ΑΝΑΝΕΩΣΗ στη δράση
ΤΟΛΜΗ στην πολιτική
ΕΥΘΥΝΗ για την κοινωνία και τη χώρα
"Τραγικό λάθος" ο κυριακάτικος βομβαρδισμόςκαταυλισμού με γυναικόπαιδα παραδέχθηκε ο Νετανιάχου, για να το επαναλάβουν λίγες ώρες αργότεραμε τέσσεις οβίδεςστην "ανθρωπιστική ζώνη"που το ίδιο το Ισραήλ έχει ορίσει στη Ράφα.
Οι νεκροί των ισραηλινών επιθέσεων έχουν ξεπεράσει τους 36050 και οι τραυματίες τους 81000, σύμφωνα με τον πρόσφατο απολογισμό των τοπικών αρχών...
Εν μέσω πολλαπλών διεθνών και περιφερειακών κρίσεων, μερικές βδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές, το μακεδονικό έρχεται πάλι στο προσκήνιο. Αιτία αυτή τη φορά η εκλογική νίκη του εθνικιστικού και δεξιού VMRO και η παραβίαση της συμφωνίας των Πρεσπών από τη νέα μακεδονική ηγεσία που αναφέρεται στη χώρα της ως «Μακεδονία», αντί του συμφωνημένου «Βόρεια Μακεδονία». Ένα κύμα αγανάκτησης αρχίζει πάλι να φουντώνει στην Ελλάδα.
Άλλοτε πολέμιοι της Συμφωνίας, σήμερα ομνύουν στην τήρησή της. Πρώτος από όλους ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τελικά, απ’ ό,τι φαίνεται, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν «αντάλλαξε τη Μακεδονία με τις συντάξεις».
Στις 24 Ιανουαρίου 2019, στην ιστορική του ομιλία στη Βουλή για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο τότε Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανέφερε μεταξύ άλλων: «Να τελειώσει αυτή η υποκρισία, 30 χρόνια υποκρισία. Να τελειώσει αυτή η εκκρεμότητα». Πέντε χρόνια μετά, η υποκρισία είναι ακόμη εδώ.
Θεωρώ ότι υπάρχει κοινωνικό αίτημα του προοδευτικού κόσμου για μια μεγάλη σύγχρονη Κεντροαριστερά. Για αυτό οφείλουμε να κινηθούμε πλειοψηφικά χωρίς ηγεμονισμούς και χωρίς αποκλεισμούς. Αντιπαραθετικά στη ΝΔ και στη συντήρηση. Καμία προσωπική ή συλλογική ανασφάλεια δεν χωρά γιατί η ευθύνη όλων μας απέναντι στην κοινωνία είναι τεράστια.
Η συμφωνία των Πρεσπών έλυσε έναν γόρδιο δεσμό με θάρρος. Δυστυχώς, «η νεοελληνική ανοησία» όχι μόνο δεν επέτρεψε την πλήρη αξιοποίησή της, αλλά διευκόλυνε την υπονόμευσή της από τη βορειομακεδονική σοβινιστική Δεξιά. Η συμφωνία είναι στη γραμμή και στα πλαίσια της μεταπολεμικής γαλλογερμανικής ειρήνευσης, φιλίας και κατανόησης. Είναι ένα έξοχο παράδειγμα του πώς οι λαοί της περιοχής μπορούν να οικοδομήσουν το μέλλον τους εν ειρήνη και με αισιοδοξία, μακριά από παρεμβάσεις τρίτων. Και αυτό, σε μια εποχή που η περιοχή σαρώνεται από πολέμους και προθέσεις ένοπλων συγκρούσεων.
Τι είναι η μεταπολίτευση; Μια εορταστική στιγμή, εκείνο το καλοκαίρι του 1974; Μια περίοδος μετάβασης στην δημοκρατία που άρχισε με την κατάρρευση της δικτατορίας και ολοκληρώθηκε με την έγκριση του νέου δημοκρατικού συντάγματος το καλοκαίρι του 1975 ή έστω με την πρώτη ομαλή εναλλαγή στην εξουσία το 1981; ‘Η μια ιστορική εποχή που συνεχίζεται; Ή μήπως μια περίοδος που κάποτε έφθασε σε ένα τέλος;
Η συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη στην Άγκυρα πήγε θετικά, όπως αναμενόταν, χωρίς εκπλήξεις. Οι δύο ηγέτες διατύπωσαν με ηπιότητα τις απόψεις τους, ακόμα και στα σημεία όπου υπάρχουν διαφωνίες. Ήταν αισθητή η προσοχή που κατέβαλαν, ώστε να μην υπάρξουν τριβές.
Είναι βέβαιο ότι μεταξύ των ηγετών ή των αντιπροσωπειών έγινε μια αποτίμηση της προόδου στα τρία "τραπέζια" του ελληνοτουρκικού διαλόγου: α) της θετικής ατζέντας (συνεργασία σε οικονομία, εμπόριο, μεταφορές, περιβάλλον, τουρισμός κ.α.) β) των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, δηλαδή η πραγματοποίηση των στρατιωτικών ασκήσεων των δύο χωρών στα διεθνή ύδατα και στον διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου, με τρόπο που να μην προκαλείται ένταση, και γ) του πολιτικού διαλόγου, όπου συζητείται ο "σκληρός πυρήνας" των ελληνοτουρκικών διαφορών.
--Ο άνθρωπος στην ιστορική του διαδρομή ,περνώντας από πολλά στάδια και μορφές διακυβερνήσεως με αγώνες και μύριες δυσκολίες και πισωγυρίσματα που κόστισαν εκατομμύρια ζωές ,επέλεξε ως καταλληλότερο τρόπο έκφρασης της επιθυμίας του το Δημοκρατικό πολίτευμα.
--Βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας σε όλες του τις εκφράσεις ,η προάσπιση της ευημερίας των πολιτών και η αρχή της πλειοψηφίας στην διακυβέρνηση της χώρας.
--Η αποδοχή της διαφορετικότητας έχει δύο όψεις.1) τις ιδιoτικές,,ατομικές απόψεις που μπορεί κάποιος να τις εκφράζει ελεύθερα και 2) Η δημόσια γνώση όπου την εκφράζει το κράτος αφού συμβουλευτεί τους ειδικούς φορείς
Εκατοντάδες ΜΜΕ αναμάσησαν πρόσφατα το κυβερνητικό non paper που μιλούσε για «έκρηξη Άμεσων Ξένων Επενδύσεων» (ΑΞΕ) της τάξης του «62%». Διαβάζοντας την είδηση, με προβλημάτισε η έννοια της «τριετίας». Αυτά τα στατιστικά μεγέθη υπολογίζονται σε ετήσια βάση. Με ξάφνιασε επίσης η υπερβολή: 62%; Αυτό μόνο «έκρηξη» δεν είναι!
Χρειάστηκε να ανατρέξω στην πηγή που παρέθετε η Κυβέρνηση (https://www.oecd.org/investment/statistics.htm) για να αντιληφθώ τη λαθροχειρία.
Ας κινητοποιηθούμε όλοι για να υπερασπιστούμε την Συμφωνία των Πρεσπών, ιδιαίτερα τώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ επιθυμεί να γίνει κουρελόχαρτο. Μια κυβέρνηση η οποία αρνείται να φέρει τα προβλεπόμενα τρία πρωτόκολλα συνεργασίας προς ψήφιση στη Βουλή, η οποία διέλυσε την συμφωνηθείσα επιστημονική ομάδα για την απομάκρυνση των αλυτρωτικών διατυπώσεων από τα σχολικά βιβλία της Βόρειας Μακεδονίας, ενώ αρνήθηκε να προωθήσει την συγκρότηση της προβλεπόμενης στη Συμφωνία ομάδας για τη λύση των εμπορικών σημάτων και ονομασιών στην βάση του ενωσιακού δικαίου.
Είναι τόσο εξόφθαλμα και τόσο εξοργιστικά όσα έχουν έρθει τον τελευταίο καιρό στην επιφάνεια με το σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων των αγροτών, που κανονικά το θέμα θα έπρεπε να είναι της αποκλειστικής αρμοδιότητας των συντακτών του αστυνομικού δελτίου. Οι Κρητικοί αγρότες (ή «αγρότες»), που δηλώνουν ως βοσκοτόπια σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα, ακόμη και στη Μακεδονία ή στη Θράκη, και επιδοτούνται πλουσιοπάροχα για αυτό, με χρήματα του Ευρωπαίου φορολογούμενου, είναι η βιτρίνα της χειρότερης Ελλάδας – το ίδιο φυσικά και οι συνάδελφοί τους από τις άλλες περιφέρειες.
...Τι εισπράττει η κοινωνία όταν ακούει ότι εγκαλείται κάποιος για «εσχάτη προδοσία»; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον πρωθυπουργό της χώρας. Μοιραία οι συνειρμοί παραπέμπουν ιστορικά π.χ. στην καταδίκη των Έξι για την Μικρασιατική Καταστροφή, και για τους νεότερους, που απλώς «κάτι έχουν ακούσει», σε υπέρτατο έγκλημα εναντίον της χώρας από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της.
Με τέσσερις προτάσεις για τη σύσταση Προανακριτικής, δύο από τις οποίες ζητούν την παραπομπή (και) του Πρωθυπουργού για κακουργήματα, η σκιά της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών πέφτει ξανά πάνω από το κοινοβούλιο - πιο βαριά από όσο περίμενε η κυβέρνηση.
Η πρωτοβουλία της Μαρίας Καρυστιανού να κατατεθεί πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής από συγγενείς θυμάτων των Τεμπών αλλάζει την ατμόσφαιρα στη δημόσια σφαίρα και πυροδοτεί, ενδεχομένως, πολιτικές διεργασίες.
...Σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ, σήμερα αναμένουμε την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία θα επιβεβαιώνεται ότι το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο δεν επιτρέπει καμία παράταση στην υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης. Δεν αποτελεί αυτό κεραυνό εν αιθρία. Ήταν ήδη σαφές ότι παράταση της ζωής του Ταμείου Ανάκαμψης απαιτεί τροποποίηση – με ομοφωνία – του σχετικού κανονισμού της ΕΕ.
...Όσο η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κλείνει τα μάτια σε μια κατάσταση που προσβάλλει τον ελληνικό αθλητισμό και τον διασύρει διεθνώς, το αλαλούμ θα συνεχιστεί εντός και εκτός των γηπέδων. Για ποια νομιμότητα θα μπορούν να μιλάνε στο μέλλον ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη από τη στιγμή που ανέχθηκαν την ατιμωτική - και ατιμώρητη - προσβολή της στοιχειώδους νομιμότητας στο κατ’ ευφημισμό «Στάδιο Ειρήνης και φιλίας»;
Έχουμε πρόβλημα με τους μετανάστες: Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι δεν έχει μετανάστες, με συνέπεια οι ελλείψεις στην αγορά εργασίας να ξεπερνούν τις 200.000. Ο μεταναστευτικός πληθυσμός στην Ελλάδα έχει μειωθεί δραστικά τα τελευταία δέκα χρόνια. Για παράδειγμα, η πιο καλά ενσωματωμένη ομάδα στην ελληνική κοινωνία, αυτή των Αλβανών μεταναστών, μειώθηκαν από 700.000 σε 350.000 και οι μετανάστες από τις Φιλιππίνες μειώθηκαν από 40.000 σε 15.000.
Αλλάζουν οι καιροί; Αλλάζουν. Αυτό που χθες αποδοκίμαζες, συκοφαντούσες και πολεμούσες με πάθος, αύριο για διάφορους λόγους, είτε γιατί ανατράπηκαν οι συσχετισμοί και σε υποχρεώνουν να προσαρμοστείς, είτε γιατί τα συμφέροντά σου σε οδηγούν σε μεταβολή θέσης, το στηρίζεις, το καθαγιάζεις και το υπηρετείς με το ίδιο πάθος που το πολεμούσες στην προηγούμενη φάση.
Η ιστορία είναι αληθινή, μας έρχεται από την Σουηδία και την διηγήθηκε, σε δύσκολους καιρούς, ο πρωταγωνιστής της σε Έλληνες συνομιλητές του. Από τους οποίους την άκουσα πρόσφατα κι εγώ.
Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, λοιπόν, κάλεσε κάποτε στο γραφείο του τον διευθύνοντα σύμβουλο της Trafikverket- που είναι ο δημόσιος Σουηδικός Οργανισμός Συγκοινωνιών, αρμόδιος για τις υποδομές των σιδηροδρομικών, αεροπορικών, θαλάσσιων και οδικών μεταφορών στη χώρα. Με σκανδιναβική ευγένεια και διακριτικότητα, προφανώς, εξέφρασε την επιθυμία να δημιουργηθεί μια σιδηροδρομική σύνδεση με κάποιον προορισμό της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Oι νέοι στρέφονται προς την Ακροδεξιά. Ακόμη κι αν δεν ψηφίζουν σήμερα ακροδεξιά κόμματα, σκέφτονται πολύ σοβαρά να το κάνουν. Ενας από τους βασικούς λόγους αυτής της μετατόπισης είναι η μετανάστευση. Τα κυβερνώντα κόμματα το βλέπουν και, για να προσελκύσουν τους νέους, λαμβάνουν μέτρα κατά της μετανάστευσης.
Τα μεγέθη και οι συμμετρίες έχουν αλλάξει στην περιοχή μας. Δεν είναι λόγος να μας καταλάβει κανενός είδους ηττοπάθεια, ίσως λίγος θυμός, που όμως πρέπει να μετατραπεί σε θέληση να αλλάξουμε τα πράγματα. Ας πάρουμε μία απλή στατιστική. Το 2000 η Τουρκία είχε κάτι παραπάνω από το διπλάσιο ΑΕΠ από την Ελλάδα. Σήμερα το ΑΕΠ της είναι πενταπλάσιο.
Δύο τινά, αλληλοαποκλειόμενα, σημαίνει η «βόλτα» πολιτικών από υπουργείο σε υπουργείο. Ή ότι τα πηγαίνουν τόσο καλά που ο πρωθυπουργός κρίνει ότι οφείλει να εκμεταλλευθεί την αξιοσύνη τους και σε άλλους τομείς. Ή ότι τα πηγαίνουν τόσο άσχημα που κρίνεται αναγκαία η μετακίνησή τους.
Πάνω από 8.300 λέξεις είχαν οι διατάξεις του πρώτου νόμου αυτής της κυβέρνησης (4777/2021) για την «ασφάλεια και προστασία των ΑΕΙ». Ηταν μια υπέροχη έκθεση φαντασίας και ο νόμος εμπεριείχε, εκτός από τη μακαρίτισσα πανεπιστημιακή αστυνομία, πολλά ηλεκτρονικά παραφερνάλια.