2025-03-24

Μόνο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου η αμερικανική κυβέρνηση εξαφάνισε...

Αλέξης Τσίπρας

ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΥΞΙΔΑ

Αλέξης Τσίπρας, 2025-03-21

Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος αλλάζει με ταχύτητα που συχνά...

ΤΟΥΡΚΙΑ, Από την υβριδική δημοκρατία, στον αυταρχισμό

Βαγγέλης Αρεταίος, 2025-03-20

Στην τελική ευθεία για ένα σαφώς αυταρχικό καθεστώς εισήλθε...

H άνοδος Die Linke και το μήνυμα στους Έλληνες συντρόφους

Γκρέγκορ Γκίζι, 2025-03-17

...Eκπλαγήκαμε λίγο και μεις οι ίδιοι. Είναι πασιφανές ότι...

×
×