Βοσκοί της συμφοράς

"’Αν κάποιος από τους προσωρινούς υπερθεματιστές δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει ή να δικαιολογήσει τα χρήματά του, θα εκπέσει το επόμενο δευτερόλεπτο". Με αυτά τα λόγια, ο πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας προσπάθησε, την Κυριακή στην Κ. Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, να πάρει τις αποστάσεις του από το διαφαινόμενο νέο σκάνδαλο, που διαπλέκει την Attica Bank με κάτι «βοσκοτόπια» στην Ιθάκη και τη ρύθμιση (ή μάλλον τον έλεγχο) του νέου τηλεοπτικού τοπίου. Είναι πλέον σίγουρο ότι στο επόμενο διάστημα θα δούμε να εκτυλίσσεται μπροστά μας ένα «τράπεζα-Gate» και ένα επικοινωνιακό Βατερλώ για το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» του ΣΥΡΙΖΑ. Η δήλωση του πρωθυπουργού ήταν απλώς ο πρόλογος σε αυτή τη νέα κατάσταση. Την έκανε μήπως προλάβει και σώσει τίποτε από την κατρακύλα. Η δήλωση, ωστόσο, ήρθε πολύ αργά και ήταν πολύ λίγη. Στην πραγματικότητα, η δημοπρασία-παρωδία τώρα αρχίζει και γίνεται μπούμερανγκ για την κυβέρνηση. Ακόμα κι ο κ. Καμμένος «τρολάρει» ειρωνικά τον κ. Παππά μιλώντας για τo «Γίδα resort» του νέου υποψήφιου καναλάρχη. Η υπόθεση παίρνει ήδη το δρόμο της δικαιοσύνης.

Με τους χειρισμούς της, η «πρώτη φορά Αριστερά» ξύπνησε τις μνήμες του «συνδρόμου Κοσκωτά», το οποίο έχει κοστίσει πολύ σε προηγούμενες κυβερνήσεις. Μη μπορώντας να συμφιλιωθεί με ένα πολυφωνικό και εκσυγχρονισμένο μοντέλο επικοινωνίας, οδηγεί πλέον τα πράγματα στην παρακμή της δημόσιας σφαίρας, είτε επενδύοντας στον κρατικό έλεγχο της ενημέρωσης (ΕΡΤ) είτε εκχωρώντας την αναμόρφωσή της σε διάφορα «βοσκοτόπια». Ήδη η δήλωση του υπουργού κ. Παππά για το «πορτοφόλι» ως απόλυτο μέσο για τη χορήγηση τηλεοπτικής άδειας άνοιξε το δρόμο για μια συνολική εκχώρηση της μιντιακής αγοράς στις πιο ανταγωνιστικές συνθήκες οικονομικών διαδικασιών και συμφερόντων. Προφανώς, η κυνική περιγραφή αυτού του αυτοματισμού δεν ταιριάζει σε ένα αριστερό κόμμα. Αλλά ποιος ασχολείται πια με αυτές τις λεπτομέρειες;

Ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει πλέον και έχει μεγάλο πρόβλημα με τον Τύπο. Είναι η πρώτη φορά, που μετά την επιστροφή του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ, η κεντρική είδηση είναι η απάντηση του σε μία δημοσιογράφο (την κ. Τσικρίκα), ενώ ο πολλάκις νταής Πολάκης «ψαρεύει» φωτογραφίες σε διάφορα Facebook, για να εντοπίσει χαριτωμένα ενσταντανέ με χριστουγεννιάτικα δέντρα, με πρωθυπουργούς και με δημοσιογράφους. Ο επικοινωνιακός πανικός φάνηκε και στην χτεσινή συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ. Πλην της ομιλίας του πρωθυπουργού, υιοθετήθηκε η λύση της «κλειστής πόρτας». Πράγματι, θα ήταν άκομψο να ακουστεί και να καταγραφεί δημόσια η δήλωση «φύγετε από εδώ ρε….», που μετέφερε από την επαρχία ένα στέλεχος της Κ. Ε., προσπαθώντας να περιγράψει την αγωνία των πολιτών (και πρώην ψηφοφόρων), απέναντι στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.[1]

Όταν μια κυβέρνηση έχει φθορά, συνήθως τα βάζει με τον Τύπο. Αυτό δεν ισχύει με τον ΣΥΡΙΖΑ, που από νωρίς —ήδη από την περίοδο της αντιπολίτευσης— είχε στοχοποιήσει τις εφημερίδες και τα κανάλια ως «συστημικά» μέσα μνημονιακής προπαγάνδας. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ έχει όμως μια άλλη ατζέντα. Τους επόμενους μήνες θα τη δούμε να εκδιπλώνεται στο σύνολό της. Θα είναι η τελευταία φάση μιας διχαστικής πόλωσης, στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα επινοεί εχθρούς, θα επιτίθεται σε θεσμούς, θα καταγγέλλει —ξανά— την Ευρώπη και θα αρνείται να αναγνωρίσει ακόμη και τους πρόσφατους «φίλους» του στα ΜΜΕ. Όποιος διαβάζει προσεκτικά τη ρητορική και τη σημειολογία των εμφανίσεων του πρωθυπουργού, μάλλον θα έχει παρατηρήσει, πως, τον τελευταίο καιρό, ο κ. Τσίπρας έχει χάσει την ψυχραιμία του. Το επιβεβαιώνει το ατυχές και ανόητο χιούμορ του για την πρόταση σύλληψης του κ. Μητσοτάκη.[2] Προφανώς ο πρωθυπουργός δεν κυριολεκτούσε. Απλώς επαναλάμβανε ένα «εσωτερικό αστείο», μπροστά σε ένα άνευρο ακροατήριο. Η έλλειψη επίγνωσης των θεσμικών ρόλων δεν είναι, δυστυχώς, καινούργιο πράγμα στη ριζοσπαστική αριστερά. Αυτό που μάλλον θα είναι το καινούργιο πράγμα είναι να μάθει να ζει με την κοινωνική απαξίωση των πρώην ψηφοφόρων της∙ γιατί στα άγονα βοσκοτόπια συχνάζουν μόνο οι βοσκοί της συμφοράς.

[1] http://www.liberal.gr/arthro/78518/politiki/2016/isonfugete-apo-do-reisin.html

[2] http://www.thetoc.gr/politiki/article/i-ataka-tsipra-gia-sullipsi-mitsotaki-pou-anapse-fwties