"Marfin", ένα χρόνο μετά

Mέχρι το απομεσήμερο της χτεσινής βροχερής μέρας, από τη «Μαρφίν» στην οδό Σταδίου είχαν περάσει:

• Μερικές εκατοντάδες πολίτες, μεταξύ των οποίων και συγγενείς - φίλοι των δολοφονημένων

• Η «Δημοκρατική Αριστερά»

• Συγγραφείς του βιβλίου «Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική», που παρουσιάστηκε απέναντι στον «Ιανό» (Τριαρίδης, «Κάιν», Μαραγκάκης κλπ)

• Η «Χρυσή Αυγή».

Έφυγα, έχοντας τραβήξει τρία βιντεάκια με το κινητό μου από τη σεμνότατη συγκέντρωση της «Δημοκρατικής Αριστεράς», χωρίς φασαρίες και συνθήματα. Δεν ξέρω κάποιο μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα ή κίνημα να είχε προγραμματίσει κάποια συγκέντρωση στο ίδιο μέρος.

Δε νομίζω πάντως. Σχεδόν ξεχασμένοι, οι 3+1 νεκροί της «Μαρφίν», αυτοί οι μη απεργοί νεκροί, μένουν στα περίπου αζήτητα: ούτε οι φονιάδες τους έχουν πιαστεί, ούτε ο «μεγάλος» πολιτικός κόσμος τούς θυμήθηκε. Ούτε δρόμοι κλείσανε, ούτε στάσεις εργασίας γίνανε, ούτε ομιλίες στα σχολεία. Σήμερα, στον Τύπο, κάλυψη σχεδόν μηδενική. Πώς να βολέψεις και πού, 3 +1 μη απεργούς νεκρούς;

Και θυμήθηκα το στίχο του Σεφέρη από το «Μυθιστόρημα», για τους χαμένους συντρόφους του Οδυσσέα: «Κανείς δεν τους θυμάται. Δικαιοσύνη».

Ακριβώς έτσι.