ΝΕΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ.
Μετέωρο βήμα του δικομματικού συστήματος
Δημήτρης Χατζησωκράτης, Δημοσιευμένο: 2007-11-23
«Κυβερνητική σταθερότητα και αναλογικότητα» θα είναι το δίπτυχο των κεντρικών στοχεύσεων του νέου εκλογικού νόμου που θα κατατεθεί από την κυβέρνηση πριν από την ψήφιση του Προϋπολογισμού. Αυτή ήταν η κατηγορηματική δήλωση του Κ. Καραμανλή στην επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Φώτης Κουβέλης την Παρασκευή που μας πέρασε.
Κατά συνέπεια έχουμε πλέον αποσαφηνισμένη την κυβερνητική θέση. Αρχές Ιανουαρίου 2008 θα υπάρχει, ψηφισμένος από την κυβερνητική πλειοψηφία, νέος εκλογικός νόμος, που θα ισχύσει για την μεθεπόμενη εκλογική αναμέτρηση, μια και θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα στέρξει να τον υπερψηφίσει.
Σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα ανακοινώσεις η κυβερνητική σταθερότητα θα διασφαλίζεται με την προσαύξηση κατά 10 έδρες του μπόνους των 40 εδρών που δίνονταν στο πρώτο κόμμα. Η δε αιτούμενη αναλογικότητα θα παραμείνει αλλά θα ισχύει πλέον όχι για τις 260 έδρες αλλά για τις εναπομένουσες 250. Σύμφωνα με τα εκλογικά αποτελέσματα του 2007 με εκλογές στη βάση του νέου νόμου το ΚΚΕ και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα στερούνταν μιας έδρας και το ΠΑΣΟΚ θα έχανε τέσσαρες που όλες θα προστίθονταν στις ήδη 152 υπάρχουσες της ΝΔ.
Παρενθετικά, οφείλουμε να καταγράψουμε την θετική νομοθετική πρωτοβουλία, όπου για πρώτη φορά μια κυβέρνηση, και εν προκειμένω η κυβέρνηση της ΝΔ, αναλαμβάνει να «εμπλουτίσει» τα ελληνικά εκλογικά συστήματα, από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Εννοώ την εξαγγελθείσα θετική διάκριση υπέρ των γυναικών στη βάση της οποίας τουλάχιστον το ένα τρίτο των υποψηφίων κάθε κόμματος στην επικράτεια υποχρεωτικά θα είναι γυναίκες. Μένει να διευκρινιστεί αν αυτό θα ισχύει για κάθε κατατιθέμενο ψηφοδέλτιο ή για το σύνολο των υποψηφίων κάθε κόμματος στην επικράτεια.
Εμείς, ως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, δεν πρόκειται να παρασυρθούμε σε μια οποιαδήποτε συζήτηση εκλογικού νόμου που δεν θα προέβλεπε την καθιέρωση της γνήσιας εκλογικής έκφρασης των υπαρχόντων κοινωνικοπολιτικών συσχετισμών, δηλαδή της ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ.
Η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ, ως πάγιο εκλογικό σύστημα δεν είναι απλά μια διαχρονική, δημοκρατική μονομανία μας. Στη χώρα μας στις αρχές του 21ου αιώνα, θεωρούμε σταθερά ότι το δικομματικό σύστημα έχει εξαντλήσει κάθε προωθητική δυνατότητά του.
Η κυβερνητική σταθερότητα δεν είναι ευθέως ανάλογη του αριθμού των βουλευτών που διαθέτει μια κυβέρνηση. Το κυρίαρχο είναι το με ποιες πολιτικές και πρακτικές κυβερνάς. Αν αυτές έρχονται σε αντιστοίχηση με τη διάθεση και τις αντιλήψεις των κυβερνωμένων. Και αυτό, κατά τεκμήριο, σχετίζεται και με την πραγματική ανταπόκριση στις ψήφους του εκλογικού σώματος. Μπορείς, για παράδειγμα, με το 40% των ψήφων να κυβερνάς όταν έχεις σαφέστατα αντίθετους το 60% των πολιτών; Και αυτό δεν έχει σχέση μόνο με μια ηθική διάσταση… Τα περί δυνατότητας «αντίστασης στα συμφέροντα» ας μην τα σχολιάσουμε!
Η δυσφορία και η αντίθεση των πολιτών στις ακολουθούμενες κυβερνητικές πολιτικές αλλά και πρακτικές, που δεν παράλλασσαν και πολύ από αυτές των προηγουμένων κυβερνήσεων, εκφράστηκε και στις τελευταίες εκλογές. Θα μπορούσε να καταγράφονταν πολύ μεγαλύτερη αν το εκλογικό σύστημα δεν παρωθούσε προς την κάλπη της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ με σκοπό τη διασφάλιση της κυβερνητικής εξουσίας . Αν, τελικά, δεν είχε διαμορφωθεί η πολιτική ατμόσφαιρα από ποικίλα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα και κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ότι στη χώρα μας, σε αντίθεση από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ο δικομματισμός είναι το μόνο «σύστημα» που μπορεί να διασφαλίσει την κυβερνησιμότητα !
Στον τρέχοντα εκλογικό νόμο, πέραν του μείζονος που είναι η αναλογικότητά του- παρά το γεγονός ότι είναι ο αναλογικότερος νόμος που έχει υπάρξει σε ότι αφορά τα «μικρά» κόμματα- υπάρχουν διατάξεις σχετιζόμενες με τις εκλογικές περιφέρειες, με τις περιφέρειες «τέρατα» όπως η Β΄ Αθηνών, με τους βουλευτές χωρίς σταυρό προτίμησης, με το πολιτικό χρήμα, με την δυνατότητα επιρροής εξωπολιτικών συμφερόντων και άλλα τινά, τα οποία βεβαίως αξίζει να τεθούν επί τάπητος.
Από τα πράγματα όμως, ως δύναμη της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς, σε μια συζήτηση στην Βουλή του νέου εκλογικού σχεδίου νόμου εξ αντικειμένου δεν θα μπορούμε να συμμετάσχουμε. Και αυτό παρά το γεγονός ότι θα ήταν πρόσφορες οι ιδέες μας για περαιτέρω βελτίωση του συστήματος στην κατεύθυνση της ακριβέστερης αποτύπωσης του εκλογικού φρονήματος των πολιτών αλλά και της αυθεντικότερης εκπροσώπησης των εκλογικών περιφερειών από τους βουλευτές.
Δεν μπορείς να συμμετέχεις προωθώντας τροπολογίες σε ένα σχέδιο νόμου που «από χέρι» ξεκινάει με το να σου αφαιρεί βουλευτικές έδρες που δικαιούσαι να κατέχεις με την ψήφο των πολιτών!
Γι΄ αυτό και η προσπάθειά μας θα πρέπει να εστιαστεί σε μια ευρύτερη πολιτική παρέμβασή μας ώστε η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ να θεωρηθεί ως αναγκαίος πυλώνας ο οποίος μαζί με τα προγράμματα και τις πολιτικές θα οδηγεί για μια διαφορετική στρατηγική στόχευση για την αριστερά και την κεντροαριστερά στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Αυτή του εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου για τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό και το δημοκρατικό σοσιαλισμό, όπου πρωταγωνιστής του θα πρέπει να είναι ένα νέο μπλοκ εξουσίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.
Κατά συνέπεια έχουμε πλέον αποσαφηνισμένη την κυβερνητική θέση. Αρχές Ιανουαρίου 2008 θα υπάρχει, ψηφισμένος από την κυβερνητική πλειοψηφία, νέος εκλογικός νόμος, που θα ισχύσει για την μεθεπόμενη εκλογική αναμέτρηση, μια και θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα στέρξει να τον υπερψηφίσει.
Σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα ανακοινώσεις η κυβερνητική σταθερότητα θα διασφαλίζεται με την προσαύξηση κατά 10 έδρες του μπόνους των 40 εδρών που δίνονταν στο πρώτο κόμμα. Η δε αιτούμενη αναλογικότητα θα παραμείνει αλλά θα ισχύει πλέον όχι για τις 260 έδρες αλλά για τις εναπομένουσες 250. Σύμφωνα με τα εκλογικά αποτελέσματα του 2007 με εκλογές στη βάση του νέου νόμου το ΚΚΕ και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα στερούνταν μιας έδρας και το ΠΑΣΟΚ θα έχανε τέσσαρες που όλες θα προστίθονταν στις ήδη 152 υπάρχουσες της ΝΔ.
Παρενθετικά, οφείλουμε να καταγράψουμε την θετική νομοθετική πρωτοβουλία, όπου για πρώτη φορά μια κυβέρνηση, και εν προκειμένω η κυβέρνηση της ΝΔ, αναλαμβάνει να «εμπλουτίσει» τα ελληνικά εκλογικά συστήματα, από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Εννοώ την εξαγγελθείσα θετική διάκριση υπέρ των γυναικών στη βάση της οποίας τουλάχιστον το ένα τρίτο των υποψηφίων κάθε κόμματος στην επικράτεια υποχρεωτικά θα είναι γυναίκες. Μένει να διευκρινιστεί αν αυτό θα ισχύει για κάθε κατατιθέμενο ψηφοδέλτιο ή για το σύνολο των υποψηφίων κάθε κόμματος στην επικράτεια.
Εμείς, ως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, δεν πρόκειται να παρασυρθούμε σε μια οποιαδήποτε συζήτηση εκλογικού νόμου που δεν θα προέβλεπε την καθιέρωση της γνήσιας εκλογικής έκφρασης των υπαρχόντων κοινωνικοπολιτικών συσχετισμών, δηλαδή της ΑΠΛΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ.
Η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ, ως πάγιο εκλογικό σύστημα δεν είναι απλά μια διαχρονική, δημοκρατική μονομανία μας. Στη χώρα μας στις αρχές του 21ου αιώνα, θεωρούμε σταθερά ότι το δικομματικό σύστημα έχει εξαντλήσει κάθε προωθητική δυνατότητά του.
Η κυβερνητική σταθερότητα δεν είναι ευθέως ανάλογη του αριθμού των βουλευτών που διαθέτει μια κυβέρνηση. Το κυρίαρχο είναι το με ποιες πολιτικές και πρακτικές κυβερνάς. Αν αυτές έρχονται σε αντιστοίχηση με τη διάθεση και τις αντιλήψεις των κυβερνωμένων. Και αυτό, κατά τεκμήριο, σχετίζεται και με την πραγματική ανταπόκριση στις ψήφους του εκλογικού σώματος. Μπορείς, για παράδειγμα, με το 40% των ψήφων να κυβερνάς όταν έχεις σαφέστατα αντίθετους το 60% των πολιτών; Και αυτό δεν έχει σχέση μόνο με μια ηθική διάσταση… Τα περί δυνατότητας «αντίστασης στα συμφέροντα» ας μην τα σχολιάσουμε!
Η δυσφορία και η αντίθεση των πολιτών στις ακολουθούμενες κυβερνητικές πολιτικές αλλά και πρακτικές, που δεν παράλλασσαν και πολύ από αυτές των προηγουμένων κυβερνήσεων, εκφράστηκε και στις τελευταίες εκλογές. Θα μπορούσε να καταγράφονταν πολύ μεγαλύτερη αν το εκλογικό σύστημα δεν παρωθούσε προς την κάλπη της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ με σκοπό τη διασφάλιση της κυβερνητικής εξουσίας . Αν, τελικά, δεν είχε διαμορφωθεί η πολιτική ατμόσφαιρα από ποικίλα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα και κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ότι στη χώρα μας, σε αντίθεση από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ο δικομματισμός είναι το μόνο «σύστημα» που μπορεί να διασφαλίσει την κυβερνησιμότητα !
Στον τρέχοντα εκλογικό νόμο, πέραν του μείζονος που είναι η αναλογικότητά του- παρά το γεγονός ότι είναι ο αναλογικότερος νόμος που έχει υπάρξει σε ότι αφορά τα «μικρά» κόμματα- υπάρχουν διατάξεις σχετιζόμενες με τις εκλογικές περιφέρειες, με τις περιφέρειες «τέρατα» όπως η Β΄ Αθηνών, με τους βουλευτές χωρίς σταυρό προτίμησης, με το πολιτικό χρήμα, με την δυνατότητα επιρροής εξωπολιτικών συμφερόντων και άλλα τινά, τα οποία βεβαίως αξίζει να τεθούν επί τάπητος.
Από τα πράγματα όμως, ως δύναμη της ανανεωτικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς, σε μια συζήτηση στην Βουλή του νέου εκλογικού σχεδίου νόμου εξ αντικειμένου δεν θα μπορούμε να συμμετάσχουμε. Και αυτό παρά το γεγονός ότι θα ήταν πρόσφορες οι ιδέες μας για περαιτέρω βελτίωση του συστήματος στην κατεύθυνση της ακριβέστερης αποτύπωσης του εκλογικού φρονήματος των πολιτών αλλά και της αυθεντικότερης εκπροσώπησης των εκλογικών περιφερειών από τους βουλευτές.
Δεν μπορείς να συμμετέχεις προωθώντας τροπολογίες σε ένα σχέδιο νόμου που «από χέρι» ξεκινάει με το να σου αφαιρεί βουλευτικές έδρες που δικαιούσαι να κατέχεις με την ψήφο των πολιτών!
Γι΄ αυτό και η προσπάθειά μας θα πρέπει να εστιαστεί σε μια ευρύτερη πολιτική παρέμβασή μας ώστε η ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ να θεωρηθεί ως αναγκαίος πυλώνας ο οποίος μαζί με τα προγράμματα και τις πολιτικές θα οδηγεί για μια διαφορετική στρατηγική στόχευση για την αριστερά και την κεντροαριστερά στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Αυτή του εναλλακτικού πολιτικού σχεδίου για τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό και το δημοκρατικό σοσιαλισμό, όπου πρωταγωνιστής του θα πρέπει να είναι ένα νέο μπλοκ εξουσίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.
