Να βγει η χώρα από την ασφυξία του δικομματισμού

Ο ανακαθορισμός των πολιτικών συσχετισμών και η ήττα του δικομματισμού είναι οι στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζει ο Φώτης Κουβέλης, ο οποίος ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχουν οι προγραμματικές συμφωνίες και συγκλίσεις που αποτελούν προϋπόθεση για να υπάρξουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β Αθηνών, στη συνέντευξή του στην "Κυριακάτικη Αυγή", επικρίνει το ΚΚΕ για τις επιθέσεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορώντας το για "προσπάθεια αποπροσανατολισμού από την κύρια επιδίωξη να ρηγματωθεί ο δικομματισμός". Την ηγεσία του ΚΚΕ την ενοχλεί η συσπείρωση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς, υπογραμμίζει.

Με επιχειρήματα ο Φ. Κουβέλης αναλύει γιατί η πολιτική της Ν.Δ. επιβαρύνει το περιβάλλον και αναδεικνύει το πολιτικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αντιτίθεται στην εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου. Αποκαλύπτει ακόμη την "κρυφή ατζέντα" της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που φροντίζουν να μην μιλούν για τα κοινωνικά δικαιώματα και την οικονομική πολιτική.

Σχέδιο αποπροσανατολισμού τα περί ασύμμετρων απειλών

* Η πολιτική ζωή ταλαιπωρήθηκε τις τελευταίες ημέρες από τις "ασύμμετρες απειλές" που εκτόξευσαν κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. Γιατί η Ν.Δ. επεχείρησε να αναβιώσει το κλίμα επίθεσης εναντίον της αριστεράς;

Η αριστερά ενοχλεί και αμφισβητεί επί της ουσίας την κυβερνητική πολιτική. Τα περί "ασύμμετρων απειλών" είναι σχέδιο αποπροσανατολισμού και περιορισμού των τεράστιων ευθυνών της κυβέρνησης. Η επίκληση δήθεν οργανωμένου σχεδίου, το οποίο με υπαινιγμούς πηγαινοέρχεται μεταξύ ξένων μυστικών υπηρεσιών και τρομοκρατών, είναι ο πλέον επικίνδυνος τρόπος για την ερμηνεία των αιτιών των πυρκαγιών και για το πολιτικό κλίμα.

* Όλο και περισσότερο προβάλλει το ενδεχόμενο να μην υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Σας ανησυχεί το ενδεχόμενο ακυβερνησίας; Η Αλ. Παπαρήγα είπε ότι ήδη ορισμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ ράβουν υπουργικά κοστούμια. Πώς βλέπετε τα σενάρια που "προσφέρουν" κυβερνητικούς θώκους στον ΣΥΡΙΖΑ;

Επιδιώκουν να δημιουργήσουν διλήμματα και θέλουν να συντηρήσουν το δικομματικό στερεότυπο, που δείχνει να αμφισβητείται από τους πολίτες. Εμείς διεκδικούμε να ανακαθορίσουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς και να βγει η χώρα από την ασφυξία του δικομματισμού. Οι κυβερνήσεις συνεργασίας προϋποθέτουν προγραμματικές συμφωνίες και συγκλίσεις. Δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις και οι διαφορές σε καίρια ζητήματα είναι μεγάλες και πολλές. Οτιδήποτε άλλο λέγεται αποτελεί προσπάθεια αποπροσανατολισμού από την κύρια επιδίωξη να ρηγματωθεί ο δικομματισμός. Για άλλη μια φορά το ΚΚΕ επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Η στάση του ΚΚΕ εξυπηρετεί τον δικομματισμό. Η συσπείρωση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς αποτελεί ελπίδα και δύναμη για αντίσταση στον δικομματισμό και αυτό φαίνεται να ενοχλεί την ηγεσία του ΚΚΕ. Οι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες ας κρίνουν.

Η Ν.Δ. επιβραβεύει την προσβολή του περιβάλλοντος

* Έχουμε τις πρώτες εκλογές από τη μεταπολίτευση που πραγματοποιούνται με το ενδιαφέρον των πολιτών στραμμένο στα θέματα του περιβάλλοντος. Το ότι η αριστερά είναι ο χώρος που εκφράζει την οικολογία θα αποτελέσει στοιχείο εκλογικής ενίσχυσής του;

Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει σταθερό στοιχείο των πολιτικών και προγραμματικών του θέσεων την προστασία του περιβάλλοντος. Η οικολογία αποτελεί κύρια συνιστώσα της πολιτικής μας δράσης. Πρόταγμά του η προστασία του περιβάλλοντος. Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. είναι υπεύθυνες για την έλλειψη δασολογίου και εθνικού κτηματολογίου και για την εκχώρηση δημόσιας γης σε ιδιωτικά συμφέροντα. Ανυπαρξία πολιτικής διαχείρισης των απορριμμάτων. Απουσία ουσιαστικής πολιτικής διαχείρισης των υδάτων. Πληθώρα οι παράνομες παρεμβάσεις στις ακτές, που τις ακυρώνουν ως στοιχείο του οικοσυστήματος. Η χώρα οδεύει στη νέα γενιά των αυθαιρέτων. Αδιαφορία για την εντεινόμενη ατμοσφαιρική ρύπανση. Η ύπαρξη δασοκτόνων νόμων αποτελεί πρόσθετο χαρακτηριστικό στοιχείο της αντιπεριβαλλοντικής πολιτικής των εκφραστών του δικομματισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε αταλάντευτα στην υπόθεση της προστασίας του περιβάλλοντος. Οι πολίτες θα το αναγνωρίσουν και θα τον ενισχύσουν.

* Προσπαθεί η Ν.Δ. να αλλάξει το άρθρο 24 του Συντάγματος για τα δάση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκρούει με ένταση την πρόταση αυτή. Πώς συνδέεται το άρθρο 24 με το περιβάλλον;

Η Ν.Δ. και σήμερα, με δεδομένη την καταστροφή του περιβάλλοντος από τις πυρκαγιές, δεν δηλώνει ότι αποσύρει την πρότασή της για την αναθεώρηση του άρθρου 24. Αν αναθεωρηθεί, καταπατητές θα νομιμοποιηθούν, οικοδομικοί συνεταιρισμοί που την εποχή της δικτατορίας είχαν αγοράσει φθηνή δασική γη για οικοπεδοποίηση, αλλά τους σταμάτησε το Σύνταγμα του 1975, θα επιβραβευθούν. Εταιρείες με σχέδια για οίκηση περιοχών σε ελκυστικά σημεία της χώρας θα διευκολυνθούν, με αποτέλεσμα την περαιτέρω προσβολή της ήδη λεηλατημένης φύσης. Η προωθούμενη διάκριση μεταξύ δασών και δασικών εκτάσεων θα εξυπηρετήσει την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος, αφού ισοπεδωτικά αρνείται ότι η χλωρίδα του τόπου διαμορφώνεται κυμαινόμενη και εναλλασσόμενη και η διάκριση μεταξύ δάσους και δασικής έκτασης δεν είναι δυνατή και επιτρεπτή. Περιορίζει την προστασία των εκτάσεων εφ όσον αυτές ήταν δάση ή δασικές εκτάσεις κατά την 11η Ιουνίου 1975. Και τα πριν από το 1975; Αυτές δηλαδή οι εκτάσεις οι οποίες "έχασαν" τον δασικό χαρακτήρα τους; Επιβραβεύουν έτσι την προσβολή του περιβάλλοντος.

Προστασία του δημόσιου χώρου

* Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει οικολογική πολιτική φθάνει για να κερδίσει την ψήφο των πολιτών;

Η πολιτική μας για το περιβάλλον διαμορφώνει δυναμική σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες. Στην αιχμή της πολιτικής μας βρίσκεται η απόκρουση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής συνολικά, η οποία εμπορευματοποιεί τον δημόσιο χώρο, αποσαθρώνει τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, τις ατομικές ελευθερίες, γεννά κοινωνικές ανισότητες και φτώχεια, προσβάλλει τα δικαιώματα των νέων στην εργασία, στην κοινωνική συμμετοχή, στην εκπαίδευση, που τη θέλει κι αυτή ιδιωτικοποιημένη. Η ψήφος στον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι εντολή να ηττηθούν η συντηρητική πολιτική και ο δικομματισμός.

Η φτώχεια είναι στοιχείο της συντηρητικής οικονομικής πολιτικής

* Από τον πολιτικό διάλογο απουσιάζουν τα θέματα του ασφαλιστικού και της οικονομίας. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ κρύβουν την ατζέντα τους, ενώ ετοιμάζουν νέα επίθεση στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα;

Κρύβονται, δεν δεσμεύονται και αναλώνονται στα δευτερεύοντα και επουσιώδη. Τα εργασιακά δικαιώματα είναι ήδη αποδυναμωμένα και επέρχεται η αποσάθρωσή τους. Το ελαστικό ωράριο, η μερική απασχόληση, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η ενοικίαση εργαζομένων, η ανασφάλιστη και η εν μέρει ασφαλισμένη εργασία είναι υπαρκτές καταστάσεις στον χώρο της εργασίας. Στο όνομα της "ευελιξίας" και της "ανταγωνιστικότητας" αποδέχονται την προσβολή των εργασιακών δικαιωμάτων και την κατάργηση της πλήρους και νομικά προστατευόμενης απασχόλησης. Δεν αρνούνται το νέο μοντέλο εργασιακών σχέσεων που προωθείται με την ονομασία "flexicurity", σύμφωνα με το οποίο θα μπορούν να αποτελούν και νομικά τον κανόνα για τη μερική απασχόληση, την ενοικίαση εργαζομένων, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου που δεν θα υποχρεώνουν τον εργοδότη για άδειες και δώρα. Δεν αποκαλύπτουν τα σχέδιά τους για την κοινωνική ασφάλιση και δεν δεσμεύονται για τη μη χειροτέρευση της θέσης του ασφαλισμένου και της μη υποχώρησης από το ασφαλιστικό κοινωνικό κεκτημένο για όλους.

* Και ο πληθυσμός που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας; Τι λένε γι αυτό Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ;

Στη χώρα μας το 20% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, χωρίς να περιλαμβάνονται οι συνταξιούχοι που ζουν με 500 και 600 ευρώ τον μήνα και οι μερικώς απασχολούμενοι. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι οι υψηλότεροι στην Ε.Ε. Το ζητούμενο είναι ποιος καρπώνεται το οικονομικό αποτέλεσμα της ανάπτυξης. Οι τράπεζες, οι μεγάλες εργοληπτικές εταιρείες, οι μεγάλες επιχειρήσεις πολλαπλασιάζουν ραγδαία τα κέρδη τους. Η φτώχεια είναι στοιχείο της συντηρητικής οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται χρόνια στη χώρα μας. Οι φορολογικές ελαφρύνσεις γίνονται για τους οικονομικά ισχυρούς, ενώ οι έμμεσοι φόροι, που ισοπεδώνουν τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, ξεπερνούν το 60% του συνόλου των φόρων. Η περικοπή των κοινωνικών δαπανών και των δημοσίων επενδύσεων είναι παρούσα με το πρόσχημα της εξυγίανσης της οικονομίας, με αποτέλεσμα την απουσία ενός αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους που επιδεινώνει τη θέση των οικονομικά ασθενέστερων. Για την πολιτική αυτή ευθύνονται η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Η αντιμετώπιση της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων είναι ζήτημα πολιτικού προσανατολισμού και συγκεκριμένης οικονομικής πολιτικής και επιβάλλει υψηλότερες κοινωνικές δαπάνες για την υγεία και την παιδεία, αξιοπρεπείς συντάξεις, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για αξιοπρεπή διαβίωση, φορολογική μεταρρύθμιση, σύγκρουση με τα ολιγοπώλια, έλεγχο της τραπεζικής κερδοσκοπίας, προσιτή τιμολογιακή πολιτική για τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών. Χρειάζεται να σταματήσει η εκχώρηση του δημόσιου πλούτου και των δημόσιων αγαθών σε ιδιωτικά συμφέροντα. Για όλα αυτά σιωπούν...