Στρίβουν δεξιά οι αριστεροί διανοούμενοι;

Γιώργος Σιακαντάρης, Athens Voice, Δημοσιευμένο: 2015-12-01

Στη Γαλλία η «Monde», όπως έγραψε σ’ ένα εξαιρετικό της ρεπορτάζ στα «Νέα» (20/10/2015) η Κίττυ Ξενάκη, άνοιξε μια συζήτηση με το ερώτημα, «υπάρχουν ακόμη αριστεροί διανοούμενοι;». Η εφημερίδα αναφέρθηκε σε «νεοαντιδραστικούς μιντιακούς ψευτοδιανοούμενους» οι οποίοι κυριαρχούν στα εξώφυλλα των γαλλικών περιοδικών και των εφημερίδων, στο prime time της γαλλικής τηλεόρασης, στις λίστες με τα ευπώλητα βιβλία». Η Ελληνίδα δημοσιογράφος συνοψίζοντας τη συζήτηση γράφει για την αγωνιώδη αναζήτηση της «Monde» για ένα δημόσιο διάλογο επαγρύπνησης και στοχασμού από ανθρώπους που έχουν τη δύναμη να διαλύσουν «την ομίχλη των ιδεολογικά ταραγμένων καιρών». 


Αν εδώ άνοιγε μια τέτοια συζήτηση θα έπρεπε να έχει άλλο ερώτημα. «Στρίβουν δεξιά οι αριστεροί διανοούμενοι;» Σήμερα στην Ελλάδα διανοούμενοι, πρώην αριστεροί ή «αριστεροί», αποξενωμένοι από κάθε Αριστερά, γράφουν βιβλία, αρθρογραφούν, δίνουν συνεντεύξεις στα ΜΜΕ και παρουσιάζουν την Αριστερά ως το μεγαλύτερο λάθος της ιστορίας. Ακούμε και διαβάζουμε πως η Αριστερά (βεβαίως κάποιοι σπεύδουν να εξαιρέσουν εδώ τη Σοσιαλδημοκρατία, κάνοντας πιο μεγάλη τη σύγχυση για το τι είναι και τι δεν είναι Αριστερά) είναι μια παράταξη που επιδιώκει την εξίσωση όλων προς τα κάτω. Κίνητρο της δράσης της είναι το μίσος για την επιχειρηματικότητα, η βούληση για υπερφορολόγηση των εύπορων, η θεοποίηση των «ασθενών στρωμάτων» και της ανέχειας. 

Αλλά ακόμη και πριν απ’ αυτό το ερώτημα, το ζήτημα είναι αν γενικά ενδιαφέρονται οι κομματικοί μηχανισμοί για τις ιδέες και τους ανθρώπους που τις εκφράζουν. Γιατί τουλάχιστον στη Γαλλία μέχρι και ετήσια κομματικά «πανεπιστήμια» οργανώνουν για να μάθουν τα στελέχη τους τι λένε οι επιστήμονες και οι διανοούμενοι. Στην Ελλάδα οι τακτικισμοί των μηχανισμών δεν επιτρέπουν ούτε να διανοηθεί κανείς κάτι παρόμοιο.

Έτσι κανείς δεν συζητά σοβαρά τι είναι και τι δεν είναι αριστερό στην εποχή μας. Στην προ ΣΥΡΙΖΑ εποχή τον τόνο για το τι είναι αριστερό έδινε η αφήγηση του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό ως απάντηση στον «καταρρέοντα» καπιταλισμό. Η κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής και η συνοδεύουσα αυτήν κρατικοποίηση της κοινωνικής, πολιτικής και ιδεολογικής ζωής ήταν η μια πλευρά ενός προσώπου, του οποίου η δεύτερη ήταν η θυματοποίηση των «αριστερών», όπως τους εννοούσε το ΚΚΕ και η παρουσίαση της Δεξιάς, όχι ως άλλη πρόταση για τη συγκρότηση των κοινωνιών, αλλά ως μπαμπούλα. 


Στη συριζέικη όμως εποχή τροποποιήθηκε η αφήγηση για το τι είναι Αριστερά. Τα τελευταία χρόνια, αυτή ταυτίστηκε με τον εθνικο-λαϊκισμό, την ιδεολογικοποίηση του κρατισμού, τον ανορθολογισμο, την αμφίθυμη στάση έναντι της ασκούμενης στο πλαίσιο των δημοκρατικών κρατών βίας. Ως απάντηση σ’ αυτή την τραγελαφική αφήγηση που ναι μεν είναι αριστερή, αλλά δεν είναι η μόνη αριστερή, έχουμε την προαναφερθείσα δεξιά στροφή πολλών Ελλήνων διανοουμένων. 


Σήμερα στην Ελλάδα ο «δεξιός» μπαμπούλας έγινε «αριστερός». Έτσι, για παράδειγμα, ο Μαρξ από θεός γίνεται δαίμονας. Ως αποτέλεσμα αυτής της ατμόσφαιρας, ο βουλευτής του Ποταμιού Γιώργος Αμυράς ισχυρίστηκε πως «η κυβέρνηση έφερε το μαρξισμό στην ελληνική οικογένεια». Ταυτίζοντας έτσι τον Μαρξ με τις κυβερνητικές «αρλούμπες», μετέτρεψε τη δική του «αρλούμπα» για τον Μαρξ σε πολιτική(sic) άποψη. 


Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 αμερικανικά πανεπιστήμια, αλλά και αμερικανικές επιχειρήσεις, ταγοί του μάνατζμεντ και διευθυντές μεγάλων επιχειρήσεων, ανακαλύπτουν τον Μαρξ μαζί με τον Μακιαβέλι. Μέσω του έργου του Μαρξ επιδιώκουν να προσεγγίσουν τη λειτουργία του καπιταλισμού και μέσω του Μακιαβέλι τη δομή της εξουσίας. Ό,τι δηλαδή έκανε το 1942 ένας διανοητής τέτοιου βεληνεκούς, όπως ο Γιόζεφ Σουμπέτερ. 


Αν κοιτάξουμε λίγο παραπέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα δούμε πως και σήμερα την παγκόσμια αριστερή διανόηση την απασχολούν πολύ σοβαρά ερωτήματα για τις ανισότητες στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Ποιες ανισότητες πρέπει να μειώνονται; Μόνο όσες έχουν κοινωνική προέλευση ή και αυτές που γεννιούνται από βιολογικά πλεονεκτήματα; Πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς να αδικούνται οι περισσότερο «ικανοί»; Είναι ο νεοφιλελευθερισμός η ιδεολογία που υποστηρίζει απλά την αγορά ή η ιδεολογία που κυρίως απολυτοποιεί τονρόλο της ατομικής επιτυχίας; Αντιφάσκει η αλληλεγγύη στην αξιοκρατία; Υπάρχουν προοδευτικές ανισότητες; Τι σημαίνει σήμερα κράτος πρόνοιας; Πρέπει να αναδιανέμονται, σε ποιους και με ποια κριτήρια είτε πόροι, είτε ευκαιρίες, είτε δυνατότητες ή και τα τρία μαζί; Δεν υπάρχουν εύκολες και αποκλειστικές απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, αλλά όλα αυτά αποτελούν το επίκεντρο της συζήτησης σοσιαλδημοκρατών, φιλελεύθερων και ρεπουμπλικάνων διανοούμενων.

Δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά στο ερώτημα αν στρίβουν δεξιά οι διανοούμενοι. Αλλά μπορώ με σιγουριά να απαντήσω αρνητικά στο ερώτημα αν οι ιδέες απασχολούν τις συνιστώσες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, το Ποτάμι του κ. Αμυρά, τον ΣΥΡΙΖΑ ή και τη ΝΔ. Για την πολιτική μόνο ως επάγγελμα οι ιδέες είναι βαρετές και περιττές. Την στιγμή που οι επαγγελματίες πολιτικοί κατανοούν πόση σημασία έχουν οι ιδέες, είναι αργά γι’ αυτούς. Τις θέσεις τους έχουν ήδη καταλάβει οι πάσης φύσεως χρυσαυγίτες.

Θέματα επικαιρότητας: Αριστερά-κεντροαριστερά

Σταμάτης Μαλέλης

Τι φταίει στην Κεντροαριστερά

Σταμάτης Μαλέλης, 2025-05-06

...Εάν τα βασικά κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν εκσυγχρονιστούν...

Περισσότερα

Οι περιστάσεις

Τάσος Παππάς, 2025-04-22

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ΜEGA...

Περισσότερα
Δημήτρης Χατζησωκράτης

Οι προοδευτικές δυνάμεις σε κοινό ψηφοδέλτιο

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2025-04-20

…Ας σκεφτούμε και την προοπτική για την πρόοδο της χώρας,...

Περισσότερα
Κώστας Ζαχαριάδης

Πρότυπο για τη συνεργασία το εγχείρημα του Δήμου της Αθήνας

Κώστας Ζαχαριάδης, 2025-04-08

Να επιλέξει ο κόσμος της παράταξης την ηγεσία του κόμματος...

Περισσότερα
Παναγιώτης Παναγιώτου

Συνεργασία ή πολιτική αυτοκτονία

Παναγιώτης Παναγιώτου, 2025-04-07

Η ΝΔ φθίνει πολιτικά και εκλογικά. Και η ισχυρή πρωθυπουργική...

Περισσότερα
Γιώργος Σταθάκης

Η «τελευταία ευκαιρία» για την προοδευτική αντιπολίτευση

Γιώργος Σταθάκης, 2025-04-03

...Η παραδοσιακή «πολυσυλλεκτικότητα» πέθανε μαζί με την...

Περισσότερα
Αντώνης Λιάκος

Μπορεί να επιβιώσει η Αριστερά;

Αντώνης Λιάκος, 2024-11-24

Δεδομένων του κατακερματισμού, της απώλειας επιρροής και...

Περισσότερα
Γιώργος Σιακαντάρης

Μια συζήτηση: Αγαθούληδες ή πονηρούληδες;

Γιώργος Σιακαντάρης, 2024-02-11

Η προγραμματισμένη συζήτηση της Έφης Αχτσιόγλου, του Διονύση...

Περισσότερα

Άρθρα

Σωκράτης Φάμελλος

Πολύ λίγα και πολύ αργά κύριε Μητσοτάκη....

Σωκράτης Φάμελλος, 2025-04-26

Οι εσπευσμένες ανακοινώσεις του κ. Μητσοτάκη, για τη διάθεση...

Γιώργος Σιακαντάρης

Ο Πάπας της νεωτερικότητας

Γιώργος Σιακαντάρης, 2025-04-22

Ο Πάπας Φραγκίσκος άφησε την επίγεια πόλη ίσως για την ουράνια,...

Δημήτρης Λιάκος

Η αντιμετώπιση της δημογραφικής πρόκλησης

Δημήτρης Λιάκος, 2025-05-07

Ο πληθυσμός της χώρας αναμένεται να μειωθεί έως το 2050 κατά...

Σταμάτης Μαλέλης

Τι φταίει στην Κεντροαριστερά

Σταμάτης Μαλέλης, 2025-05-06

...Εάν τα βασικά κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν εκσυγχρονιστούν...

Κώστας Καλλίτσης

Ο προπομπός

Κώστας Καλλίτσης, 2025-05-04

Η πολιτική ζωή σήμερα έχει δύο χαρακτηριστικά που ίσως...

Κώστας Ζαχαριάδης*

Γιατί η Αριστερά αγάπησε τον Πάπα;

Κώστας Ζαχαριάδης*, 2025-04-28

Τον Πάπα Φραγκίσκο δεν τον θρηνούν µόνο οι καθολικοί χριστιανοί...

Κώστας Καλλίτσης

Μειώσεις φόρων;

Κώστας Καλλίτσης, 2025-04-27

...Δεν χρειάζονται γενικά μειώσεις φόρων –και τί θα γίνει,...

Οι περιστάσεις

Τάσος Παππάς, 2025-04-22

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ΜEGA...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Οι προοδευτικές δυνάμεις σε κοινό ψηφοδέλτιο

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2025-04-20

…Ας σκεφτούμε και την προοπτική για την πρόοδο της χώρας,...

Κώστας Καλλίτσης

Αδύναμη κυβέρνηση

Κώστας Καλλίτσης, 2025-04-19

Διάχυτη είναι η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά....

Κώστας Καλλίτσης

Δασμοί, συνέπειες και αντιδράσεις

Κώστας Καλλίτσης, 2025-04-13

Τα τύμπανα του δασμολογικού πολέμου δεν φαίνεται να σιγούν...

Διαφάνεια Ποτέμκιν

Πάσχος Μανδραβέλης, 2025-04-10

Θεσμοί υπάρχουν», που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου,...

×
×