Με την ανανεωτική αριστερά ή με τον αριστερισμό και τον αντιευρωπαϊσμό;

Το γάντι στον πρόεδρο του ΣΥΝ ρίχνει ο Μιχάλης Σαμπατακάκης, λέγοντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας καλείται στο συνέδριο να επιλέξει αν θα πάει "με τη δημοκρατική και ανανεωτική αριστερά ή με τον αριστερισμό, τον αντιευρωπαϊσμό και την παρακμή". Το ηγετικό στέλεχος του ΣΥΝ υπονοεί, προφανώς, ότι η περαιτέρω στάση της Ανανεωτικής Πτέρυγας θα εξαρτηθεί από την παραπάνω απόφαση.

* Είστε ικανοποιημένος από την κατάσταση του ΣΥΝ λίγες ημέρες πριν το συνέδριο;

Το βαθύτερο πρόβλημα για τον ΣΥΝ, πέρα από τις λεπτομέρειες, είναι ότι στην περίοδο της τόσο μεγάλης οικονομικής κρίσης και της μετακίνησης του ΠΑΣΟΚ προς τα δεξιά, ο ΣΥΝ, αντί να κερδίζει εντυπωσιακά, χάνει. Αδυνατεί να αποτελέσει μια αναγεννητική πολιτική δύναμη, που τόσο πολύ θα χρειαζόταν η χώρα σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο, που θα μπορούσε να είναι η δημοκρατική αριστερά. Με εναλλακτικές προς το ΠΑΣΟΚ, αλλά ρεαλιστικές προτάσεις, χρήσιμες για την κοινωνία. Αντ’ αυτού, ο χώρος μας μετακινείται προς περιθωριακές πολιτικές και γι’ αυτό εισπράττει περιθωριακή ακτινοβολία. Υπάρχει ένα μεγάλο κενό στην πολιτική γεωγραφία της χώρας, ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ των μέτρων του ΔΝΤ και στον αντισυστημισμό του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.

* Πέρασαν δύο χρόνια από το προηγούμενο συνέδριο. Ποια είναι η αποτίμησή σας;

Ξεκίνησαν, και τότε, από μια περίοδο μεγάλης κρίσης του ΠΑΣΟΚ (διαμάχη Παπανδρέου-Βενιζέλου), που είχε ως συνέπεια αρχικά το δημοσκοπικό 18% του ΣΥΝ, για να καταλήξουν τελικά σήμερα στο επίσης δημοσκοπικό 3%. (Από τη σημερινή κρίση του ΠΑΣΟΚ δεν κερδίσαμε ούτε προσωρινά, όπως είχε γίνει στην αρχή του 2008).

Ενδιάμεσοι σταθμοί στην κατηφόρα: Η αλαζονεία προς τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ την περίοδο της δημοσκοπικής έκρηξης του 2008, με αποτέλεσμα να απομακρυνθεί ο κόσμος που κοίταζε προς τον ΣΥΝ. Στη συνέχεια, η απουσία μετώπου στον αριστερισμό και τη βία στις νεολαιίστικες κινητοποιήσεις τον Δεκέμβριο του 2008, με συνέπεια την περαιτέρω συρρίκνωση. Αργότερα ο αντιευρωπαϊσμός και ο αποκλεισμός του Παπαδημούλη στις ευρωεκλογές την άνοιξη του 2009, που οδήγησαν στο κακό αποτέλεσμα. Μετά η απαξίωση του πολιτικού μας χώρου από την χωρίς όρια σύγκρουση για την καρέκλα μεταξύ Αλαβάνου και Τσίπρα, το καλοκαίρι του 2009, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Για να φτάσουμε στη σημερινή περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης και της αναξιοπιστίας του χώρου μας, από τον οποίο ακούγονται τα πιο απίθανα πράγματα, από το να φύγουμε από τη Βουλή μέχρι να φύγουμε από το ευρώ. Η πτώση από το 18% στο 3% συνιστά προφανώς κρίση του πολιτικού σχεδίου που εφαρμόστηκε αυτά τα χρόνια από την ηγεσία και την πλειοψηφία του ΣΥΝ. Είναι η κατάρρευση της «αριστερής στροφής».

* Στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα από τον Αλέκο Αλαβάνο και το «Μέτωπο» έχει προταθεί να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ. Τι νομίζετε;

Ας μιλήσουμε για πιο σοβαρά ζητήματα. Ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι επειδή τα λέει αυτά ο Αλαβάνος και το «Μέτωπο», αλλά επειδή πρώτα απ’ όλα τα ίδια λένε τα ακραία συντηρητικά πολιτικά κέντρα στην Ευρώπη και οι κερδοσκόποι στην Αγορά. Αυτός λοιπόν είναι ο κίνδυνος.

* Ποιό είναι το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μέλλον. Σηματοδοτεί την παρακμή του χώρου μας. Είναι κέντρο μεγάλης πολιτικής ίντριγκας μικροπαραγόντων. Τρικυμία σε ποτήρι. Αντίθετα ο χώρος της ανανεωτικής αριστεράς υπάρχει από το 1968 μέχρι σήμερα με σοβαρό σταθμό το 1991, με εντυπωσιακή συνέχεια. Κανένα άλλο σχίσμα στις πολιτικές οικογένειες (δεξιάς - κέντρου - αριστεράς) δεν μπόρεσε να επιβιώσει μακροχρόνια, παρά τους κατά καιρούς τριγμούς. Αυτό σημαίνει ότι η ανανεωτική αριστερά, με βασικές έννοιες τη δημοκρατία και την Ευρώπη, αποτελεί διαχρονικά πολιτικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε ως συνεργασία του ΣΥΝ, δηλαδή του φορέα της ανανεωτικής αριστεράς τότε, με μικρές αριστερίστικες οργανώσεις. Στην πορεία, ουσιαστικά υποκατέστησε τον ΣΥΝ, επιβάλλοντας (μέσω ενός κεντρικού μηχανισμού μικροπαραγόντων) αριστερίστικα χαρακτηριστικά σε ένα πολιτικό ρεύμα της κοινωνίας που ανήκει στη δημοκρατική ανανεωτική αριστερά. Η μετακίνηση στον αριστερισμό και τον αντιευρωπαϊσμό αποδομεί πολιτικά τον χώρο (που δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς τις ιδέες της ανανεωτικής αριστεράς). Γι΄αυτό το μόνο που απομένει είναι η μάχη για την καρέκλα. Η προφανής, αναγκαία, απλή λύση στο πρόβλημα, είναι ο απεγκλωβισμός του πολιτικού ρεύματος της δημοκρατικής και ανανεωτικής αριστεράς από τον μηχανισμό αριστεριστών μικροπαραγόντων.

* Τι θα κάνει στο συνέδριο η Ανανεωτική Πτέρυγα; Υπάρχει πιθανότητα διάσπασης;

Το δίλημμα δεν το έχουμε εμείς. Το έχει ο Αλέξης (που πρόσφατα είχε τη χαρά να αποκτήσει παιδί) και η πλειοψηφία του ΣΥΝ. Εμείς, υπηρετώντας για πολλά χρόνια το πολιτικό ρεύμα της δημοκρατικής και ανανεωτικής αριστεράς, δεν μπορούμε να βρεθούμε να υπηρετούμε ένα περιθωριακό πολιτικό σχήμα, αριστερίστικο και αντιευρωπαϊκό, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης λοιπόν καλείται να επιλέξει: Με τη δημοκρατική και ανανεωτική αριστερά ή με τον αριστερισμό, τον αντιευρωπαϊσμό και την παρακμή; Είναι φανερό ότι η συνέχιση της σημερινής πορείας δεν έχει προοπτική.